🩸Ｂｌｏｏｄ ｉｎｋ🩸جوهر خون

P. 72 Humpty Dumpty هامیتی دامیتی

پارت : هفتاد و دوم (هامیتی دامیی)

مینهی با تعجب زمزمه کرد .

+ چند سالت بود ؟

تنها چیزی که اون لحظه به ذهنش میرسه که بگه، همینه.

هنوز ذهنش داره ماجراهایی که جونگکوک براش تعریف کرده رو حلاجی میکنه.

صورتش رو بالا میاره و به جونگکوک که کنارش دراز کشیده نگاه میکنه.

صورتش در حین تعریف داستان، رنگ پریده شده و چشمهاش مدام پر و خالی میشن .

_ نمیدونم. ده یا یازده، فکر کنم .

جونگکوک سرش رو عقب میندازه و سایه های توی اتاق روی گونه اش میفته .

_ خیلی یادم نمیاد. یه جورایی.... نمیدونم. انگار ذهنم خالی شده، فکر کنم ده سال؟!

منطقی به نظر میاد.

اینجوری تهیونگ وجیمین فقط دوازده سالشون میشه.

سنشون خیلی بیشتر از چیزی بود که انتظارش رو داشت. وقتی جیمین بهش گفته بود که تهیونگ توی بچگیش دزدیده شده، مینهی فکر میکرد فقط پنج یا شش سالش باشه.

دوازده سال خیلی بزرگتره، خیلی سخت تره و تهیونگ زمان بیشتری برای دیدن، دوست داشتن و وابسته شدن به پدر و مادرش قبل از مرگشون داشته و اونقدری بزرگ بوده که جونگکوک نتونه بگه بدون هیچ آگاهی اون کار ها رو کرده ولی درعین حال اونقدری کوچیک بوده که روش تاثیرجبران ناپذیری بذاره.

مینهی وحشت زده میشه .

+ پس اون پسر کوچولو تهیونگ بود و اون زوج هم پدر و مادرش. اون پیرمرد هم....

جونگکوک با زمزمه جوابش رو میده .

_ پدربزرگ تو بود.

مینهی ابروش رو جمع میکنه و به جونگکوک خیره میشه.

+ ولی چون چهره همشون پوشیده بود نمیدونستی که کی به کیه. از کجا متوجه شدی؟ توی ماشین وقتی داشتیم میرفتیم که تهیونگ رو نجات بدیم، یادمه وقتی فهمیدی قضیه از چه قراره قیافت چه شکلی شد. بعد از اینکه جیمین بهمون گفت تهیونگ چجوری دزدیده شده رنگ صورتت پرید. چجوری همه اینها رو به هم ربط دادی؟

مینهی هنوزم میتونه چشمهای جونگکوک رو که توی تاریکیه ون، وقتی که با وحشتی که الان میفهمتش، اسمش رو صدا زد، توی ذهنش ببینه.

_ نفهمیدم که تهیونگ و خانوادش بودن. توی ون، انگار یهو تونستم همه چیز رو به هم ربط بدم و بفهمم. اون پیرمردی که اون شب بهش شلیک کردم، پدربزرگ تو بود.

گفتن اون کلمات به صورت واضح، بیشتر از اون چیزی که مینهی انتظار داشت روش تاثیر گذاشت.

یکم به جونگکوک نزدیکتر میشه تا لرزش بدنش کم بشه.

جونگکوک ادامه میده .