🩸Ｂｌｏｏｄ ｉｎｋ🩸جوهر خون

P. 52 Give it up ولش کن

پارت : پنجاه و دوم (ولش کن)

یه چند ساعتی، مینهی و جونگکوک تو همون حالت توی حموم ایستاده بودن.

دست های نرم جونگکوک روی ران مینهی ثابت مونده بود و انگشت شستش رو خیلی ملایم روی پوست مینهی به سمت بالا و پایین حرکت میداد.

جونگکوک با پیشونیش به پیشونی مینهی فشار میاره.

هر دوی اونا از لذت اون لحظه چشم هاشون رو بسته بودن.

آرامشی که بینشون موج میزد، وصف ناپذیر بود و باعث میشد تنها چیزی که مینهی تو اون لحظه بهش فکر میکنه، گرمای پوست نرم جونگکوک باشه که به آرومی روی پوستش در حال حرکته.

حسی که تو اون لحظه تجربه میکرد، به اندازه خوردن یه مافین گرم و تازه ناب بود!

ولی با این وجود باید جلوش گرفته میشد و فقط مینهی بود که حسش میکرد!

اونم به خاطر اینکه دیگه نمیتونست توی اون هوا نفس بکشه!

به سینه جونگکوک فشار میاره.

+ شیر آب رو ببند! دیگه قشنگ دارم ذوب میشم!

بخار آب گرم با سرمای هوا ترکیب و باعث میشد روی سرامیک های دیوار حمام قطره های کوچیک آب به چشم بخوره.

مینهی روی کانتر مرمری نشسته و تضاد بین سرمای اون سنگ و بدن گرمش، حوله ی نازکش رو به تنش میچسبونه.

جونگکوک در حالی که بینیش رو از چونه تا پیشونی مینهی میکشونه، به عقب برمیگرده تا آب رو ببنده و بلافاصله بعد از اون به آغوش مینهی برمیگرده.

دستهاش رو دور کمر مینهی میپیچونه و اونو به سمت جلو میکشه تا مینهی رو از روی کانتر بیاره پایین.

مینهی به چشم های جونگکوک زل میزنه و لبخند کوچیکی روی لبهاش جا خوش میکنه.

جونگکوک نگاهی به موهاش میندازه.

_ اوه، انگار یکی سرتو کرده تو آب! چرا موهات اینجوری شده؟

مینهی از شونه اش نگاهی به موهاش توی آینه میندازه و از جنگل آمازون بارونی خشک شده ای که روی سرش بوجود اومده، وحشت میکنه!

اول از همه با یه دستش حوله اش رو تا روی ترقوه اش بالا میکشه و محکم نگه میداره و میخواد اون یکی دستش رو به سمت موهاش ببره که با شکم جونگکوک برخورد میکنه و جونگکوک چون تعادل نداشت، به دیوار روبرو برخورد میکنه.

مینهی هول میشه .

+ خودم میتونم موهای زشتم رو درست کنم!

و سعی میکنه آبی که همچنان از گردنش پایین میاد رو پاک کنه و کمی موهای بهم ریخته اش رو منظم کنه.