Forever 23

30 2 0
                                    

Jenny's POV

Wala pang tatlong oras ang tulog ko pero bigla nalang akong nagising at hindi na inantok.

Tumayo na ako at dumiretso sa banyo para makaligo at makapag luto na ako ng breakfast.

Ganun ba ako ka excited at agad agad akong nagising?

Pagkatapos kong magluto, naglinis muna ako ng bahay.. Magliligpit muna ako. Maaga pa naman kase tsaka ayaw kong mainip.

Habang naglilinis ako, nakinig na din ako ng music. Syempre naka earphones ako kase baka magising ko sila.

'Heart beats fast,

Colours and promises.

How to be brave,

How can I love when I'm afraid

To fall,

But watching you stand alone.

All of my doubts,

Suddenly goes away somehow.

One step closer.

I have died everyday waiting for you

Darling don't be afraid,

I have loved you.

For a thousand years,

I'll love you for a thousand more.'

Wah! Anong oras na ba?

Bakit ang tagal?

Gusto ko nang pumunta sa airport.

Tapos ko na ginawa lahat. Nag ayos, nagluto, naglinis, nag concert.. Ano ba nga ba? Eh, tulog pa sila.

Ah! Makapag call na nga lang muna kay Maya. Namimiss ko na yun eh. Tsaka, balita ko, pumunta sila dun sa 18th birthday ng Ate ni Ryan. Kamusta kaya yung party?

Pumunta ako pabalik sa kwarto para kunin yung phone ko, tapos dumiretso ako sa garden.

Medyo malamig yung hangin, pero masarap sa pakiramdam. Tapos yung halos pa-sunrise pa lang. Ang ganda ng view.

Nag online muna ako pero wala naman ni isa sakanila ang online. Impossible naman na tulog na sila, mahilig silang magpuyat kaya siguro busy lang yung mga yun..

Bahala na.. Magpapatugtog nalang ulit ako.

'What if I never knew?

What if I never found you?

I'll never have this feeling in my heart.

How did this come to be?

I don't know how you found me.

But from the moment, I saw you.

Deep inside my heart, I knew.

Baby you're my destiny,

You and I were meant to be.

With all my heart and soul.

I give my love to have and hold.

And as far as I can see.

You were always meant to be....

My destiny.'

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko. Masakit pa din kase.

Theme song namin yan ni Jeff eh. Masakit lang balikan ang lahat. Akala ko siya na ang forever ko. Akala ko siya na ang destiny ko. Siya na yung happiness ko. Pero mali pala ako.

What It Takes To Believe In ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon