OWN DISASTER
Kenneth's POV
Fvck my life. Its a big disaster! Walang matinong bagay ang tatagal. Not even a lifetime.
I guarantee you that nothing and no one will stay.. Aalis at aalis sila kahit anong subok mong ipagstay sa buhay mo.
Walang matinong pagmamahal. Walang relasyon na hindi nasisira. Lahat ay nagtatapos sa isang malungkot na kabanata ng buhay..
Walang tunay na pagibig.. WALA! Di ako bitter o ano man, basta that fact is proven already.. Experienced, witnessed, and proven na walang ONE TRUE LOVE, walang LOVE AT FIRST SIGHT, at higit sa lahat, walang FOREVER.. Lahat ng mga pangako nasisira.
"Bro, tama na sa pag inom." Pagaawat ng kaibigan ko.
"Shut up. Leave me alone." Malamig na sagot ko.
"Bro, itatapon mo nalang ba ang buhay mo? Dude, thats not even you." Sabi naman niya
"T@ng1n4! Manahimik ka o kaya umalis ka. You don't know what I'm going through." Galit na sagot ko.
Nakakafrustrate... Bwisit na buhay.
"Bro, stop drinking." At kinuha niya yung alak..
Ughh, seriously? Thats the only happiness that I have. And now, he's stealing it. Wtf is wrong with people.
First, my parents got into divorced. My best friend left me. My girlfriend broke up with me.
Put4, masakit!
"Bro.. Hindi ka pa nakakamove on kay Kristal?"
"Wtfck! Ano sa tingin mo?"
Walanghiya, masyadong masakit para makalimutan ko. Iniwan niya ako. Pinagpalit.
FLASHBACK
Nasa park kami ngayon ng girlfriend ko.. 4th anniversary namin.. 4 years na kaming mag boyfriend/girlfriend.
Nagpaalam siya sakin na aalis siya... Pupunta siyang ibang bansa, at akala ko nun, magiging Long Distance ang relasyon namin pero hindi eh.. Nakipag break siya sakin...
That was about a year ago simula nung umalis siya.. Pero hanggang ngayon durog ako. Medyo bading man pakinggan, anong magagawa ko.
Nakakag@g0 lahat..
"Ken... Alam mo na mahal na mahal kita, dba?" Nakayuko niyang sabi
"Oo naman.... Mahal natin ang isa't isa. Tignan mo nga, tumagal tayo." Sagot ko sakanya
"Uh, Ken... May sasabihin ako sa'yo. Wag ka sanang magagalit." At tumingin siya sakin ng seryoso.
"Ano yun?" Naghihintay ako ng sagot niya nung bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko.
"Ken kase... Aalis ako."
"Saan ka pupunta? Hanggang kailan ka dun? Diba babalik ka naman? Babalikan mo ako?" Sunod sunod kong tanong
"California.... Sasama ako kila Mama at Papa, gusto ko din kasing masubukan ang ibang environment.."
"Maganda naman sa Pinas ah. Mas masaya dito.. Sawa ka na ba?" Sa tanong kong iyon, ay biglang tumahimik... Hangga sa magsalita ulit siya.
"Hindi.. Oo.. Ewan ko Ken.. Pero ang alam ko, dun na kami for good.."
"Kristal naman eh! Pwede namang long distance dba?" At hinawakan ko siya sa pisngi para harapin niya ako.
BINABASA MO ANG
What It Takes To Believe In Forever
أدب المراهقينThey say... Forever doesn't exist. And its foolish to believe in it. Because everything that has a beginning has an end. I once read that forever was just a word and it is not real. So now I'm wondering... What does it take to believe in forever?