Oldukça sıradan bir hayatınız varken dünyanın en önemli görevi size verilseydi ne yapardınız?
Hem de bu görevi hayatınızın büyük kısmını zindana çevirmiş bir adamın gençliğiyle üstlendiğinizi öğrenseniz?
Zamanda yolculuk yaparken aynı anda yaşadıkla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tabloyla karşı karşıya geldiğimde bunca insanı neden bu kadar büyülediğini anlayabiliyordum. Tablo Tanrı'nın eli dokunmuş gibi ilahi duruyordu. Bu yüzden bunu Eternus'a yılların verdiği yeteneğin, tecrübe ve anıların yaptırdığını fark eden sadece ben oluyordum.
Tabloda yüz hatları olarak tasvir edilen ben vardım. Gözlerim, burnum, dudaklarım bana aitti fakat gözlerimde olan bakışlar bana çok uzaklardı. Birçok yaşanmışlığın verdiği olgunluk ve kendinden eminliğin yanı sıra duyulan pişmanlık ve üzüntü de aşikar bir biçimde kendini ortaya koyuyordu. Sanki bu resimdeki tasvir, şu an ne yapsam da asla anlayamayacağım fakat bir yandan da yaşayacaklarımdan dolayı bana korkular veren bir şeyler anlatıyordu.
Yüz hatlarımı saran saçlarımın başlangıç kısmı Medusa'yı andıracak şekilde kalın siyah halatlar biçiminde başlamış fakat uçlarına doğru oluşan kısımlarda, birinde akan bir su, birinde yeni yetişen bir fidan, birinde yeni doğmuş bir bebeğin göbek bağı, birinde uçan kuşlar ve bir kısımda da toprağa köklerini salan bir ağaca dönüşmüştü.
Cildimin göğüs kısmına denk gelen yerde tablonun bitişi olması üzerimde giysi gibi örtülü doğanın bir kısmını gözler önüne seriyordu fakat devamını baktığınız anda siz de hayal edebiliyordunuz.
Tablonun ana konusu benim üzerimde yoğunlaşmış olsa da iki yana açılmış ellerimin üzerinde iki erkek figürü de dikkat çekiyordu. Sağ elimdeki erkek oldukça gür bir sakala sahip ve yapılı, roma askeri gibi giyinmiş ve elindeki kılıcıyla sanki beni tüm kötülüklerden korumaya çalışıyor gibiydi.
Sol elimdeki erkek figürü ise siyah giyinmiş ve siyah kanatları olan bir meleğe benziyordu. Ellerinden birini bana doğru açmış beyaz bir güvercin uzatıyordu, diğer elinde ise alacalı renklere sahip bir küre tutuyordu.
"Asker olan kişi sizinle birlikte gelen insanı tasvir ediyor. Bu yüzden bizim toplumumuzda kahraman asker, koruyucu sıfatlarının simgesi olarak yer alıyor." dedi Lena gülümseyerek Thomas'a bakarken. Gerçekten ondan etkilenmiş olmalıydı. Savaşçı ve kahraman olarak gördüğünden dolayı olabilirdi ama aslında Thomas'ın hamam böceği öldürürken terliği fırlattıktan sonra iki metre geriye kaçmasını görseydi aynı hislere sahip olur muydu bilemiyordum.
"Peki diğerinin anlamı nedir?" diye sordum onlarla ilgilenmiyormuş gibi yapmaya çalışarak. Çünkü Lena'nın bakışına Thomas da cilveli bir gülüşle karşılık vermişti ve bu durum sinir kat sayılarımın artmasına sebep olmuştu. Sonuçta burada önemli bir iş yapıyorduk. Cilveleşmenin sırası mıydı? Ciddiyetsizler!
"O anlattığımız kurtarıcı. Sizi bekleyen ve sizden af dileyen. Elindeki güvercin tarihte de tasvir edildiği gibi barış için bir işareti temsil ediyor. Diğer elindeki küre şeklindeki yapı ise her şeyi başlatan buluşunu ve kurtuluş simgemizi tasvir ediyor." diye açıklama getirdi. Tabi bu açıklamayı yaparken benden çok Thomas'a bakması da beni çileden çıkarmaya yetmişti. Sonuçta soruyu ben sormuştum ve tablo ondan çok benimle alakalıydı.
