Spiegelbeeld

15.

Na de laatste les wilde ze zo snel mogelijk weg. Floris zou haar ophalen en ze wilde zo snel mogelijk bij hem zijn. 'Eva, wil je even blijven?' uiteraard moest dit moment verpest worden. Haar mentor hield haar bij de deur tegen en zuchtend liep ze terug de klas in. Hij sloot de deur en met een even diepe zucht ging ze op een tafeltje zitten.
'Eigenlijk niet maar oké.' Haar leraar glimlachte.
'Mevrouw Jansen vertelde me wat er vanmorgen gebeurde in de klas, dat ze je lieten struikelen.. En over de propjes die in de pauze tegen je aan werden gegooid..' begon hij.
'Jullie moeten je er niet mee bemoeien.' Zei ze gelijk, geïrriteerd omdat ze wéér dit gesprek moest voeren.
'Zijn de pesterijen weer begonnen Eva?' vroeg hij.
'Ze zijn nooit gestopt.' Fel keek ze hem aan. 'En jullie bemoeienissen maakt het alleen maar erger. Ze staan me nu vast en zeker weer op te wachten omdat ze denken dat ik hier loop te klikken over hun.' Zoals elke keer.
'Ik wil je graag helpen maar dan moet je het wel toelaten.' Zei hij en hij ging tegenover haar zitten.
'Ik hoef geen hulp.' Snauwde ze gelijk. Ze zat hier helemaal niet op te wachten.
'Dan wat anders, je rapport komt eraan en het ziet er niet zo mooi uit..' zei haar mentor terwijl hij haar cijferlijst erbij pakte.
'Weet ik.' Ze wist zelf ook echt wel dat ze overal slecht voor stond.
'Das mooi, dat je het weet. Het verbaast me alleen nogal. Je bent hartstikke slim Eva, je haalde overal achten en negens voor. Met gemak.' Ze haalde haar schouders op. 'Hoe kom je nou ineens aan vijven en zessen?' hierop gaf ze geen antwoord. 'Ik begrijp dat je betere dingen te doen hebt dan school. Vriendinnen..'
'Heb ik niet.' Onderbrak ze hem.
'Vriendjes, uitgaan. Chillen.' Ging hij verder alsof ze hem niet had onderbroken. 'Maar als jij één uurtje per dag vrij maakt om even in je boek te kijken en huiswerk te maken, dan red je het gemakkelijk. Dan kan je naar de politieacademie gaan zoals jij wilt.'
'Dat kan ook op een niveau lager hoor.' zei ze luchtig.
'Klopt. Maar als jij zo door gaat ga je hier weg zonder diploma. Denk je dat het makkelijk is ergens aan de bak te komen zonder diploma?'
'Er is altijd wel een oplossing.' Haalde ze haar schouders op.
'Ja misschien wel. Maar dan moet je helemaal onderaan beginnen, en ben je misschien vijf keer zo lang bezig. Of misschien kom je er dan nooit.' Zei hij serieus. 'Je wilt toch bij de recherche? Het echte werk doen. Niet bij de uniformdienst zoals je broer.' Ze knikte en een kleine glimlach brak door op haar gezicht. Dat was inderdaad wat ze wilde. 'Ik weet niet precies hoe het werkt en hoe je daar komt maar ik zou het behoorlijk stom van je vinden als je er niet nu al gewoon voor gaat.' Zei hij en ze knikte weer. 'Kijk die glimlach groeien,' lachte hij en verlegen draaide ze haar hoofd weg. 'Je bent slim Eva,' herhaalde hij. 'Vergeet dat niet. En laat die pestkoppen je niet in de weg staan.' ze knikte.
'Mag ik nu weg?'
'Als je goed gaat nadenken over wat ik heb gezegd. En hier wat aan gaat doen.' Tikte hij op de cijferlijst. Ze knikte weer. 'Ga maar. Maar ik wil wel echt snel veranderingen zien, oké.'
'Ja meneer Ruud.' Snel sprong ze van het tafeltje en ze rende de gangen door.