70.

560 45 2
                                    

Met een grote glimlach liep ze de volgende ochtend rond. Ze had heerlijk geslapen, dicht tegen Floris aan en ze voelde zich goed ondanks dat ze wat licht in haar hoofd was. 'Jij hebt een goed humeur.' was het Floris ook opgevallen. Lachend keek hij haar aan, hij vond het fijn haar zo te zien. Eva knikte en ze liet zich op de grond zakken. Van al dat klussen was ze nu al moe, en ze moest nog de hele middag door. Floris legde ook de verfspullen aan de kant en volgde zijn vriendin. Samen zaten ze op het plasticzeil op de grond.
'Ik vond het fijn gisteren,' zei ze eerlijk en ze glimlachte voorzichtig. 'Ook al stelt het voor jou misschien niks voor..' onzeker keek ze hem aan.
'Wie zegt dat?'
'Ik..' haalde Eva haar schouders op. Floris keek haar lang aan en schudde langzaam zijn hoofd.
'Zeg dat nou niet, dat is nergens voor nodig.' Vond hij.
'Oké..' het bleef even stil.
'Ik vond het ook fijn Eef, en ik vind het fijn dat je me vertrouwt, en mij toe laat ook al vind je dat moeilijk. Dat stelt zeker wat voor, ook voor mij.' Eva glimlachte flauw en knikte daarna.
'Ik vertrouw je ook..' Floris glimlachte.
'Dat weet ik.' Eva strekte haar benen en ging daarna liggen. Ze zuchtte diep en toen ze haar hoofd richting Floris draaide zag ze dat hij haar vragend aan keek.
'Ik ben moe.' Verklaarde ze haar zucht.
'En je had zo lekker geslapen.'
'Dan kan ik nog wel moe zijn.' lachte ze. Ze liet haar ogen even door de ruimte heen glijden.
'Vindt je het wat?' ze knikte.
'Het is best groot.' Had ze al ondervonden. 'Grote kamers.' Floris knikte.
'Maar we zitten buiten het centrum hè, dat scheelt een hoop geld. Mijn helft van de huur is bijna net zo veel als wat ik voor die kleine kamer betaalde.' Dat was een van de voornaamste redenen geweest dat hij uit die kamer weg wilde.
'Nu ben je wel dichter bij mij.' Glimlachte Eva.
'Oh ja, er was nog een tweede redenen.' Grinnikte Floris en Eva gaf hem een duwtje met haar voet. Lachend pakte Floris haar voet vast voordat ze het terug had kunnen trekken en hij sprong op zodat hij haar over de grond kon slepen.
'Floris!' lachend probeerde Eva haar voet los te rukken, zonder enig succes.
'Ja?' vroeg haar vriend onschuldig waarna hij lachte. Eva stribbelde behoorlijk tegen, toch verslapte zijn greep niet. Hard lachend sleurde hij haar in rondjes over het plasticzeil. Net zo lang totdat Eva zijn voet vast had kunnen grijpen en hem onderuit trok. Lacherig gaf ze een gil toen hij bovenop haar belande en ze probeerde zich onder hem vandaan te wurmen.
'Lig eens stil,' lachte Floris en lachend schudde Eva haar hoofd.
'Nope.' Haar vriendje probeerde haar de kieteldood te geven maar omdat ze zo bewoog lukte dat niet zoals de bedoeling was. Floris pakte haar armen vast en hield ze boven haar hoofd tegen de grond gedrukt.
'Lig stil,' herhaalde hij lachend maar Eva weigerde nog steeds.
'Ik hoef geen kieteldood! Jij begon.' Lachte ze.
'Echt niet,' ontkende Floris.
'Oh écht wel.' Eva trok haar armen los en sloeg ze om zijn nek. 'Als je me de kieteldood geeft krijg je nooít meer een kus.' Verzon ze snel voordat hij haar had kunnen kietelen. Gelijk was het stil.
'Oh écht wel.' sprak hij haar na en lachend schudde ze haar hoofd.
'Nope.' Herhaalde ze zichzelf. 'Dus pas maar op.' Waarschuwde ze hem en ze tuitte haar lippen. Lachend kuste hij haar. 'Anders was dit de laatste.'
'Nog lang niet,' schudde Floris zijn hoofd en glimlachend keken ze elkaar aan.
'Nee?'
'Nee.' Bevestigde hij. Hij wilde haar veel te graag en veel te vaak kussen om dat op te geven voor de kieteldood. Met een glimlach kuste hij haar onderlip en voordat hij het doorhad had hij een streep natte verf op zijn wang. Eva lag in een deuk.
'Viespeuk,' Floris probeerde de verfkwast af te pakken maar kreeg het niet voor elkaar.
'Nou moet ik vanavond weer douchen,' grijnsde hij en Eva bloosde licht. Stiekem was dit wat ze wilde bereiken, zonder dat ze het hoefde te vragen. Floris kuste haar glimlachend toen hij het bloed naar haar wangen zag stijgen en hij drukte zijn wang tegen die van haar. 'Oh nee, nu moet jij ook douchen.' Zei hij luchtig en Eva giechelde. Ze knikte, liet de kwast los en sloeg haar armen weer om zijn nek.

SpiegelbeeldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu