Spiegelbeeld

20.

Al een uur stond ze voor de spiegel. 'Je haar zit echt wel goed hoor.' hoorde ze Maurice vanuit de woonkamer roepen.
'Je ziet het niet eens.' Vond Eva dat hij dat helemaal niet kon bepalen. De bel ging en direct sprintte ze de flat door. 'Ik doe wel open!' riep ze terwijl ze de deur open trok.
'Dat is Floris niet!' riep Maurice terug terwijl Nina haar al gedag zei.
'Hi Eva,' glimlachte ze en verbaast bleef Eva in de deur opening staan.
'Hi.'
'Mag ik binnen komen?'
'Uhm, ja.' Eva maakte plaats zodat ze er door kon. 'Wat kom je doen?'
'Eva gedraag je.' Maurice stond in de deuropening van de woonkamer.
'Het is niet erg,' schudde Nina haar hoofd. 'Ik weet van Krystal, ik snap het wel.' knikte ze naar Eva. 'We moeten elkaar wat beter leren kennen.'
'Dat maakt niet uit, Eva kan zich best een beetje gedragen.' Knipoogde hij.
'Roep maar als Floris er is.' snel dook Eva onder de armen van Maurice door en ze sloot haar slaapkamer deur achter zich.
'Kan je gewoon even bij ons komen zitten Eva?' vroeg Maurice terwijl hij op haar slaapkamer deur klopte.
'Ik ben mijn make-up nog aan het doen.' Was haar excuus.
'Dat kan ook in de woonkamer. Alsjeblieft?' Maurice opende de deur en zuchtend keek hij zijn zusje aan. 'Ik dacht dat je oké was met Nina?'
'Ik heb me bedacht.'
'Eva alsjeblieft?' zuchtend pakte Eva haar make-uptasje en ze ging in de woonkamer aan de tafel zitten. Maurice pakte voor hun allemaal wat te drinken terwijl Nina lichtelijk ongemakkelijk op de bank zat.
'Wat gaan jullie doen?' vroeg ze belangstellend aan Eva.
'Gewoon de stad in.' Zei ze simpel. Er volgde wederom een ongemakkelijke stilte.
'Je ziet er mooi uit.' Eva wist niet hoe ze hierop moest reageren dus besloot ze maar helemaal niet te reageren.
'Dankjewel Nina,' zei Maurice voor haar. 'Dat is aardig van je.'
'Dankjewel Nina.' Papegaaide Eva na. Maurice ging naast zijn vriendin op de bank zitten en kneep even in haar knie.
'Trek je het niet aan,' zei hij zachtjes en ze glimlachte.
'Het is oké.' Verzekerde ze hem.
'Als het voor Nina oké is hoef jij ook niet zo moeilijk te doen.' Glimlachte Eva.
'Doe je je haar zelf vlechten?' vroeg ze geïnteresseerd door, de opmerking van Eva negerend.
'Nou Maurice kan het niet en verder zie ik hier niemand.' Ze hoorde haar broer diep zuchten.
'Heb je nou die nieuwe broek kapot geknipt?' viel Maurice ineens op.
'Jep.' Zei ze simpel. Zo droeg ze haar kleding nou eenmaal het liefst. Haar mobieltje piepte en terwijl ze naar het inkomende berichtje keek liep ze weg. 'Floris staat beneden te wachten, haje!' ze trok haar vest van de kapstok en klapte de deur achter zich dicht.

Feedback is altijd welkom.