Spiegelbeeld

95.

- fijn om te lezen dat het aan de vakantie ligt 😄 -

Na één schooldag had Eva er al geen zin meer in. De tweede dag was ze met nog meer tegenzin gegaan als de eerste en blij dat ze daar weer weg kon was ze zo snel als ze kon naar huis te gefietst. Na haar huiswerk gemaakt te hebben was ze mokkend op de bank gaan zitten. Ze had niks te doen en verveelde zich, ze wachtte dus maar totdat Floris klaar zou zijn met werken. 'Hé Eva,' vrolijk kwam Nina binnen gewandeld. Ze liet de puber de huissleutel zien van Maurice, zodat Eva gelijk wist hoe ze binnen was gekomen zonder dat ze dat hoefde te vragen. 'Maurice wist niet of je thuis zou zijn.'
'Wel dus. Maar ik ga zo denk ik.'
'Oh, je eet niet gezellig met mij mee dus?' Nina liep terug de gang in om haar tas en jas weg te hangen. Eva schudde haar hoofd toen ze terug de woonkamer binnen kwam. 'Wat ga je doen?'
'Naar Floris, die is zo ook klaar met werken.' Zei Eva terwijl ze op haar horloge keek. 'Wat doe je hier eigenlijk als Maus er niet is?'
'Ik heb hier nog spullen liggen, en ik geloof dat er nog heel veel was ligt te wachten..'
'Dat hoef jij toch niet te doen?' haalde Eva haar schouders op.
'Ik doe het graag voor jullie. En ik kan mijn eigen spullen mee wassen. Of ik dat nu hier of thuis doe, dat maakt ook niet uit.' glimlachte Nina.
'Oké.' Eva vond het allang best dat de was eindelijk weer gedaan werd. 'Kom je hier wonen?' Nina keek even verbaast op van die vraag. Ze besloot bij Eva op de bank te gaan zitten om die vraag te kunnen beantwoorden.
'Zou je daar oké mee zijn?' Eva haalde haar schouders op.
'Ik denk het.. Jij bent oké toch. En Maus houdt echt heel veel van je.' Dat kon ze altijd duidelijk merken aan haar broer als zijn vriendin aanwezig was. Nina glimlachte.
'Ik ook van hem. En we zijn heel graag samen maar soms is het ook fijn eigen ruimte te hebben. Als je samen woont heb je dat niet meer echt.'
'Is dat een nee?'
'Ik weet het niet.' Zei ze eerlijk. 'We hebben altijd gezegd dat we het heel rustig aan zullen doen, we hebben nog alle tijd.'
'Ja maar dat doen jullie voornamelijk voor mij.' Nina wilde daar tegen in gaan maar Eva was haar voor. 'Jawel. Ik ken Maus. Hij wilt niks liever.'
'Misschien wel.. Maar ook voor onszelf.' Nina legde haar hand even op Eva haar arm en glimlachte. 'Heb jij je koffer al uitgepakt?'
'Niet echt.' Eva glimlachte onschuldig.
'Doe dat dan, dan kan dat allemaal mee de was in.' Nina stond op en Eva besloot haar voorbeeld maar te volgen. Ze liep naar haar slaapkamer en pakte de weekendtas uit de hoek.
'Ik heb jouw bikini nog Nina,' zei ze terwijl ze alle kleding eruit haalde.
'Zat 'ie goed trouwens?'
'Iets te groot, maar het ging nog net.'
'Dat dacht ik al.. Het was het kleinste wat ik had. Je mag 'm wel hebben, als je wilt?'
'Oh dat hoeft niet perse hoor.' Schudde Eva haar hoofd terwijl ze met de berg was de badkamer binnen liep.
'Maar het mag wel.' lachte Nina. Eva glimlachte in zichzelf, Floris zei dat ook zo vaak tegen haar.
'Het is van jou.' Schudde ze haar hoofd.
'Voel je niet bezwaard hè? Ik bied het je aan.' Eva glimlachte verlegen.
'Floris vond 'm mooi.' Haar wangen kleurde dieprood, ze wist niet precies waarom ze dat zei. Nina glimlachte.
'Daarom. Hou 'm maar. Dan kunnen jullie vaker zwemmen.' Eva knikte.
'Dankjewel.' Nina knipoogde en Eva legde haar was op de grond. 'Ik ga naar Floris, succes met de was.' Nina lachte.
'En bedankt. Veel plezier.' Met een glimlach zwaaide ze de puber na. Soms herkende ze zoveel van zichzelf in haar.