Spiegelbeeld

100.

100! Hoe houden jullie het vol? 🎉

De hele week was Eva bezig met het opruimen van haar kamer. Dat betekende niet de troep van de grond onder haar bed schuiven en in kastjes proppen maar alles werd grondig uitgezocht, gesorteerd en opgeborgen of weggegooid. 'Waar ben je toch allemaal mee bezig?' vroeg Floris zich af toen hij binnen kwam.
'Hoe kom jij nou binnen?' Vroeg Eva verbaast.
'Ik kwam net aan toen Maurice weg ging.' hij had de deur dus voor hem open gehouden.
'Ik ruim op,' zei Eva simpel.
'Je maakt alleen maar meer rotzooi bedoel je.' Lachte Floris. Hij schopte zijn schoenen uit en gooide zijn jas over haar bureaustoel heen waarna hij op haar bed plofte.
'Niet. Ik maak het georganiseerd.' Zuchtte Eva. 'Je snapt er toch niks van.'
'Ongetwijfeld.' Knikte haar vriend. Hij snapte inderdaad niet waar deze drang ineens vandaan was gekomen. Ze was er de hele week al druk mee terwijl ze normaal gesproken alles gerust kon laten liggen zonder dat het irritatie bij haar opwekte. Zolang het haar eigen troep was tenminste, als het van iemand anders was irriteerde het haar altijd wel. 'Je mag het ook wel eens bij mij komen doen.' Grijnsde hij en verontwaardigd draaide Eva zich om zodat ze hem aankeek.
'Pardon? Ik heb alles bij je opgeruimd toen je verhuisde.' Floris lachte, Eva snapte zijn grapje niet. 'Ik moet het gewoon opgeruimd hebben, dan is het ook opgeruimd in mijn hoofd.' zei ze nukkig terwijl ze zich omdraaide. Ze trok de inhoud van het kastje in één beweging op de grond. Floris wilde een opmerking maken maar slikte die toch maar in, hij wist dat ze dan alleen maar geïrriteerder zou zijn.
'Ik dacht misschien kunnen we vandaag wat leuks doen? Ik heb een vrije dag..'
'Wat wil je doen dan?' haalde Eva haar schouders op.
'Geen idee. Roep maar wat.' Daar had Floris nog niet over na gedacht en eigenlijk had hij gehoopt dat Eva wel wat zou weten. 'We kunnen naar de film gaan? Of echt wat doen?'
'Ik weet het niet Floris, ik blijf liever thuis denk ik.' Zei ze schouderophalend.
'Oké..' het bleef stil en Floris trok zijn benen op het bed zodat hij goed lag. Hij keek toe hoe Eva het kastje opruimde, alle boeken en cd's die er rommelig in hadden gelegen werden kaarsrecht in nette stapeltjes terug gelegd. De verdwaalde foto's die er tussen lagen gooide ze zonder te kijken in de prullenbak. 'Wat doe jij nou?' vroeg Floris verbaast toen hij dat zag.
'Die zijn niet belangrijk.' Vond Eva. Floris kwam overeind en liep naar haar toe, waar hij de foto's uit de prullenbak viste. 'Laat dat nou.' Zei Eva geïrriteerd en ze griste de foto's uit zijn handen.
'Waarom zijn die niet belangrijk?' Floris liet zich niet kennen en nam de stapel terug. Direct liep hij terug naar haar bed zodat ze het niet nog een keer uit zijn handen kon trekken. 'Ben jij dat?' vroeg hij glimlachend toen hij de foto van de baby even had bekeken. Hij herkende haar in de baby, de zelfde eigenwijze glimmende ogen die ze nu nog steeds had.
'Ja.' Reageerde zijn vriendin kortaf. Floris bekeek alle foto's, ook al wist hij dat Eva dat niet wilde. Juist daarom wilde hij het wel.
'Je bent niks veranderd.' Glimlachte hij toen hij bij haar peuter en kleuter foto's kwam.
'En bedankt.' Mokte Eva.
'Das toch niet erg?'
'Dus je vindt me nog steeds zo'n vet kind?'
'Waar zie jij vet?' vragend keek Floris van de foto's naar haar en weer terug. 'Jij ziet dingen die er niet zijn Eva.' Zei hij serieus. 'Als je maar negatief over jezelf kan zijn.'
'Laat die foto's gewoon met rust.' Eva stond op en probeerde ze uit zijn handen te trekken. Ze had niet veel succes, Floris was nou eenmaal sterker.
'Het zijn harstikke leuke foto's, gooi die niet weg.'
'Bemoei je er niet mee.'
'Laat los,' Floris gaf haar een duwtje om haar bij hem vandaan te duwen. Het was niet eens hard maar blijkbaar hard genoeg zodat Eva omviel.
'Wat doe jij nou!' riep ze verontwaardigd en met grote ogen keek ze hem aan.
'Sorry Eef, dat was niet de bedoeling.' Floris stak zijn hand naar haar uit maar Eva negeerde die.
'Vast.' Ze stond op en wreef over haar billen.
'Niks vast, ik wil je toch niet omver duwen.' Zuchtte Floris. 'Ik wil gewoon niet dat je kostbare dingen weggooit. Daar krijg je later spijt van. En ik denk ook niet dat Maurice er blij mee is.'
'Maurice kan de boom in en jij ook.' Eva deed nog een poging de foto's te bemachtigen maar toen ze merkte dat het haar echt niet ging lukken stampte ze boos haar slaapkamer uit. Zuchtend keek Floris haar na, hij had soms geen idee wat hij met haar moest.