Spiegelbeeld

16.

Ze rende in de armen van Floris en lachend sloeg ze haar armen om zijn nek. 'Hè hè, dat duurde lang.' Lachte hij en ze kuste hem. 'Maar dit maakt het goed.'
'Dat dacht ik ook.'
'Hoe voel je je?' vroeg hij bezorgd. Hij had zijn handen om haar nek geslagen en dwong haar hem aan te kijken.
'Beter.' Zei ze eerlijk. 'Kunnen we hier weg?' ze had geen zin langer op school te moeten blijven dan nodig was. Ze hoorde klasgenootjes lachend haar naam roepen en dat probeerde ze te negeren.
'Wie zijn dat?' had Floris het ook door.
'Mensen die het niet waard zijn een naam te hebben.' Zei ze en ze stapte bij hem achterop de scooter. 'Wanneer komt die motor van jou er nou eens?' lachte ze. Hij had haar al eens verteld graag zo'n ding te willen kopen, hij moest er alleen heel hard voor sparen.
'Ooit.' Knipoogde hij. 'En dan ben jij de eerste en de enige die bij mij achterop mag.' Glimlachend sloeg ze haar armen om zijn middel. Dat was een afspraak waar ze hem zekerweten aan zou houden.

Stiekem sloot Eva haar slaapkamer deur achter zich. Maurice had haar gezegd het open te laten, op z'n minst op een kier anders mocht ze niet met Floris op haar kamer. 'Oh, stiekemerd.' Lachend pakte Floris zijn glas drinken aan.
'Hij moet niet zo paniekerig doen. We kijken gewoon een film.' Vond zij. Ze plofte naast hem neer op haar bed en kroop dicht tegen hem aan. Floris sloeg zijn arm om haar heen en nam haar laptop op zijn schoot. 'Flo?' de film was noggeen minuut bezig of ze had het al onderbroken.
'Ja Eef?' glimlachend keek hij haar aan.
'Waarom ben je bij mij? En niet iemand van je eigen leeftijd?' hij lachte en schudde zijn hoofd.
'Waarom? Omdat jij leuk bent.'
'Dat valt wel mee.' schudde ook zij lachend haar hoofd.
'Dat valt niet mee. Jij hebt er écht geen idee van hoe leuk jij bent Eef.' Zei Floris serieus. Ze haalde haar schouders op.
'Dat is geen antwoord op mijn vraag. Waarom ik, als alle vrouwen voor je in de rij staan.' Floris moest weer lachen. 'Ik ben serieus.' Quasi verontwaardigd keek ze hem aan.
'Jij bent toch ook een vrouw.'
'Ja, vijf jaar jonger.. Voor mij is het leuk, iemand die ouder is. Iemand die niet zo kinderachtig is enzo.. Maar wat moet jij nou met mij?' eigenlijk wist ze na al die weken nog steeds niet waarom hij ook op haar viel, waarom hij haar leuk vond.
'Eerlijk, had ik nooit verwacht dat je vijf jaar jonger was als mij. Je gedroeg je zó volwassen.'
'Niet meer dan?' lachte ze.
'Jawel. Naar de buitenwereld toe. Bij mij ben je gewoon lekker jezelf.' Hij drukte een kus op haar hoofd.
'Kinderachtig dus.'
'Dat maak jij ervan. Dat er vijf jaar tussen ons zit maakt mij geen reet uit, en ik hoop jou ook niet..' ze schudde haar hoofd.
'Helemaal niet..' dat was haar probleem ook niet. 'Ik snap gewoon niet goed waarom je mij nou zo leuk vind als je iedereen kan krijgen..' haalde ze haar schouders op.
'Ik wil niet iedereen, ik wil jou. Deal ermee.' Zei hij serieus en ze giechelde. 'Je moet niet zo verdomd onzeker zijn Eef. Dat nog nooit iemand de moeite heeft genomen voor jou, snap ik dan weer niet.' Ze haalde haar schouders weer op. Hij streelde langs haar kaak. Glimlachend keek ze hem aan en onbewustbeet ze op haar lip. Floris vond het onweerstaanbaar, het maakte haar nog meer onweerstaanbaar dan dat ze al was. 'Niet doen,' voorzichtig wreef hij over haar lip. 'Dan kan ik me niet meer inhouden.' Verlegen keek ze naar hem waarna ze haar hoofd rustend tegen zijn schouder legde.