Spiegelbeeld

38.

Iedereen moest bijkomen van het Kerstdiner. Floris had uitgebreid gekookt en dat had iedereen goed gesmaakt. Ze hingen alle drie onderuit op de bank en Eva moest lachen om dat aanzicht toen ze de badkamer uit kwam. Doen alsof ze het eten zo lekker vond leek haar de beste optie, dan zou er geen gezeur komen. Toch kon ze het niet aan alles in haar maag te houden. Ze had zoveel gegeten, alle moeite die ze de afgelopen weken had gedaan zou dan voor niets zijn geweest. 'Wat stellen jullie je aan zeg.'
'Dat jij niet vol zit. Jij hebt in een jaar niet zoveel gebunkerd als vanavond.' Zei haar broer.
'Nou zeg.' beledigd keek ze hem aan. 'Het is ook nooit goed.'
'Het was niets negatiefs Eva.' Schudde hij zijn hoofd. Hij was alleen maar opgelucht dat ze toch nog eetlust leek te hebben.
'Jij moet kappen met rechten en kok worden.' Bedacht Nina zich terwijl ze naar Floris wees. 'Man, wat kan jij koken.' Bescheiden lachte Floris.
'Dan is het geen hobby meer..' en dat wilde hij nou juist zo houden. Eva ging op zijn schoot zitten en sloeg haar armen om zijn nek.
'Kokje van me.' Glimlachte ze en ze gaf hem een kus. Floris sloeg zijn arm om haar middel. 'Zullen we zo gaan?'
'Nou veel plezier,' zei Maurice. Hij vond het niet leuk dat ze weg zouden gaan maar hij wist dat hij ze toch niet tegen kon houden. Vooral zijn zusje niet. Eva stond op en trok Floris mee overeind. 'Jullie slapen bij jou toch Floris?' Floris knikte. Zijn kamer was een stuk dichterbij, dan konden ze gelijk naar bed rollen als ze het feestje zat waren. 'Laat wel even weten als jullie daar zijn dan.'
'Ik zal je elk half uur appen dat ik nog leef, oké.' Eva drukte een kus op zijn wang en zwaaide naar Nina.

Eva had niet veel biertjes nodig gehad om de weg weer kwijt te zijn. Lachend hing ze continu op de nek van haar vriendje. Ze vertelde hem dan ook honderd keer dat ze zo graag bij hem hing, en hoe fijn ze dat vond. Ze had hem even los gelaten om wat drinken te halen maar ging snel weer terug naar Floris toen ze zag dat hij aandacht had van andere meisjes. Vrouwen, was misschien een beter woord. 'Hij is van mij!' riep ze overdreven hard en ze klemde zich weer aan hem vast. 'Toch Flo. Zeg het ze maar.' Floris lachte.
'Ja schat ik ben van jou.'
'Misschien moeten we het ze ook even laten zien.' vond Eva een goed idee en uitgebreid zoende ze hem. Uiteraard zei Floris hier geen nee tegen en zonder na te denken liet hij zijn handen over haar lichaam glijden. Eva hield hem niet eens tegen, eigenlijk vond ze het helemaal niet erg. Zelfs niet toen ze zijn warme handen onder haar topje voelde glijden.
'Jullie weten dat dit verboden is.' Ineens werden ze uit elkaar getrokken en lachend sloeg Luc zijn armen om hun heen.
'Hé chubby!' lachend sloeg Eva haar armen om zijn nek. 'Wij hebben niks hoor. We vielen gewoon per ongeluk tegen elkaar aan.' vond zijzelf dat ze een briljante smoes had verzonnen.
'Jouw tong in zijn strot en zijn handen onder jouw shirt.' Knikte Luc serieus. 'Jij krijgt ook altijdweer de mooiste meisjes hè.' Floris glimlachte en trots sloeg hij zijn armen om Eva haar middel, die nog steeds aan Luc hing.
'Ze is van mij!' riep hij zoals zij vlak daarvoor had gedaan.
'Dat komt omdat hij sexy spieren heeft.' Zei Eva serieus en ze liet Luc los.'Jij bent alleen maar chubby.' lachend stond ze met haar rug tegen Floris zijn buik aan.
'Tss.' Lachend liep Luc van hen vandaan en grijnzend draaide Eva haar hoofd naar Floris.
'Goed opgelost hè! Hij heeft niks door hoor.' vond ze en lachend kuste Floris in haar nek.
'Je bent een held.'