Spiegelbeeld

18.

Verveeld hing Eva onderuit op de bank. Floris was werken en dan was het gelijk een stuk stiller in haar leven. Ze bekeek haar telefoon nog een keer of hij stiekem toch niet had ge-sms't maar ze wist ook wel dat hij daar helemaal geen tijd voor had nu. 'Wat doet mijn jongvolwassene zusje op een vrijdagavond op de bank?' Maurice was net thuis gekomen van zijn werk en hij plofte naast haar neer. Eva lachte.
'Vervelen.'
'Moet je niet uit gaan dan?'
'Alsof jij dat goed vind.' Rolde ze met haar ogen en Maurice lachte. Hij gebaarde haar dichterbij te komen en lachend rolde ze naar hem toe.
'En Floris dan?'
'Die is werken. Dus ik verveel me.'
'Ach jeetje toch.' Ze prikte in zijn zij.
'Wat doet mijn bejaarde broer op een vrijdagavond dan op de bank? Moet je niet bij je liefje zijn.' glimlachte ze schijnheilig.
'Wat was je gisteren vroeg thuis trouwens.' Praatte Maurice er over heen.
'De film was ruk dus we zijn halverwege weggegaan..' lachte ze. 'En Flo bleef maar zeiken over het feit dat ik niks te snoepen wilde tijdens de film dus toen had ik ook geen zin meer om wat anders te doen.' Haar lach verdween en ze rolde met haar ogen.
'Flo?' vroeg haar broer lachend en ze knikte. 'Klikt heel vies Eva.' De puber lachte weer.
'Eef en Flo.' Giechelde ze. 'En nu weer terug op het onderwerp waar we het over hadden: waarom ben jij op een vrijdag avond niet bij Nina?'
'Ze is gewoon een collega,' lachte hij. 'Jij hangt toch ook niet op een vrijdagavond bij je collega's.'
'Wel hoor, bij Floris normaal gesproken.' Lachte Eva.
'Oh ja,' dat was Maurice even vergeten. 'Werk jij normaal niet dan vrijdag?' herinnerde hij zich ineens.
'Jawel. Om de week, samen met Floris. Dus we zijn elke vrijdag samen.' Glimlachte ze. Sowieso waren er maar weinig dagen in de week waarop ze niet samen waren. Al zagen ze elkaar maar een uurtje, dan waren ze in ieder geval even samen geweest. 'Maar hij had een foutje gemaakt met de planning.' Rolde ze met haar ogen. 'Sukkel.'
'Maakt hij de planning?' ze knikte. 'Wat doet hij dan?'
'Hij is vulploegleider.'
'Een relatie met je leidinggevende, dát hadden jullie niet verteld.' Een bestraffende vinger wees Maurice naar zijn zusje. Lachend duwde Eva zijn vinger weg.
'Niet wijzen.'
'En dat vinden ze goed op het werk?'
'Ben jij gek, niemand weet het.' Eva giechelde weer en hoofdschuddend werd ze aangekeken. 'Wat. Ik kan er ook niks aan doen.' Ze was nou eenmaal verliefd op hem geworden en hij op haar. Daar viel niks tegen te doen. 'We hadden het helemaal niet over mij en Floris. Hoe doe je dat nou steeds.' Bedacht ze ineens. Onbegrijpend keek ze Maurice aan en hij lachte. 'Nina. Hoe zit het met Nina.' Eva ging rechtop zitten met haar armen over elkaar. 'Vertel.' Ze ging hier net weg voordat ze een antwoord had.