So sick of playing this game of follow the leader
And it seems the world is held together by the same strings that tug our hearts
And they twist and they pull and get tangled up
And it seems we're all so stuck in this normal way of living
I SEE STARS- Follow Your Leader
Kim będę dzisiejszego dnia?
Otrzepując szeroki pędzel z rozmoczonej farby, myślę już tylko o postawieniu ostatniej kreski na białym i przerażająco pustym płótnie przede mną. Jego chropowata faktura mnie irytuje, jest zbyt krzykliwa i mdła. Jest niczym niedokładnie zagrane nuty na źle nastrojonym pianinie. Dokładnie tak samo denerwujące. Chciałabym wypełnić tę bladą powierzchnię kolorami, ale dziś żaden z nich nie pasuje idealnie. Ociekająca czerwona maź skapuje po drewnianej rączce pędzla, brudząc moje dłonie. Dziś wszystko wydaje mi się być abstrakcją, zupełnie różną ideą, błędną definicją. Jestem niedopasowanym elementem, siedzącym pośrodku pustej sali lekcyjnej na drewnianym stołku, który wciąż skrzypi pod moim ciężarem. Jestem istotą w kolorowym fartuchu, nieudolnie próbującą wykrzesać z siebie resztki talentu malarskiego, by zaliczyć te diabelskie przedmioty na szóstkę.
Fukam głośno, nie mogąc znieść dłużej tej potwornej bezsilności, która opanowała mnie już rano. Wszystko wypadało mi z rąk, wszystko robiłam nie tak.
Wstaję, odkładając pędzel do słoika z wodą i sięgam za siebie, by odwiązać fartuszek. Przewieszam go przez sztalugę, gromiąc spojrzeniem moją dwójkową pracę. Łapię za plecak i wyjmuję z niego zeszyt, w którym zapisuję teksty piosenek, a potem narzucam torbę na ramiona. Na odchodne pożyczam z biurka nieobecnej nauczycielki jeden z długopisów i kreślę w liniach słowa, które wpadły mi do głowy.
I'm, I'm out of my mind, oh
I'm not seeing things right, oh
I waste all this time trying to run from you
But I'm, I'm out of my mind *
I wychodzę, dokładnie zamykając za sobą drzwi, które aż trzęsą się we framugach, gdy na korytarzu rozbrzmiewają pierwsze rytmy piosenki naszego szkolnego zespołu Double Exposure. Idę w kierunku auli, wiedziona niebiańskimi riffami gitary elektrycznej.
*Not Today- Twenty One Pilots
A/n: Witam w poprawionej wersji książki. Zmianie uległa TYLKO interpunkcja i zapis dialogów, fabuła (choć z początku nieidealna) została taka sama i to nigdy się nie zmieni, ponieważ mam ambitne plany co do serii.
Beta starała się jak mogła, by zredukować wszystkie błędy, jednak ta wersja będzie ostateczną, którą ujrzycie na Wattpadzie.
UTWORY W WIĘKSZOŚCI SĄ ZAPOŻYCZONE, W NOTKACH ZNAJDUJĄ SIĘ INFORMACJE O WYKONAWCACH.
WSZYSTKIE PIOSENKI ZOSTANĄ ZASTĄPIONE MOIMI DOPIERO W WERSJI DO WYDANIA.
CZYLI KIEDYŚ :3
CZYTASZ
Juliette | DE #1
Novela JuvenilPIERWSZA CZĘŚĆ SERII "DOUBLE EXPOSURE" Juliette ma ambitne marzenia - stać się jedną z najlepszych kompozytorek muzyki filmowej. Ma talent i potrafi go wykorzystać, pisząc muzykę do szkolnych przedstawień. Jest jednak pewien problem, z którym dziew...
