1 maand later...
Perspectief Samir
De dag is aangebroken, vandaag de dag weet ik als ik geslaagd ben of niet! Ik zit al 3 uur voor de telefoon en nog steeds geen telefoon van school gehad, terwijl Maysa, Younes en Chakir wel een telefoontje gekregen hebben. Zou ik het dan toch niet gehaald hebben?? Een zucht verlaat mijn mond.
Maak je niet druk Samir, ze zullen je vast wel bellen daar ben ik zeker van zei mijn moeder en gaf me een kus op mijn wang. Ik kan niet wachten op mijn nieuwe broertje! Ik mag de naam kiezen van mijn ouders en heb al een naampje, maar die vertel k jullie nog niet!
Ik begon mijn geduld op te raken en nam teleurstellend mijn autosleutels en liep weg, en mijn moeder keek me medelijdend aan.
Het zit namelijk zo, als je gebeld wordt door school ben je geslaagd, anders niet jammer genoeg.
Ik werd een paar keer gebeld door de jongens en Maysa maar k zetten mijn telefoon uit, ik heb geen goesting in ze, in niemand eigenlijk. Ik stapten mijn auto in en reed naar een groot&mooie park hier iets verderop. Ik parkeerde mijn auto en wandelde door het parkje en zat even op een bank. Ik was ver in mijn gedachten dat ik niet eens wist dat er een gedaante langs was komen zitten.
Hallo ben je er nog? Zei een dames stem. Ik keerde me naar haar toe en keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan?? Hoe kan een vrouw nou geen zelfrespect hebben, je ziet haar hele inkijk? Alhamdoulilah dat Maysa niet zo is.
Ik wende mijn blik direct van haar af en liep verder door, totdat het laat begon te worden. Mijn moeder zal zeker ongerust zijn, Hoelang ben k al weggeweest en ze weet niet eens waar k ben want mijn telefoon staat uit. Ik liep terug naar mijn auto en reed naar huis toe, waar ik de lichten van het huis uitzag en geen auto's voor de deur zag staan. Ik liep naar binnen en helemaal niemand was thuis?? Ik deed mijn telefoon weer aan, en had een berichtje van mijn moeder.
Lieverd, we zijn bij Maysa's thuis om haar te feliciteren. Ik verwacht jouw daar!x
Leuk, eigenlijk heb ik een schuld gevoel. Ik hoor normaal bij haar te zijn, ik ben haar vriendje. Laatste tijden gaat het niet echt zo goed tussen ons, we maken ruzie om de kleinste dingetjes maar toch is onze liefde tegenover elkaar tegroot en wordt het na 5 minuutjes terug opgelost.
Ik stapten mijn auto weer in en kocht snel in de nachtwinkel een bos van 50 rozen, waar een lekkere geur aan hing en een hele groten teddybeer. Ik stapten mijn auto weer in en reed naar Maysa's huis toe.
Bij haar appartement blok aangekomen parkeerde ik mijn auto en nam ik de rozen en de teddybeer van de achterbank en liep naar het juiste verdieping toe. Voor haar deur aangekomen belde ik aan en hield ik de rozen voor mijn gezicht en de teddybeer achter me.
Uhm wie is dit zei Maysa
Jouw man, proficiat prinses zei ik en hield de rozen van mijn gezicht vandaan.
Omg hoelief is dit wel niet Samir, jij ook proficiat lieverd zei Maysa en sprong op me.
Nou uhm.. ik ben namelijk niet geslaagd zei ik
Jawel lieverd, toen je boos het huis verliet hadden ze gebeld en we wouden je bereiken om je dat te vertellen maar je telefoon stond uit zei Maysa
Dus ik ben geslaagd?? Zei ik
Jaa zei Maysa blij en ik gaf haar een kus op d'r mond. Nu kan mijn dag niet meer stuk, ik heb morgen mijn diploma in mijn handen en kan ik eindelijk in mijn eigen bedrijf gaan werken insh'Allah.
Ik liep met haar hand in hand naar binnen toe en zag mijn ouders en mijn ooms en tantes ons blij aankijken. Ik ben gezegend met zo een familie en een pracht van een dame aan mijn zijde.
Maysa's ouders zijn weer niet thuis?? Ik heb zo ook nooit gezien, of hoe dat ze heten?? Zal er iets achter zitten??
Je zal er van schrikken Samir.
We hebben een leuke avond met ze allen gehad en de meerderheid is ookal door naar huis gegaan.
Samir we zijn er van door ja, je moeder is moe, tis al vrij laat zei mijn vader en ik knikten en zo verlieten ze ook het huis met mijn broertjes en zusjes, nu is het alleen ik&Maysa nog.
Ik hielp haar nog met opruimen en we gingen vervolgens uitgeput op de bank liggen.
Je ziet er moe uit zei ik en keek Maysa aan die half aan het slapen was op me.
Klopt zei Maysa met haar ogen gesloten.
Ga maar slapen schat, morgen hebben we onze diploma eindelijk in onze handen zei ik en tilde haar met gemak op en legde haar voorzichtig op haar bed. Ik bleef nog even kijken hoe lief ze sliep en gaf haar vervolgens nog een kus op d'r lippen en ging een rondje door het huis maken om te kijken als alles opslot zit. Na alles gecheckt te hebben op 1 deur na die opslot zat sloot ik de deur met Maysa's sleutels en gooide ik de sleutels via het gleufje terug naar binnen en liep ik het appartement blok uit. Ik starten mijn auto en reed naar huis toe, ik ben kapot. Morgen de dag waarop elke persoon gewacht heeft, een dag waarop je je ouders trots kunt maken, een dag vol vreugde en blijdschap, een dag waarvan je het nooit zult vergeten en een dag waarop je kunt zeggen tegen jezelf "Ik heb het gehaald".
Thuis aangekomen liep ik ook nog een rondje door het huis op te kijken als alles afgesloten is en ging ik langs mijn broertjes en zusjes voor een avondkusje te planten op hun voorhoofd.
Ik kleedde me om en dook in mijn bed en binnen no time was ik een diepe slaap.
Niet wetend wat er de komende dagen zal gebeuren...
JE LEEST
Wraak vanuit het verleden
RandomDit is het vervolg van "#Hardlife", waarin Samir de grote hoofdrol speelt en hij jullie zal meeslepen in zijn leven. Alvast veel leesplezier toegewenst!x