Wraak vanuit het verleden

099

Perspectief Samir

Na de zoveelste nacht, slecht te hebben geslapen liep ik naar de badkamer. Mijn ogen die rood zijn en haren die alle kanten staan kijk ik me afkeurend in de spiegel aan. Ik schrik wel van mezelf want de afgelopen drie jaar hebben me niet goed gedaan. Ik ben emotieloos geworden, het boeit me niet meer wat anderen denken want ik sta er namelijk alleen voor. Ik ben de vrouw van mijn leven kwijt, hetgeen wat me nog overeind houdt is mijn dochter.
Mijn beeld wordt wazig en pijnlijke scheuten gaan er weer door mijn hart. Ik begin het al aardig warm te krijgen en hap naar adem.
Ik begin mijn klappen terug te krijgen, wat ik had bij het ongeluk. Ze blijven de laatste dagen vaak opkomen, maar gelukkig nog niet in het openbaar ofso. Niemand weet hierover dat ik ze terug heb, beter zo.
Ik kleedde me om in een jogging en besloot om een rondje te gaan lopen. Ik deed mijn oordopjes in mijn telefoon en begon te rennen in de regen, wat me niet eens boeide. Ik bleef maar lopen ook al staarde mensen mij raar aan. Zij weten niet wat ik doorsta.
Hijgend stopte ik met lopen als ik door heb dat ik in het centrum terecht ben gekomen? Dit allemaal is niet goed voor me man, ik denk dat ik er een weekje ofso tussenuit moet. Ik kan al niet meer helder nadenken. Ik stopten en leunde met mijn hoofd tegenaan een boom en ademde rustig in en uit als ik weer zachte hartkloppingen voel.
Fakka Samir wat doe jij hier man hoorde ik een stem achter me zeggen en zag Mo staan.
Gaat alles wel goed, je ziet er wat bleekjes uit zei Mo die me bezorgd aankeek.
Ik moet gaan bracht ik er moeilijk uit met mijn hand op mijn hart en liep door terwijl mijn beeld totaal niet zichtbaar was. Steken in mijn hoofd namen toe en ik nam plaats op een bank. Ik sloot mijn ogen en reciteerde in mezelf wat Koran en Subhan'Allah was de pijn ineens weg. Ik liep op het gemakje naar huis toe waar ik me opfriste en erna naar mijn huisdokter reed voor een onderzoek.
Bij mijn huisdokter aangekomen, melde ik me aan en wachtte ik totdat ik opgeroepen werdt. Na zo'n 20 minuten werdt ik binnengeroepen.
Dus Samir, vertel maar waar je last aan hebt zei de dokter.
Ik heb hoofd en hartaandoeningen de laatste dagen waarna ik geen adem krijg en nauwelijks wat kan zien zei ik en ze knikte begrijpelijk.
Ik zie hier staan, dat dit al eens eerder is voorgekomen zei de dokter en ik knikte.
Ik weet niet wat er speelt in u privéleven, maar deze aandoeningen komen omdat u ergens mee zit. Ik schrijf u de medicatie als voorheen voor, maar ik zou u een psycholoog aanraden Samir zei de dokter en ik knikte. Ze schreef me een voorschrift voor en ik bedankte haar.
Ik reed erna naar een apotheek waar ik mijn medicijnen kocht en reed vervolgens terug naar huis, want ik voel me echt niet goed.
Thuis aangekomen verwisselde ik mijn kleren in een warme pull met een trainingsbroek en nam plaats in een deken in de woonkamer.

Perspectief Sofia

Na Safae op school afgezet te hebben besloot ik om langs mijn ouderlijke huis te gaan. Het huis waar ik jaren niet meer in geweest ben. Mijn passport en al die zaken liggen nog in dat huis en die heb ik nodig voor mijn ticket te boeken.
Bij het huis aangekomen liep ik naar de voordeur en draaide ik de deur open met mijn huissleutel en voelde de tranen al opkomen, maar veegde die snel weg. Bij het zien val alle foto's in de hal van mij en Samir verscheen er een glimlach op mijn gezicht en liep ik verder de woonkamer in totdat ik Samir op de bank zag liggen. Hij zag er totaal niet goed uit en maakt pijnlijke bewegingen met zijn gezicht. Het deed pijn op hem zo te zien dus liep ik naar m toe.
Samir bleef ik zeggen zodat hij wakker werdt en hij schoot in een keer bezweet overeind wat mij liet schrikken.
Sofia zei Samir met een pijnlijke gezicht.
Gaat alles wel goed met je zei ik bezorgd en legde mijn hand op zijn voorhoofd die warm aanvoelde.
Het is niks zei Samir en nam mijn hand van zijn voorhoofd.
Je voelt warm aan en zweet helemaal zei ik en liep naar de keuken waar ik in de medicatie kast liep en er wat uit haalden voor hem met een glaasje water en liep terug naar hem.
Neem dit nu in, en voor je gaat slapen. Als je je morgenvroeg nog slecht voelt moet je naar een dokter oké zei ik en hij keek me lang aan en schudde toen met zijn hoofd.
Dat is niet nodig zei Samir en stond op en haalde uit zijn jas ander medicatie en ik keek hem raar aan.
Het is geen griep ofso wat ik heb zei Samir en slikte een paar pillen in en ik keek hem niet-begrijpend aan.
Laat ook maar, wat kom je eigenlijk doen zei Samir die opstond en naar de keuken liep en ik las de beschrijving van de medicatie en keek Samir met open mond aan.
Waarom lieg dat je niets hebt zei ik en werdt een beetje kwaad.
Wat maakt het uit Sofia zei Samir en nam zijn pillen van me af.
Samir, je weet goed genoeg wat je krijgt bij het innemen van deze pillen zei ik en liep naar hem toe.
Ik heb geen keus Sofia zei Samir
Jaa die heb je wel zei ik
Maar ik kan het niet oké, is dat wat je wilt horen. Die aanvallen blijven maar opkomen en het verergert zich alleen. Die pillen zijn het enige wat me helpen zei Samir en ik schudde mijn hoofd.
Je hebt hulp nodig, maar neemt het niet aan waarom zei ik en hij keek me verslagen aan.
Het maakt me alleen maar zieker, die psychologen met al hun nare vragen. Ik weet wat er met me gebeurt, ik heb 3 jaar vast gezeten wat verwacht je dan anders. 3 jaar van mijn leven heb ik in een donker, zwarte kamertje zitten leiden. Ik heb trauma's opgelopen Sofia en nu al die problemen tussen jouw en mij. Wat verwacht je anders, dat het prima met me zou gaan zei Samir en er gleden tranen bij ons beiden naar beneden.
Waarom heb je me dit niet eerder verteld zei ik en liep naar Samir toe en keek m aan.
Ik durfde niet, nadat ik hoorde wat jij allemaal had moeten doorstaan in je eentje. Ik heb je kapot gemaakt hoe dat iedereen zegt, na dat ik je beloofd had je niet in de steek te laten zei Samir en ik schudde hevig met mijn hoofd.
Ze kennen je verhaal niet zei ik en we keken elkaar met betraande ogen aan.
Het spijt me Sofia zei Samir en ik omhelsde hem. Hij maakt zichzelf alleen maar kapot. Hij sloeg zijn armen over mij heen en het voelde zo vertrouwd, ik had dit zo gemist. Ik trok me uit zijn omhelzing en hij veegde mijn tranen weg.
Je wilt zeker heel het verhaal weten zei Samir die me aankeek.
Rust eerst maar uit en die pillen slik je niet meer in zei ik en Samir knikte.
Voor wat ben je eigenlijk gekomen zei Samir
Euhm ik moest wat spullen van me komen halen zei ik
Ooh oké zei Samir en zag teleurstelling in zijn ogen. Ik liet het maar zo en liep de trappen op naar boven en zag dat de kamer die voor Safae bedoelt was open stond. Ik liep er voorzichtig naartoe en er gleden een paar traantjes naar benden, hij had hier zoveel tijd ingestoken.
Ik sloot de deur achter me en liep mijn ouderlijke slaapkamer in. Meteen vlogen alle flashbacks in me op en kreeg er rillingen van. Dit huis heeft letterlijk 3 jaar leeggestaan? Zo zie je maar dat niet alles verloopt hoe dat je het had gepland.
Ik liep naar de kluis van Samir waar mijn passport inzit en was de code vergeten, shit.
Onze trouwdatum zei Samir die bij de deuropening stond en ik tikte de code in. Ik haalde mijn passport eruit en sloot de kluis.
Je gaat op vakantie neem ik aan zei Samir
Jaa, Amir wilt me er een paar daagjes tussen uit geven zei ik en Samir knikte.
Waar naartoe zei Samir
Marokko antwoordde ik terug.
Heb je alles al geregeld met de papieren van Safae zei Samir
Ze blijft bij Amir zei ik en Samir keek me niet-begrijpend aan.
Ik ga in mijn eentje naar Marokko zei ik
Nee nee, je gaat niet als vrouw zijnde in je eentje naar Marokko zei Samir
Ik heb jouw toestemming niet nodig Samir zei ik en wilde erlangs lopen maar hij trok me terug.
Ik meen het Sofia, ik zeg dit niet uit jaloezie maar uit bezorgdheid. Neem Amir met je mee, ik neem Safae dan zei Samir
Jeweet dat Amir niet zomaar vrij krijgt zei ik
Dan ga ik met jou mee. Gewoon zodat je niet alleen bent, jij je eigenkamer en dergelijke en ik de mijne zei Samir
Ik weet niet Samir zei ik
We vertellen het alleen Amir oké zei Samir en ik zag hem echt zijn best doen.
Prima zei ik en er toverde zich een glimlach op Samir's gezicht, wat hem nog knapper maakt.
Geef deze dan maar terug aan mij zei Samir en nam mijn passport terug en we hoorden de deurbel gaan.
Ik ga wel zei Samir en liep naar beneden en ik keek uit het raam en zag een meisje rondt mijn leeftijd staan? Wat mij betreft ging ze steeds dichter bij Samir staan, wat wel wat met me deed dus liep ik ook naar de voordeur.
Ooh en jij bent zei dat meisje en keek me vuil aan, bitch please🤚🏻.
Dit is Sofia mijn... zei Samir en wist niet goed wat te zeggen.
Zijn vrouw, aangenaam en jij bent zei ik met een fake glimlach.
Sarah aangenaam, maar ik ga maar weer. Leuk jullie te hebben ontmoet zei ze en liep weg en zag Samir met een gijns op zijn gezicht.
Waarom zit jij zo te grijnzen zei ik
Gewoon, moet je Safae trouwens niet gaan halen vrouwtje zei Samir en gaf me een knipoog.
Heel grappig zei ik en nam mijn autosleutels en schoudertasje.
Ik zie je straks he zei Samir en ik keek hem niet-begrijpend aan.
Ja hallo, ik ga toch niet weg zonder afscheid te nemen van mijn prinsesje zei Samir
Yeah right, rust jij maar uit zei ik
Komtgoed dokter (..) (ik noemde haar bij mijn achternaam) zei Samir en ik moest lachend en stapten hoofdschuddend mijn auto in en reed naar Safae's school.