Perspectief Samir
Door gekreun van Sofia opende ik mijn ogen en zag haar met een pijnlijk gezicht langs me liggen, tis denk ik 4uur in de avond.
Sofia, gaat het wel zei ik
Het doet zo'n pijn Samir zei Sofia pijnlijk en ik stond op.
Wat doet pijn Sofia zei ik en keek haar bezorgd aan en ze wees naar haar buik.
We gaan naar het ziekenhuis oké zei ik en kleedde me snel om in een training en Sofia wilde opstaan en ze schreeuwde het uit.
Samirrr ik kan deze pijn niet verdragen zei Sofia schreeuwend/huilend.
Het komtgoed ik beloof het je zei ik gestrest en nam haar op en liep met haar naar mijn auto en legde haar voorzichtig neer in mijn auto en racete naar het ziekenhuis, waar ze direct geholpen werdt. Ik liep met haar mee totdat ik op een bepaalde moment niet meer mee mocht lopen.
U moogt niet verder meneer zei de dokter
Het is mijn vrouw zei ik en werdt helemaal gek.
Meneer kalmeer, bel iemand op die met u kan blijven. Zodra er nieuws is kom ik het u vertellen. We gaan haar nu onderzoeken zei de dokter en liet mij gestrest achter, wie moet ik in godsnaam bellen rond dit uur?? Ik nam trillend mijn telefoon en probeerde Amir te bellen, die direct opnam.
Ewaa, jij belt ook vroeg zei Amir sarcastisch
Amir kom zo snel mogelijk naar het ziekenhuis, ik word hier gek zei ik haastig
WoW rustig, wat is er gebeurt zei Amir geschrokken
Ik weet het niet, Sofia schreeuwde opeens van de pijn en bracht haar hier naartoe, want ze kon de pijn niet meer verdragen zei ik snel en ademde diep in en uit.
Ik ben er binnen 5minuten zei Amir en hing op en ik liep op en af, wat als er iets ergs met haar is? Ze heeft dit al dagen, maar ik denk dat ze het vandaag niet meer aankon. Stresserend zit ik hier af te wachten totdat ik Amir zie aanlopen en we elkaar een mannelijke omhelzing geven.
Alles komt goed broer, geen nieuws? Zei Amir die me bezorgd aankeek en ik schudde mijn hoofd van niet.
Het maakt me gek Amir zei ik en kan elk moment uitbarsten.
Heb vertrouwen in Allah swt, het komt goed met haar zei Amir en we namen plaats in de wachtkamer.
-
Dezelfde dokter als toen straks kwam mijn kant oplopen en keek me even aan.
Kunt u even meelopen meneer zei de dokter en keek me aan.
Hoe gaat het met haar zei ik bezorgd.
Loopt u eerst maar even mee zei de dokter en we liepen een kamertje in. Amir mocht niet mee en bleef wachten in de wachtkamer en ik nam plaats op een stoel die de dokter me aanwees.
Nou ik zal maar beginnen met het goede nieuws, na wat onderzoekjes hebben gedaan blijkt dat u vrouw zwanger is zei de dokter en ik geloofde mijn oren niet, wordt ik vader? Dat is toch goed nieuws, wat kan er dan slecht zijn?
En het slechte nieuws zei ik en keek de dokter aan.
U hebt 1 van uw kind verloren meneer, dat is de reden dat u vrouw de laatste tijd veel last had van haar buik. Het spijt ons heel erg, maar we konden er niets meer aan doen. U vrouw heeft dan net ook een kleine operatie gehad en licht nu in een kamertje. Gecondoleerd meneer zei de dokter en liep weg en de woorden kwamen hard aan. Ik ben net 1 kind van me verloren, maar hoe dan?? Ik wist niet eens dat ze zwanger was en Sofia denkik ook niet? De tranen liepen naar beneden en mijn hoofd was er totaal niet bij. Ik stond op en verliet het kamer en Amir kwam naar me toegelopen en keek me geschrokken aan.
Samir, gaat alles wel goed? Wat is er met Sofia zei Amir en er kwam niets uit mijn mond en ik gaf hem een brief waar alles op vermeld stond en liep naar de kamer waar Sofia lag. Ik liep naar binnen en nam een stoel en ging langs haar bed zitten. Ze lag te slapen en ik nam haar hand stevig vast en drukte er een kus op en hoorde geklop en een dokter en Amir liepen naar binnen.
Mevrouw zal zeker nog wat uitgeput zijn, maar ze weet nog niets wat er gebeurt is. Dus is het aan u meneer, vertelt u het of moeten wij het haar vertellen zei de dokter en keek me spijtig aan.
Ik vertel het haar wel zei ik schor en liet mijn blik op Sofia hangen en de dokter liep weg en Amir keek me spijtig aan.
Het spijt me broer, voor jullie verlies. Maar let goed op haar op, ze blijft nog altijd een ander kind dragen zei Amir en keek me aan en ik stond op en we gaven elkaar een omhelzing en ik liet het niet droog.
Samir hoorde ik Sofia zwakjes zeggen en ik draaide me naar haar toe.
Ik ga ervan door, gelijk bellen als er wat is he zei Amir en verliet de kamer en ik keek Sofia aan en nam weer langs haar plaats.
Wat is er gebeurt, waarom huil je zei Sofia en keek me aan en veegde mijn tranen weg en keek me bezorgd aan.
Sofia, je bent zwanger zei ik en keek haar aan en haar ogen glinsterde.
Dat is toch goed nieuws, waarom huil je dan zei Sofia en keek me niet begrijpend aan.
Het waren er normaal twee Sofia, we hebben net een kind verloren. Dat was de reden dat jij je niet goed voelde zei ik en haar blik veranderde direct en de eerste tranen liepen naar beneden bij haar en ik hield haar hand strak vast.
Dit is allemaal mijn schuld Samir, ik heb mijn eigen kind vermoord! Ik heb jouw kind vermoord Samir. Als ik naar jouw geluisterd had vanaf de eerste keer leefde het nog Samir zei Sofia en huilde het uit en ik schudde met mijn hoofd.
Niet zeggen Sofia, het is niet jouw schuld. Je kon er niets aan doen. Gooi jezelf niet in een diepe put, waar je niet uit zal geraken Sofia zei ik en de tranen liepen ook naar beneden bij me.
We mogen nu niet opgeven Sofia, we moeten sterk blijven. Je blijft nog steeds een kind dragen zei ik en keek haar aan en veegde haar tranen weg en ze knikte.Perspectief Sofia
Verslagen kijk ik naar buiten. Ik had het nog kunnen redden als die verdomme zwangerschap testen het deden! Het doet enorm pijn van binnen om te horen dat je een kind verloren hebt. Ik plaatste mijn handen op mijn en keek er spijtig naar.
"Ook al ben je er nu met je eentje, ik zal je met heel mijn leven beschermen!"
Samir keek me aan en hij ziet er totaal niet uit, wat normaal is. Het heeft hem hard geraakt en het doet me pijn om hem zo te zien. Hij plaatste zijn handen op die van mij, die op mijn buik liggen.
Ik zal hem of haar met jouw erbij beschermen met heel mijn leven zei Samir en ik veegde zijn tranen weg en we keken elkaar aan.
Ik hou van je zei ik
Ik hou van jullie zei Samir en gaf me een kus op mijn voorhoofd.
Je hebt nog geen oog dicht gedaan zei ik en plaatste mijn hand op zijn wang.
Dat maakt niet uit zei Samir en legde zijn hoofd op mijn bed.
Kom je langs me liggen, ik heb het koud zei ik en hij kwam langs me liggen en sloeg zijn arm goed over me heen en trok de deken over ons beide heen.
Goed zo, of heb je het nog koud zei Samir en gaf me een kus op mijn haren.
Isgoed zo, dankjewel zei ik moe en verslagen
Alles voor mijn vrouwtje zei Samir lief en ik viel niet laat erna huilend inslaap met mijn gedachten bij mijn verloren kindje😪.😨😨😨
JE LEEST
Wraak vanuit het verleden
RandomDit is het vervolg van "#Hardlife", waarin Samir de grote hoofdrol speelt en hij jullie zal meeslepen in zijn leven. Alvast veel leesplezier toegewenst!x