Wraak vanuit het verleden

081

Perspectief Samir

Woedend sloeg ik alweer een glazentafel kapot, maar dit keer die van mijn schoonbroer. Mijn beste vriend leeft nog?? Hoe moet hij zich nu voelen?? Hoe moeten zijn ouders zich nu voelen als ze horen dat hun zoon van 5 jaar nog leeft??
Samir zei Sofia geschrokken en ik draaide me woedend om.
Sofia loop alstublieft terug naar binnen zei Adam en Sofia keek me bezorgd aan en liep huilend naar binnen.
Samir kalmeer alstublieft, we gaan hem vinden ik beloof het je. Ik zal ook niets vertellen aan Sofia, dat laat ik aan jouw over zei Adam
Ik maak ze kapot, allemaal zei ik en mijn ogen spuugde vuur.
Laat me je verzorgen, we handelen dit samen af zei Adam en hij sleurde me mee naar binnen er verzorgde mijn wondt, maar goed dat hij half dokter/agent is.
Je hebt geluk, dat de scherven niet te diep in je huid gekomen zijn net als de vorige keer zei Adam en draaide er verband over.
Weet je het zeker Adam zei ik en keek hem aan.
Geloof me Samir, je weet niet met welke mensen je handelt maar ik moet weten wat er gebeurt is zei Adam
Morgen, 20;00 uur oude lounge van mijn vader zei ik woedend en stond op. Ik liep naar binnen en zag Sofia in een hoekje zitten. Ik liep naar haar toe en nam haar in mijn armen.
Het is niks, maak je aub geen zorgen zei ik en keek haar aan.
Waarom blijf je het doen, jezelf pijn doen. Je verteld mij dat je me nooit zo wilt zien maar dat gaat ook andersom zei Sofia die me gebroken aankeek.
Het spijt me, ik had even mijn moment niet zei ik
Over wat spraken jullie zei Sofia
Gewoon, over wat zaken van je broer zei ik en Sofia stond op en Adam keek ons beide aan.
Ik wil naar huis zei Sofia
Waarom zei Adam en liep naar Sofia toe.
Ik voel me niet lekker zei Sofia en zag dat ze loog, maar ik liet het maar zo.
Dan gaan we ervan door, als je je niet lekker voelt zei ik en stond ook op en liep naar haar toe.
Let je goed op haar op en opjezelf ook natuurlijk zei Adam die me serieus aankeek en ik knikte.
We zien ons morgen zei ik en ik liep met Sofia naar de auto toe en keek haar aan.
We praten thuis zei Sofia die me gevaarlijk aankeek en ik reed maar alvast naar huis toe en mijn gedachten waren er totaal niet bij.
SAMIR PAS OP schreeuwde Sofia en ik kon nog optijd het stuur draaien en we keken elkaar geschrokken aan. Ik parkeerde even op de pechstrook.
Ben je helemaal gek geworden zei Sofia die het moeilijk had met ademen en ik gaf haar snel een zak en hielp haar in en uit ademen en ze barste in tranen uit.
Niet huilen Sofia, ik beloof je dat ik straks alles vertel zei ik en keek haar aan.
Rijd alstublieft voorzichtig door naar thuis zei Sofia en plaatste beschermend haar handen op haar bolle buikje en ik keek haar spijtig aan. Ik reed voorzichtig naar huis toe en probeerde mijn hoofdje erbij te houden, wat moeilijk ging maar hamdoulilah ben veilig thuis aangekomen. Sofia liep direct naar binnen toe en ik bleef even in de auto zitten. Zou ik haar wel alles vertellen? Ik heb zo'n schrik, dat het hard zal aankomen en ze zich zelf wat gaat aandoen en ik wil helemaal geen risico nemen, vooral nu ze zwanger is. Maar ik vertrouw het niet, nu Maysa nog leeft. Ze zal er alles aandoen om me kapot te maken...
Ik liep naar binnen en zag Sofia niet beneden, wat zeggen wilt dat ze boven is. Ik liep naar boven en zag dat ze zich zat om te kleden.
Moet ik je helpen zei ik
Het lukt wel zei Sofia bot en ik zuchtte, dit gaat leuk worden -_-
Nadat ze zich had omgekleed keken we elkaar aan en trok ze me op bed. Ze plaatste haar hoofd op mijn borstkast en ik keek haar aan.
Je kunt beginnen zei Sofia en greep naar mijn hand.
Ik ga het anders doen, ik weet als ik je dit ga zeggen je me anders gaat bekijken. Net als mijn vader en ooms maar weet dat wat er is gebeurt in het verleden ik er enorme spijt van heb zei ik en haalde een briefje uit mijn zak, waar de waarheid op staat van mezelf.
Ik wil dat je em leest op een goed moment zei ik en keek Sofia aan.
Ik weet dat dit veel voor je is Samir, maar ik weet goed genoeg dat dat in het verleden gebeurt is zei Sofia en streelde met haar hand over mijn wang.
Je wilt zeker dat ik em voor je voorlees zei ik en Sofia knikte zachtjes met haar hoofd.
Ik hou van je Samir, zoals je zei kan ik kwaad worden maar ik zit nu in de laatste maanden van mijn zwangerschap en het kan goed zijn dat ik woorden ga zeggen maar weet dat ik ze niet meen zei Sofia voorzichtig en nam mijn hand strak vast en keek me aan. Ik zuchtte nog als laatst en begon met het vertellen over mijn verschrikkelijke verleden.
...
Dus als ik het goed begrijp heb je jouw halfzusje's eer afgenomen maar zij was dan ook het halfzus van Amir waar niemand van afwist? Je hebt ook je moeder, de vader van Mo (Saifedine), de vader van Amir (Chafik) en je andere oom om het leven gebracht? Zei Sofia die me met betraande ogen aankeek. Ik keek haar pijnlijk aan en knikte maar wat. Spijt dat ik het haar vertelde? Nee, vroeg of laat kwam ze er toch achter, dus het is beter als ze het van mij te horen krijgt.
Nogmaals Sofia, ik heb spijt van mijn verleden en hield het ook liever achter me, maar je had er alle recht voor om het te weten. Maar bekijk me vanaf nu niet anders. Elke keer smeek ik voor vergiffenis bij onze Heer Allah swt zei ik en liet een paar tranen vallen.
Wie ben ik dan om te oordelen zei Sofia en we keken elkaar aan.
Ik wil hier verder niet over spreken en ga je niet anders bekijken Samir. Ik vind het echt erg van je verleden, en dit zeg ik niet uit medelijden, ik meen dit echt. Je bent je beste vriend verloren en ik weet goed genoeg hoe het voelt om iemand dierbaar te verliezen. Ik ben echt trots op je dat je na dit alles nog op je beide benen kunt staan echt waar zei Sofia glimlachend door haar tranen heen. Ik veegde haar tranen weg en keek haar aan.
Jij maakt een groot deel uit, waarom ik nog op mijn beide benen sta Sofia. Nu kan ik je gelijk vertellen waarvoor die stomp in de tafel nodig was zei ik en spande kaken op en probeerde mijn woede in te houden.
Samir rustig, vertel het maar voorzichtig zei Sofia en greep naar mijn hand.
Jouw broer is erachter gekomen dat Chakir nog leeft Sofia. Weetje hoe hard dat aankwam! Je krijgt plots te horen dat je vriend die zegmaar 5 jaar geleden is omgekomen door een auto-ongeval en ik daar nog steeds schuldgevoelens voor heb? Die gevoel ken je niet, niemand kent dat. Maar die gevoel is fuckedup dat kan ik je wel zeggen. Het maakt mij soms helemaal gek Sofia, waardoor ik mezelf verdomme niet ondercontrole kan houden zei ik en mijn ogen spuugde vuur en zag Sofia me spijtig en bang aankijken en mijn blik veranderde meteen.
Ik wist dit niet Samir, ik heb wel geweten dat hij omgekomen was maar de oorzaak heb ik nooit gekend. Het spijt me dat ik er niet voor je kon zijn en dat ik niet wist dat je dit al 5 jaar met je meedroeg zei Sofia en nam me in haar armen.
Hij leeft gewoon nog Sofia. Iedereen dacht gewoon dat hij dood was net als Ahlam, het is net alsof het verleden zich maar blijft herhalen zei ik en sloot mijn ogen.
Samir, ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren maar ik ben er voor je dat beloof ik maar beloof mij dat je geen gekke dingen zult doen zei Sofia en ik zag dat ze er echt wel mee zat, dat ik geen gekke dingen zal doen.
Dat beloof ik je Sofia, ik vergeet heus niet dat ik nog een prachtige vrouw heb die ons kindje draagt zei ik terwijl ik genoot van het gespeel in mijn haren door Sofia.
Ik ben blij dat je me het zelf verteld hebt Samir en ik begrijp nu ook waarom je me het nooit vertelde en het spijt me ook dat ik toen helemaal tekeer tegen je ging, want echt waar ik ben echt trots op je en hou zoveel van je zei Sofia en voelde hoe ze haar lippen op de mijne plaatsten.
Ik ook van jouw kleintje, maar je hebt nog niets gegeten zei ik en keek haar aan.
Ik heb helemaal geen trek meer zei Sofia
Dat kan zijn, maar die kleintje in jouw wel zei ik en stond op.
Wat ga je doen zei Sofia
Kom trek snel wat aan, een training ofso dan eten we buiten zei ik en keek haar aan.
Die moeite ook nog zei Sofia en stond vermoeiend op en kreunde.
Mijn rug man, jeejtje zei Sofia nog en liep naar mijn kast en haalde mijn Marokko trainingspak eruit en trok m aan. Mijn kleren komen ook te groot voor haar, want Sofia is nu eenmaal een kop kleiner als me. Ik keek haar lachend aan en trok haar in een omhelzing. Pff, wat een vrouw allemaal met je kan doen! We liepen samen naar mijn auto toe en ik reed naar een kebab zaakje, is gewoon maar voor even bij te happen.
Aangekomen in de zaak, liepen ik en Sofia naar een tafeltje en zag gelijk hoe die vieze honden haar bekeken, ze is toch zwanger en ik sta naast dr?? Zijn ze helemaal lijp geworden? Ik gaf snel onze bestelling door en we wachten beide geduldig op ons eten.
Heb jij en mijn broer enig idee waar hij zou zijn zei Sofia plots, nu we toch aan het wachten zijn.
Neen, totaal niet. Maar ik ga hem sowieso vinden zei ik en staarde naar buiten.
Laat het maar aan mijn broer over Samir, hij s agent. Moest er wat gebeuren had hij er recht voor om ergens binnen te vallen maar jij niet zei Sofia die me bezorgd aankeek.
Maak je maar geen zorgen om me, alles komt goed zei ik en onze bestellingen kwamen aan.
Nadat we klaar waren met eten, rekende ik af en liep ik met Sofia naar mijn auto toe.
Pff, is het al zo laat zei Sofia en keek op haar telefoon die 22;27 aangaf.
We gaan nu gewoon lekker naar huis, leggen ons op bed en kijken we naar een film ofso oké zei ik en starten mijn auto en reed alvast naar huis toe.
Perfect gewoon zei Sofia en zag haar me de hele rit aanstaren, wat ze de laatste tijd vaak doet. Niet dat ik het erg vindt ofso, maar jullie weten wel... thuis aangekomen liepen we direct naar onze slaapkamer. We kleden ons beide om en gingen liggen op bed. Ik nam Sofia in mijn armen en zocht een film uit. Nadat ik een film gevonden had keek ik naar Sofia en zag haar al slapen, wauw geen woorden gewoon haha. Ik deed de tv maar uit en staarde naar het plafond. Mijn beste vriend leeft nog gewoon! Ik zal en ga hem ook vinden, maar ik ben bang voor zijn reactie. Het is alweer 5 jaar geleden, en ik kan het me als de dag van gisteren herinneren. Ik en Younes hebben echtwaar gedacht dat hij er niet meer was, ik die er altijd met schuldgevoelens bijloopt, voor niets. Ik en Younes zijn verdomme door gegaan met ons leven, we zijn getrouwde mannen zelfs en wordt binnenkort vader en leidt mijn leven gelukkig verder met de liefde van mijn leven terwijl mijn vriend zich hoog waarschijnlijk zit te rotten in een kamer en dat dan wel 5 verdomme jaren!! Ik voelde woede opkomen, maar ik beheerste mij want Sofia ligt namelijk langs me. Ik ben echt blij dat ze niet te keer is gegaan, want ik kan er niet tegen als ze kwaad is ofso. Het is mijn taak om haar gelukkig te maken, wat me wel aardig lukt ofniet? Ik staarde glimlachend naar Sofia's bolle buikje en fluisterde een paar verzen uit de Koran in haar oor en ging slapen met Chakir, Sofia en mijn toekomstige kind in mijn gedachten...

Goodnight alvast!!❤