Kolej Aşkı'm #Wattys2017

K.A-25- Götür Beni Burdan.. (düzenlendi)

bu bölümü simsiyah42 adlı okuyucuma hitaf ediyorum :)

Sarkıya başlamak üzereyken gözlerim birçift gözle buluştu..

Aras..

Ne işi vardı burda?

Hiç kafama takmayıp şarkıyı söylemeye başladım.

''Bazı şeyler vardır affedilmiyor

Aşk ihanetle bir evde kalamıyor

Bıçak gibi kestim bağlarımıızı

Bir daha dinleyemeyiz şarkımızı

Söyle uçurumdan atlayan dönebilir mi

Söyle kanadı kırk yerden kırılmış uçabilir mi

Söyle bu aşktan ne kaldı ki geriye

Yaptığının ne kadarı sığıyor sevgiye ooff

Unut beni,unuttuğum gibi seni

Unut ki beni yanındakini aldatma

Giden kaybedendir

Gittin kaybettin

Bir şehir yakınıma bile yaklaşma...''

Şarkı bittiginde gözümden bir damla yaş döküldü..

Neden?

Çünkü aldatıltım..

Neden?

Çünkü ekrek arkadasım dedigim beni sevdigini düşündügüm adamı sürtügün teki ile bastım..

Neden sevdim?

Çünkü aptalım.

Mikrafonu gitariste uzatıp sahneden indim tabi o sırada alkış kıyamet.. Peki beni ne yapıyordum tabiki ağlıyordum..

Şarkıyı söylerken sadece gözlerinin içine baktım.. Baktım ki nasıl acı çektigimi anlasın..

Ağlamaktan yaş dolu gözlerimle güç bela boş sessiz sakin bi masa bulup oturdum..

Önümden geçmekte olan garsonu durdurup bir tane shot aldım. Tek dikişte içip yenisini istedim..

Yine tek dikişte içtim ve bir daha birdaha bir daha yedi sekiz shot sonrasında artık başım dönmeye başladı..

Üstüne viski alıp içtim.. Üç dört viski sonrasında ayakta duramayacak kadar sarhoş olmustum..

Gözlerim yine arasa takıldı!. Kızarmış ve aglamamak için kendini kasan arasa bakıyordum bir iki adım atmaya başlyınca elimle gelmemesi için işaret ettim..

Tabi aras dinler mi?

Hayır.!

-güneş ne yaptıgını sanıyorsun bu kadar içmekte neyin nesi?!

- pardon çıkaramadım kimsiniz? Yani hayatımda olmayan insanları tanımam zor biliyosunuz!... Dedim sarhoşken.

-sen iyi degilsin kalk gidiyoruz! Deyip beni kolumdan tutup kaldırdı..

desem yalan olur öküz çekeleye çekeleye yürütmeye başladı..

Ondan kurtulup..

- ya sen beni aldattın! Nasıl hala bana yaklaşabiliyorsun? Seni deli gibi severken sen beni aldattın. Meger okuldan gitmemi bekliyor muşsun! Fırsat ayagına geldi ve kacırmayayım hemen kızlara koşayım dedin!

Dedim aglamaklı cıkan sesimle..

- haa-yır hayır güneş yemin ederim ki-

Derken biri sözünü kesti.

-güneş bu kim?!

Sesin geldigi yöne baktıgımda kuzey oldugunu anladım.

-Kuzey?

Diyebildim aglamaklı cıkan sesimle.

- asıl sen kimsin de kız arkadasımın yanına yaklasıyorsun piç!

Dedi aras

Arasa dönüp

- pardon ne sevgilisi? Sen beni aldattıgın gün beni sonsuza dek kaybettin farkında degil misin!

-simdi siktir ol git birdaha yaklasma güneşin yanına.! (kuzey)

Kuzey bana yaklasıp elimen tuttu. Tabi o sırada herkez bizi izliyordu.

Kuzeyin arasa bagırdıgını gören tayfası koşarak bizim oldugumuz yere geldiler. Aras birsey dese dalacaklar.

Hiç arasla göz temasına bile girmeden kuzeye dönüp

- götür beni burdan..

Diye bildim hala elimi tutarken.

Tam adım attık yürümeye başlayacaktık ki basım dönmeye başladı.

-kuzey başım dönüyo

-tamam sakin ol.

Dedi ve kendimi bir anlık gökyüzüne cıkmış gibi hissettim meğer kuzey kucağına almış..

Bende hiç beklemeden başımı omzuna yasladım..

Kollarımı boynuna dolayıp nereye götürdügüne bakmaya calıştım ama bir yerden sonra gözlerim kapandı..

****

Kendime geldigimde heryer simsiyah yataktan çarsafa kadar tutun hersey simsiyahtı..

Üstümden çarsafı atıp nerde oldugumu düşünmeye başladım.. Ama o kadar halsizdim ki ve o kadar çok üşüyordum ki anlatamam..

Yataktan kalkınca üzerimde sadece kalcalarımı kapatan tisörtün oldugunu fark ettim..

Kapıya yönelip yürümeye başaladım kapının kolunu tuttum..

Tam acacakken kapı birden acıldı ve karsımda esofman altı ile duran üzerinde tisört bile bulunmayan kasları bangır bangır ben burdayım diye bagıran kuzeyi gördüm.

- güneş iyi görünmüyorsun!

-üşüyorum..

Dememle beraber babamın ben küçükken bana yaptıgı sekilde dudagını alnıma götürüp ateşimi yokladı.

- güneş sen yanıyorsun!

Diyip hemen asagı indi.. Elinde derece ile gelip..

-Yataga yat bakalım. Dedi.. Hiç ses cıkartmıyordum cünkü gercekten üsüyordum.

Koltukaltımı aralayıp dereceyi sıkıstırdı.

Birkac dakika sonra kuzey dereceyi eline alıp birbana bir dereceye bakmaya başladı korkmuş gibiydi..

-hemen hastaneye gidiyoruz!

- n-eden k-aaç ki?

-güneş ateşin 39.5 !!