Neyseki babam çok kızmamıstı. Beni kurtarmaya biraz daha gec kalsalar ne olurdu , çağrı bana ne yapardı düşünmek bile istemiyorum.. Bizimkiler geldiginde ağlamaklı oldum ama belli etmedim.
Onları gördüğümde mutlu olmuş gibi yaptım zaten mutlu oldum fakat agladıgıma sahit olmalarını istemedim.. Ruh halim çok kötüydü. Yarın okul vardı ve ben gidemeyecek kadar kötü bir haldeydim.
Bir yandan arasın beni idda konusu yapması bir yandan mertin beni aldatması diger yandansa çağrının manyakça beni sevmesi.
Allahım bana bunları sayaylamı yolluyorsun ya?
Neyse üstümü degiştirip direk yattım kulaklığımı alıp müzik dinlemeye başladım, çalan şarkı cem özkan - olmayacak bir hayal çalıyordu galiba şu ana kadar yaşadıklarımın bir özetiydi bu şarkı.. Çalan parcayı tekrara alıp sürerekli dinledim ve bir süre sonra uyuya kaldım.
Sabah annemin odama girmesiyle uyandım
"Kızım kalk artık okul var bak geç kalacaksın."
"Anne biraz rahatsızım okula gitmesem? Sadece bir hafta devamsızlıgım var lütfen. "
Dedim tabi annem doktor olunca direk gelip ateşim falan mı var diye baktı.
"Annecim ateşim yok halsizim biraz."
"Tamam bitanem sen ozaman uyu bak telefonum hep acık güven okula gidecek babanla ikimizde ise gidiyoruz. Evde teksin dikkat et kapıları pencereleri kitle tamam mı güzelim?"
"Tamam bebik öptüm hadi git de kahvaltı yap annemcim ac ac gitme işe."
"Tamam bitanem görüşürüz."
annemin gitmesi ile tekrar yattım tabi telefonu sessize olmayı unutmadım..
ARASIN GÖZÜNDEN
Güneşi okadar çok seviyorum ki kimsenin ona zarar vermesine izin vermem. Dün geceki hali gözümün önünden gitmiyor.
Güneşi düşünmekten gece gözüme uyku gitmedi. Kafamda dolasan onca soru NASIL? NE YAPIYOR AĞLIYORMU? UYUYABİLDİMİ? bunlar gibi bitmek tükenmek bilmeyen binlerce soruyu düşünmekten yatakta döndüm durdum. Elim sürekli telefona gitti. Acaba arasam mı diye düşündüm ama yapamadım ben onu çok kırmıştım ve simdi nasıl yüzsüz yüzsüz konusacaktım.?
Sabah kahvaltı yapmadan direk arabaya atlayıp okula gectim. Güneş hala gelmemişti.. Bizimkilere sordum onlarda bilmiyordu. Sınıfa cıktım yoktu kantine baktım yok bahcede yok hala yok en sonunda sınıfa tekrar cıkıp sırada oturup güneşin gelmesini bekledim.
2dakika sonra kapı alıdı güneşin geldigini umarak kapıya baktım fakat serefsiz piç kurusu çağrı geldi direk üstüne yürüdüm.
"Bakalım benim elimden nasıl kurtuacaksın çağrı!?"
"Valla asıl ben güneşi senin elinden nasıl alacağım bak gör arascım!"
"Bana bak o kıza sakın birsey yapmaya kalma sakin bir daha ona yaklaşma!"
"Seni ilgilendirmez ister yaparım ister yapmam ister yanında olurum ister olmam!.. "
Tam yumruk atacakken hoca girdi herkes yerine oturmak zorunda kaldı ve tek eksik vardı oda güneş. Esra arkasına dönüp
"Aras güneşte haberin var mı?"
"Hayır tamda ben sana soracaktım esra."
"Ya arıyorum açmıyor mesaj atıyorum cevaplamıyor korkuyorum bir şey mi oldu acaba?"
"Bende aradım ama ulaşamadım seni telaslandırmamak için söylemedim sakin ol."
"Ne yapıcaz peki?"
Dedi esra tam cevap vericekken mert ve çağrı bizi dinliyor olacaklar ki NERDE? NE OLDU? İYİMİ? falan demeye basladılar. Esra direk atıldı. Üçünüz yüzünden bu kıza bir şey olursa hepinizi maffederim. dedi merte çağrıya ve bana bakarak.
Sonra esra önünde dönü ve dersi dinlemeye devam etti. Çok gecmeden zil çaldı benim tayfa, esra batu ve aylinle berabar kantine indik..
Arkamızdan mert arkasından çağrı merdivenlerden inmeye başladı ve kantinde farklı masalara oturdular.
Bizde ayakta güneşi düşünürken ne yapacagımızı bilemeden birkaç saniye durduk kaldık. Karşıdan cansu mini etegi ile ben burdayım der gibi bana dogru yakladmaya başladı..
"Hayatım salak güneşten ayrılmana çok sevindim biliyordum bana gelecegini.."
"Salak salak konusma ben güneşi seviyorum. Bir daha bana bulaşma cansu!"
"Yoksa ne olur hayatım?"
"Ne mi olur! "
"Evet!?"
"Adın K*ŞAR'a çıkmış biliyor musun? Bana birsey olmaz olan sana olur zaten ha bu arada bir daha benle konuşmaya çalısırsan okulda insanlara bakacak yüzün olmaz bu yüzden okuldan kaçarak ayrılmak zorunda kalırsın! Hadi ikile!"
ESRANIN GÖZÜNDEN
Güneşi çok merak ediyorum kantinde cansu kasarının yanımıza gelmesiyle ortam fazlasıyla gerildi. Arasla tanışmadan önce sert, asabi, zengin züpbe, havalı gibi duruyordu. Tanıdıkca cok iyi biri oldugunu anladım ve güneşi Çok seviyordu hepimiz biliyoruz ama şu anki aras bir başkaydı.
Güneşe dolaylı olarak zarar verecek kız veya erkek herkezin canını yakabilecek bir aras vardı ben bile dediklerinden korkmuştum ..
ARASIN GÖZÜNDEN
Söylediğim şeyler üstüne cansu k*sarı bozulmuş olacak ki koşarak uzaklastı. Bizimkilere dönüp okul çıkışında kimse bir yere ayrılamsın güneşe gidicez. Diyip sınıfa cıktım zaten herkez de onayladı. Cıkış zili çaldı ve bahçede bulustuk 3 araba güneşin evine gittik hemen arabalardan inip kapıya kostuk.
Zile basıyorum açan yok telefonla arıyorum cevap yok kimseye belli etmiyordum ama cok korkmaya basladım..
"Acaba nerde?" (Aylin)
"Ya abi bu kıza birdey olmus olmasın?" (batu)
"Kendine birsey yaptıysa ne olucak? Ailesine ne diyicez?" (cem)
"ya susun!" (esra)
"Yeter susun birsey olmayacak!" (aras)
ÇAĞRININ GÖZÜNDEN
Kantindinde arasların güneşin evine gideceklerini duyduktan sonra zil çalınca onlardan önce gidip güneşin evinin önünde beklemeye başladım 10 dakika sonra mert yürüyerek evin ordan gecti birkac dakika baktıktan sonra gitti.
Büyük ihtimalle oda merak etti. Ne hakla sen güneşi merak edersin sen kimsin p*ç! Kısa süre sonra araslar geldi. Kapının önünde tartışmalar oldu. Acaba Güneşe gercekten bir şey mi oldu? Keske kaçırmasaydım benim yüzümden ona birsey olmasın ne olur...
ARASIN GÖZÜNDEN
Korkuyorum gercekten korkuyorum
"ya bir dakika levent amca ile özgün teyze calısıyo güven okulda sadece güneşin evde olması lazım.." (esra)
"Eee o zaman neden açmıyor kapıyı?" (aras)
"Dustadır belki." (aylin)
"Kızım kac saattir dusta bu kız eninde sonunda duyması lazım." (batu)
"Aa durun ben yedek anahtarın yerini biliyorum güneş söylemisti kapının önündeki paspasın altında!" (esra)
Hemen anahtarı alıp kapıyı açtım herkez eve dagılıp oda oda armaya basladık her odaya baktık sadece güneşin odası kaldı bakılmadık hemen içeri daldım.
Güneş yatagında yatıyordu eli yataktan sarkmış sanki baygın gibi bir hali vardı. Yatagın yatındaki şifonyerin üzerinde bos ilaç kutusu ve yarım bardak su vardı..
Hemen yanına kostum digerkeri de odaya girdi.. Güneşi uyandırmaya çalıştım ama uyanmıyordu kızlar ağlamaya başladı..
"Allahım ne olur birsey olmasın! ölmedi! ölmeyecek! seni bırakmam! güneş! kendine gel!! askım!! "
En son o korkuyla bağardığımı hatırlıyorum..
-GÜNEŞŞŞŞŞŞ!!!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kolej Aşkı'm #Wattys2017
Ficção Adolescenteİstanbul'a taşındıktan sonra okul kayıtlarımı halletmem gerekiyordu ve bilin bakalım nereye nakil oluyorum .. GİRİŞİM KOLEJİ... Onlar kadar iyi olmasa da benim de maddi durumum yerindeydi , zengin zübbelerin olduğu koleje düşmüştüm. *** Gün...
