Kolej Aşkı'm #Wattys2017

K.A-14-ÖLÜM..(düzenlendi)

Aras hemen telefonu elimden aldı.. 

''hangi hastane? '' 

'' özelinde doguş hastanesi. ''

Telefonu kapatıp yanıma geldi.  ''Güneş kalk sakin ol gidiyoruz'' dedi üstümü zaten giyinmiştim apar topar cıktık.

Aras yolda esra aylin batu  barış burak tarık  ve ceme coktan haber vermisti. Yolda giderken aglamaktan gözlerim sismişti. Yaa annem babam kardesim canımdan bi parca..

Allahım ne olur onlara birsey olmasın ne olur onlara birsey olursa kendimi öldürürüm diye gecirdim içimden...  45 dakika sonunda hastaneye geldik acilden girip danısmaya ulastık.. 

''kaza olmus L-levet ,  özgün,  gü-güven dönmez?''

''ikinci kat 1. Ameliyathanede özgün dönmez  2. ameliyathanede güven dönmez ve 5. Ameliyathanede levent dönmez'' dedi kadın..

Kosarak cıktım merdivenleri ikinci kata geldigimde hangi Ameliyathanenin kapısana gideceğimi şaşırdım ağlamaktan kaskatı kesilmiştim..  Titriyordumm... 

Hiçbir Ameliyathanenin kapısından bi doktor bile çıkmamıştı .  30 dakikanın sonunda bizimkiler hastaneye gelmişti kızları görünce koşarak gidip sarıldım ağlıyordum hıçkıra hıçkıra aglıyordum.

Kızlarda aglamaktan bi hal olmuştu..  Batu burak  barış cem ve tarık direk arasın yanına gidip sarıldılar.  Bir saat gecti hala bi tane bile doktor cıkmadı.

2 saat oldu 3 saat oldu hala yok.. Aradan tam 3 saat 42 dakika 52 saniye gecmişti artık saniyeleri sayıyordumm..

Birinci ameliyathaneden annemi cıkartılar.  Kosarak doktorun yanına gittim

- annem annem nasıl?

''çok kan kaybetmişti birkaç organı hasar almıstı düzelttik. İyi olacak anneniz merak etmeyin küçük hanım..''

''te-tesekkür ederim.''

Kokup arasa sarıldım.  Hıckırıklarımın arasında allahım sükürler olsun diyordum.

''Güzelim görmüyor musun?  Bak annen iyi olacak babanla kardesin de iyi olacak korkma.. Ben  yanındayım..''

Arasın yanımda olması bana cok destek ve güç veriyordu. 10 dakika sonra ameliyathaneden doktprlar cıktı..

''aileden kim var?''

''ben kızıyım.''

''babanızın kafa tranvası vardı.  Kardesinizin tüm organları hasar almıstı. İkisi de Çok kan kaybetmiş ve geldiklerinde ikisininde kalbi durmuştu.

''yani? ..... '' Dedim yalvarır gözlerle.

''basınız sağolsun ikisini de kaybettik.''

Nefesim daralıyordu.  Gözlerim kararıyordu.. Birkac adım geri gittim sol tarafımda sandelyelerim onunde büyük cam sehpa vardı.

Gittikçe nefes almam güçleşti.  Aniden çarpıntım başladı..  Tüm vücudum titriyordu..

Bizimkilere bakıyordum ağlayan gözlerle ama başım döndüğü için net göremiyordum aniden bayıldım..

Cam sehpanın üstüne düşmüştüm sehpa kırılmıstı..  Heryer karanlıktı...

Simsiyah...