"Birazcık Abim dönmüş olabilir!"
"NE! NE DEMEK ABİM DÖNDÜ!" Ellerini kaldırıp ben suçsuzum pozisyonu aldı.
"Bende eve gidince öğrendim. Eve bir girdim bir baktım ki abim salonun baş köşesinde oturmuş annem ve babam ile sohbet ediyordu. Kendini onlara affettirmiş. Beni görür görmez hemen yanıma gelip sıkıca sarıldı fakat ben karşılık vermeyince benden ayrıldı. Sonra hemen evden çıkıp sahile gittim. Seni aradım ama telefonun kapalıydı. İşi vardır dedim şarjı bitmiştir dedim fazla üstelemedim. Sonra numaramı nerden bulduğunu bilmediğim Miran beni aradı. Aranızda geçenleri ve hala eve gitmediğinden bahsetti. Ve sonuç olarak burdayım. Bu arada şarjım bitti bahanesini de yemedim ona göre..." Şuan ne düşüneceğimi veya ne yapacağımı bilmiyordum.
"İyi" dediğimde Batu'nun şaşkınlıkla kaşları kalktı.
"Ne demek iyi? O kadar şey söyledim ve sadece iyi mi?"
"Ne dememi bekliyorsun Batu? Üç yıl geçti. Oturup ağlayım mı? Hiç sanmıyorum. Abin giderek kendi seçimini yaptı. Sende eğer benim yüzümden abine kızıyorsan kızma. Benim için abin bitmiştir. Sanırım Mardin'e gitme konusu tam zamanında açılmış. Biletimi alıp ilk otobüsle Mardin'e giderim. Sonrasına da sonra bakarız artık."
"Yanında gelmemi ister misin?"
"Hayır, teşekkür ederim. Bu sefer kendim halledebilirim" desemde buna ben bile inanmıyordum.
"Peki. Bu sefer ısrar etmiyorum. Ama birşeye ihtiyacın olursa arıyorsun."
"Tamam." Eliyle ensesini kaşıyarak bana bakmaya başladı.
"Bugün burda kalabilir miyim? Eğer sorun olacaksa otelde de kalabilirim?" Kaşlarımı çatarak yüzüne baktım.
"Tabiki kalabilirsin. Sorman hata. Ama pizzalar senden." Kahkaha atıp beni kendine çekti.
"Tamamdır güzellik." Hala oturmaya devam edince
"Batu! Ama sen hala oturuyorsun!" dedim.
"Tamam tamam, şimdi arıyorum." Batu pizza sipariş verirken bende telefonumu açtım. Açar açmaz bildirimler yığılmaya başladı. Bakmadan direk silip telefonu cepime koydum. Koymamla yenide titreşmesi bir oldu.
KİMDEN: MİRAN
Esim biliyorum kırgınsın ama Mert çok hasta sürekli seni sayıklıyor. Benim için değil Mert için gelsen?
Miran'a kırgındım ama Mert'de benim herşeyim olmuştu.' Mert için ' deyip mesaj yazma butonuna tıkladım.
KİME: MİRAN
Mert için...
Anında cevap geldi.
KİMDEN: MİRAN
Teşekkür ederim. Ben araba yolluyorum. Bu saatte tek başına gelme.
KİME: MİRAN
Gerek yok. Batu yanımda onunla gelirim.
Başka mesaj gelmediği için üstümü değiştirip Batu'nun yanına geçtim.
"Batu pizzalar iptal. Mert çok hastalanmış, beni sayıklıyormuş. Beni bırakır mısın?"
"Bırakırım tabi de bir şeye ihtiyaç var mı?"
"Yok sağol. Yarında bendesin ona göre." Kapının ordan yedek anahtarı alıp Batu'ya verdim.
"Beni bıraktıktan sonra gelirsin. Benim yatağımda yatarsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞTEKİ YARA
Teen FictionO gece ruhunu kaybetmişti. O gece benliğini kaybetmişti. O gece ailem dediği annesini kaybetmişti. O gece onun için dönüm noktası olmuştu. Ruhunu, benliğini ve ailem dediği annesini kaybetmişti ama yeni hayatında ailem diyebilecek insanlara sahip ol...
