GEÇMİŞTEKİ YARA

13. BÖLÜM

"Fırat abi!"

"Esim!" Hızlı adımlarla yanına gidip sarıldım. Vakit kaybetmeden o da beni sardı. Biz Fırat abiyle yetimhane döneminde tanıştık. Kimsesiz çocuklara yardım için gelmişti. Benim yalnız duruşum dikkatini çekmiş yanıma gelmişti.  Başlarda sohbetine karşılık vermesemde sonralarda iyi iki sırdaş olmuştuk. Bana olmayan babamın şefkatini göstermişti.

"Nasılsın kızım?" Gülümseyerek kollarından ayrıldım.

"Batu ve Barlas sayesinde çok iyiyim." Yüzündeki kocaman gülümsemesiyle

"Demek benim gelinim sensin" dedi. Utanıp gözlerimi kaçırdığım zaman, diğer aile üyelerinin şaşkın bakışlarıyla karşılaştım.

"Biri bize neler olduğunu anlatsın. Siz nereden tanışıyorsunuz?" dedi Batu. Sesinden hala şaşkınlığını atamadığı anlaşılıyordu.

"Sofrada konuşuruz. Hadi geçin sofraya." Herkes sofrada yerini aldığında Barlas sabırsızlıkla

"Eeee, hadi ama nereden tanışıyorsunuz siz?" dedi.

"Fırat abi kaldığım yetimhaneye yardım için gelmişti. O zaman tanıştık. Yetimhanede kaldığım dört sene boyunca arada sırada yanıma gelir sohbet ederdik. Yetimhanede doğru düzgün konuştuğum tek insandır." Barlas kocaman gülümsedi. Babasının beni sevmesi hoşuna gitmkmişti.

"Bize niye birşey söylemedin baba?" dedi Batu.

"Oğlum ben ne zaman size yaptığım şeyleri söyledim?"

"Hiçbir zaman" dedi Barlas. Bu sofrada konuşulan son söz olmuştu. Yemeklerimizi yeyip koltuklara geçtik. 

"Eeee Esim ne yapıyosun? Nerde kalıyorsun?" Fırat abinin sorusuyla gülümseyip cevap verdim.

"İyiyim abi. Yetimhanede kaldığım zaman çalıştığım işten ve annem ölmeden önce biriktirdiğim paralarla küçük bir ev aldım, orada kalıyorum. Üniversitede psikoloji bölümünü kazandım. Şu anda sizin şirkette çalışıyorum."

"Aferin kızım. İnşallah okulu da sağ salim bitirirsen rahata çıkarsın." Baş sallayıp gülümsedim. Telefonumu çıkarıp saate baktığımda 22:16 olduğunu gördüm.

"Ben artık kalkayım. Saat geç oldu." dedim ayağa kalkarak. Fırat abi kaşlarını çatarak

"Saat geç olmuş, bugün burada kal yarın gidersin" dedi.

"Yok kalmayım. Eve gitsem daha iyi olur."

"Olmaz Esim. Otur oturduğun yere. Bugün bizimlesin."deyip son sözünü söyledi Fırat abi.

"Ama..." cümlemin devamını söyleyemeden Fırat abinin sert bakışlarını görerek sustum.

"Peki"

  "Hava çok güzel. Biraz bahçede mi otursak?" diye sordu Nazan Hanım. Beyler de onu onaylayınca gülümseyip önden yol aldı. Nazan Hanım'ın birden değişmesine anlam veremesemde omuz silkip öndekileri takip ettim.

3 AY SONRA

Öyle böyle derken Barlasla 3 aydır sevgiliyiz. Herşey o kadar mükemmel gidiyor ki bozulmasından endişe etmiyorum desem yalan olur.

Bu üç ay boyunca sürekli beraber vakit geçirmiştik. Başkaları ile yapmadığımız şeyleri beraber yapmıştık.

Az sonra beni almaya geleceği için hazırlanmaya başladım. Bu gün Barlas, ben, Batu, Aslı hayvanat bahçesine gidecektik. Bunun için rahat birşeyler giyip aşağı indim. Beklerken yemek için yolun karşısındaki büfeden çikolata aldım. Ben daha büfeden çıkmadan telefonum çalmaya başladı.