✨ BİR BULUT OLSAM ✨

Bana kızma olur mu?-51

Gecenin kalanında Arsel ile sarmaş dolaş bu şarkıyı söyleyip sarhoş oldum.
"Seni hak edecek ne yaptım acaba ben?" dilim sürçe sürçe sürekli bu cümleyi kuruyordum.
"Arsel seni çok seviyorum biliyor musun?"
"Biliyorum sarışınım.Bende seni çok seviyorum."
Davetliler yavaş yavaş gitmeye başladıklarında Ece ve Doruk yanımıza geldi.
"Kardeşim çıtayı Everest'e çıkardın biliyorsundur inşallah."
Doruk,Ece'yi ima ederek gülmüştü.
"Bir tanem bu ne harika bir doğum günüydü.Senin adına öyle mutluyum ki."
"Hadi geceyi sonlandırmadan önce manyak gibi eğlenelim!"
Doruk'un teklifine katılıp arabaya doluştuk karşımıza çıkan ilk bara kendimizi attığımızda müziğin sesi dışarıya taşıyordu.İçeriye girip Ece dışında hepimiz tekila bardaklarımızı diktikten sonra ben daha fazla dayanamayıp kendimi müziğin akışına bıraktım.Sonrasında Ece'de bana eşlik etti.Dengemi kurmakta zorlandığım için Arsel'in ellerini tutuyordum.
İçerisi kalabalıktı ama sanki sadece biz varmışız gibi hissettiriyordu.Birkaç dakika sonra çok sıcak olduğunu düşünüp kendimi dışarıya attım.Bahçede berrak büyük bir havuz vardı.Kendimi havuza bıraktığımda Ece halime gülüyordu.Su biraz serinlememi sağlamıştı.
Arsel çıkmam için elini uzattığında onu da suya çektim sonrasında Ece ve Doruk'ta atladılar.Tek kelimeyle hayatımın en güzel gecesiydi...
Yorgunluktan adım atamayacak hale geldiğimde kendimi Arsel'in kolları arasına bıraktım.Yanağıma kondurduğu öpücükleri beni kendimde tutuyordu.
"Hadi evimize gidelim."
***
Eve geldiğimizde dengemi kuramadığım için Arsel elini belimden bir an olsun çekmeyip ayakta kalmama yardım etmişti.
"Bu kadar içmemeliydim galiba,ama alkolün ne suçu var.Sen sarhoş ettin beni..."
Ellerimi yanaklarına koyup onu öperken beni kucağına alıp yürüme derdinden kurtardı.
Odaya çıktığımızda ayakkabılarımı çıkartıp kendimi yatağa bıraktım.
"Bu gece ne öğrendim biliyor musun sevgilim?" üzerimi çıkartmaya çalışırken beceremeyip bıraktım.
"Ne öğrendin?"dedi bana merakla bakarak.
"Asıl sen benim başıma gelen en güzel şeysin...Annem haklıymış,seninle evlenmek 25 yıllık hayatımda yaptığım en mantıklı şeydi!"
Yanıma oturup avuçlarımdan öptü...O bu dünyada eşi benzeri bulunmayan en mükemmel erkekti ve bana aitti.
"Hasta olacaksın.Üzerini değiştirelim."
Elbisemin zincirini omzumdan indirirken gömleğinin düğmelerini açmaya başladım.
"Yorgunsun."
"Umrumda değil."
Ellerimi saçlarına daldırıp onu öptüğümde kendini yatağa bıraktı...
***
Uykum boyunca harika rüyalar görmüştüm.Hepsi de gerçekleşmesini hayal ettiğim şeylerdi.Gözlerimi aralayıp elimi yatağın içinde dolaştırdığımda Arsel'i uyurken buldum.Yavaş yavaş inip kalkan göğsünde ki dövmelerinde parmaklarımı gezdirdim.
"Uykun en güzel bebekleri bile kıskandırır adam."
Uyanmasından korkarak omzuna bir öpücük kondurdum ve yataktan kalktım.Ilık bir duşun ardından üstüme bir şeyler giyip ecza dolabımın önünde sabitlendim.Böylesine güzel bir adamın çocuğu kim bilir ne kadar tatlı olurdu.
Hapları elimde tutarken bunu düşündüm.Böyle bir şansa sahip olmuşken bunu geri tepmek ne kadar doğru olurdu...Gerçi Arsel çocuk istemediğini kesin bir şekilde ifade etmişti ama...Bu haplar insan ürünü değil mi canım? İşe yarama ihtimali %99 ise eminim Arsel o %1'lik ihtimali gözden çıkarmayacaktır...Avucumdaki hapları klozete atıp sifonu çektim.
Aşağıya indiğimde Sema'da yukarı çıkıyordu.
"Efendim kahvenizi nereye getirmemi istersiniz?"
"Ben yaparım Sema.Sen çık dolaş bugün biraz."
"Olur mu öyle şey."
"Çok güzel olur hemde.Kendine biraz vakit ayır.Ben hallederim."
"Çok teşekkürler efendim.İyi günler."
"İyi günler."
Sema gittikten sonra evdeki birçok iş bana kalmıştı.Sanırım bu anne olma sorumluluğunu kaldırıp kaldıramayacağımı anlamam için harika bir fırsattı.İnternette yazan tariflere göre aklımda birkaç şey oluştu.Önlüğü üstüme geçirdiğim gibi kollarımı sıvadım.
Hadi ama alt tarafı bir kahvaltı...Ne kadar zor olabilir ki?
***
Hiç abartmıyorum 3 saat kahvaltı hazırlamak için uğraştım.
Çok zorlanmıştım evet,mutfağın içine sıçmıştım evet bu da doğru ama masa harikaydı.Karnımdan deli gibi guruldama sesleri gelirken kasıla kasıla kahvemi yudumladım.Süre sıkıntımı da hallettim mi benden iyisi yok bence,tabi biraz temiz de çalışırsam her şey harika olacak.
Yatak odasına giderken merdivenlerden ikişer üçer çıkarak sabah sporumuda yapmış oldum.Halledeceğim ya ben bu işi!
Odaya girdiğimde güneşin bütün ışığı olduğu gibi yatağa geliyordu.
Arsel rahatsız olmuş olmalı ki yorganı tepesine kadar çekmişti.
Yatağın içine atlayıp yorganı üstünden çektikten sonra her yanından gelişigüzel öptüm.Yan dönmesiyle üstünden düşüp yanına yattığımda yarı açık gözleriyle bana baktı.
"Günaydın sevgilim!"
"Sabah sabah bu kadar enerjiyi nerden buluyorsun?"esneyerek üstümden çekildi.
"Öğlen oldu hayatım ne sabahı.Hem,ben her zaman enerjik biriyim biliyorsun."
Beni taklit ettikten sonra boş bulunduğum bir anımdan faydalanarak gıdıklamaya başladı.
"Birde cevap veriyor bana bilmiş bilmiş.Ben ne yapayım şimdi seni ha?"
"Arsel😂😂😂 dur tamam😂😂😂Söz yapmayacağım bir daha😂😂😂 kes şunu!😂😂"
Durduğunda gülmeyi sürdürüyordum.Derin derin nefes alıp,nefesimi düzene soktuğumda o da yataktan çıkıp banyoya girmişti.
"Çarşafı şurda bırakta yıkıyayım."
Kapıdan kafasını uzatıp bana şaşkınlıkla baktı.
"Anlamadım?"
Belinde ki çarşafı işaret ettim.
"Ne zamandır ev işlerine meraklısın?"
"Sabahtan beri."
Arsel kapıyı kapattıktan kısa süre sonra kapıyı biraz açıp çarşafı dışarı bıraktı.
"Ay haspam utanırmış da.Hiç görmediğimiz şey sanki."
Söylediğim şeyden sonra beni tekrar gıdıklamasından korktuğum için çarşafı aldığım gibi odadan fırladım.
Üzerinde yazanlara göre makineyi çalıştırdıktan sonra telefonumla uğraşmaya başladım.
Ece ve Doruk'un düğününe çok az bir zaman kalmıştı.İlk zamanlarda öyle düşünmüyor olsamda şimdilerde anlıyorum ki bizim düğünümüz sahiden dillere destandı.Haftanın her günü başka bir haberle sosyal medyaya veya gazeteye düşüyorduk.
Ece'lerin böylesine sessiz sedasız olması biraz tuhaf hissettirmişti.Belki de işin normal olanı buydu bilmiyorum.Sanırım biz anormal bir çiftiz onlarda problem yok...Arsel işini bitirip mutfağa geldiğinde kapının önünde durdu.
"Bugünün anlamı ne?"
"Ne için hayatım?"
"Tuhaf davranıyorsun."
Telefonu tezgaha bırakıp yanına gittim ve kollarımı omuzlarının üstünde birleştirerek ona baktım.
"Her evli kadının yaptığı şeyleri yapmam için illa bir anlam mı olmalı?"
"Hayır ama evimizde ev işlerine bakan 3 tane çalışanımız var.Kendini bunlarla meşgul etme."
Dudaklarımı onunkilerle birleştirdiğimde öpmeyip konuştum.
"Merak etme aşkım her şey kontrolüm altında."
***
Kahvaltıya başladığımızda neyden yiyeceğime karar veremiyordum.Bu da masaya fazla çeşit koymamam gerektiğini gösteriyordu sanırım.Ben bunu düşünürken Arsel elindeki tableti kapatıp elimi tuttu.
"Şu anda ismini hatırlayamadığım bir marka dergileri için ikimiz adına bir teklif sundu."
Sonunda dikkatimi başka yöne çekecek bir şey Ohh şükürler olsun.
"Sen ne söyledin?"
"Seninle konuşup haber vereceğimi."
"Eee."
"Şu an konuşuyorum ya."
"Pardon canım benim kafam başka yere gitti.Tabi neden olmasın.Evlendiğimizden beri gelen tekliflerin hepsini reddetmiştim zaten.Bu benim için harika bir dönüş olur."
"Dönmeni gerektirecek bir konumda değilsin sarışınım yaptığın her hareket ayrı bir manşet olduğu için."
"Evlilik öncesinde parlak özgeçmişin bu konuda çok yardımcı oldu..."
"Yaa şimdi açma o konuları ..."
"Ne oldu utandın mı?Dur biraz daha devam edeyim o zaman 😂"
"Sen var ya ..."
Arsel kalktığı gibi beni kucaklayıp omzuna attı.Sen misin ona bunu diyen çatlayana kadar gıdıkladı yine beni.Renkten renge girip başka boyutlara ulaştım.Her ne kadar engel olmaya çalışsamda başarısız olmuştum,o bırakmak istediğinde bırakmıştı.Koltuğun üstünde üzerimden tır geçmiş gibi sızlanarak yatarken hâlâ benimle uğraşıyordu.
"Arven sen kilo mu aldın?'
"Arsel kalkarsam çok kötü döverim seni."
"Yanakların falan şişmiş sanki..."
Elime geçen ilk şeyi yani yastığı ona fırlattım.Eğildiği için ıskalamıştım.
"Hadi ben kaçtım.Tombik sarışınım benim."
"Arseeel!!!"