Royal Teen Academy (Completed)

RTA: The More I Talked, The More I Hurt

Alfred POV:

I searched all the possible places but I can't find her. I check her room, the restobar, and the beach but I can't sense her presence. I went to the open area wherein there is no people who visit there and saw a girl sitting on the big rocks while the water swaying back and fort. She's wearing all in white and I can't see her face but I already knew that she's lonely while seeing the vast of the sea from nowhere. I sigh deep and walk through her.

"Tallia...", I said that looked like I'm whispering to her. She turned her head and I saw through her eyes that she's badly hurt. For God's sake, she's crying!.

"Tallia... please stop crying.. Seeing you crying hurts me a lot.", pag-aamin ko dito ngunit tinalikuran lang ako nito. I took a deep breath then sighed.

"Althea tell me everything.", pag-aamin ko pa rin dito. Kahit hindi ako tingnan nito alam ko pa rin na nakikinig ito.

She confessed to me but I refused because my heart belongs to someone else. Alam ko din na lagi niyang inaaway si Tallia kasi hindi nito tanggap na hindi siya ang mahal ko. Sa una ay hindi ko alam na kaya pala nag-aaway sila dahil sa kagagawan ni Althea. Kaya ako sumasama kay Althea dahil pinapaintindi ko sa kanya ang lahat kung kaya't laging naiiwan at nasasaktan ko si Tallia. Lagi kong pinagagalitan si Althea sa lahat ng pinaggagawa niya hanggang sa pinagbantaan ko na siya dahil below the line na ang ginagawa niya. Nung time na maayos na ang lahat at gusto ko na siyang yayain lumabas at aaminin na may gusto ako sa kanya ay doon naman ang dis gusto at paglayo nito sa akin. Huli na pala ang lahat pero hindi ako nawawalan ng pag-asa na sana magawan ko pa ng paraan maitama lang ang lahat. Alam kong may mangyayaring hindi ko inaasahan pero tatanggapin ko iyon mapatawad niya lamang ako sa lahat ng pagkakamaling nagawa ko.

"She tell me everything too..", mukhang wala sa ganang sagot nito sa akin.

"I'm sorry—.", hindi ko naituloy ang gusto ko sanang sabihin dahil nasampal agad ako nito. Ang bilis ng pangyayari at napatingin lang ako sa mukha nito na tuloy lang ang agos ng kanyang mga luha.

"Do you think your I'm sorry ease the pains that you gave to me?.", sabi nito habang panay pa rin ang patak ng mga luha nito. I opened my mouth to say something pero naunahan ako nito.

"No!.", she said then leave.

I'll make a face palm then turned my head to look at her leaving. I think this is her second slap starting last night. After several minutes of thinking I managed to go to my room and make some dinner to surprised her. 

Tallia POV:

Katatapos ko lang mamasyal sa labas ng maisipan kong umuwi na dahil pagod na rin ako kasama si Nicolo. Pumunta ako sa kusina para magtimpla ng gatas. Kinuha ko ang malaking mug sabay lagay ng gatas at konting asukal.

"Tallia..", sabi nito ng magulat ako.

"Ano nanaman bang pinunta mo dito at pano ka nakapasok.", saad ko. Nagsisimula nanaman ang galit ko.

"Tallia kuma—", sabi nito ng hawakan ako.

"Bitawan mo ko!.", kapal ng mukhang hawakan ako.

Kinuha ko ang takore ng mapaso ako kung kaya't nahulog ko ito. Agad naman akong napalundag paatras ng yakapin niya ako palayo sabay hawak sa kamay kong napaso. Hindi ko alam kung nagaalala ba talaga ito o OA masyado.

"Alin yung napaso sayo?.", sabi nito kaya napangiti ako ng mapakla.

"Don't act Alfred as if you care!.", bawi ko sa kamay kong hawak nito.

"Patingin nga sabi.", sabi nito sabay hawak ulit sa daliri kong mga napaso. Masakit siya, mahapdi at mapula ito ngunit wala pa ito sa mga araw at gabi na pinaiyak ako nito. Agad ko itong binawi.