Şehvetin Esiri

38.Bölüm

Garip garip yorumlar alıyorum. Mutlu edenlerde var, düşündürenler de... Geç bölüm yayınlamaktan şikayetçi değilim. Eğer ki hızlı hızlı ve kafamı toparlayamadan bölüm yazsaydım klişe konulardan öteye gidemezdim. O yüzden 'Yazmayacaksan yayınlamasaydın' düşüncesinden vazgeçin lütfen. 

Ev panayır alanından farksızdı. Günün anlam ve önemi olmasaydık gizlice odaya çıkıp uzanacaktım. Uzanmak yerine yapabildiğim tek şey merdivenlere hüzünle bakmaktı. Necla Hanım aşırı sevincinden sonra gelinlik çağındaki kızlar gibi sürekli ayakta gülerek dolaşıyordu. Ne erkek meraklısı bir kadın diye düşünmeye başlamıştım ki ikizler durumu özet geçti. Meğersem Necla hanımın kaynanasının arası erkek çocuk muhabbetinden limoniymiş. Sadece Murat olunca kaynanası Necla hanıma baya çektirmiş ve söylediklerine göre günümüzde de lafını sokmaktan geri kalmıyormuş.

Necla Hanım da kaynanası yüzünden gurur yapmış olacak ki ikiz erkekler onu çok mutlu etmişti. Tüm bu sevinmeler yetmiyormuş gibi Murat'ın teyzesi, teyzesinin oğlu ve eşi, teyzesinin kızı da gelmişti. Eve geldiklerinde bana yabancı gözüyle bakıp şaşırmıştılar. Murat'ın yanında durduğum için bir şey söylemeden durumu anlamış ve ablasından aldığı sevinçli haber ile bir posta da onlar evi inletmişti.

Sevinçlerine bakılırsa eve uzun süredir erkek torun gelmemiş. Gerçi bu hallerini görünce çocuklar için tereddüt etmiştim. Çok sevilecekleri belliydi de bu aile çocukları bana bırakır mıydı? İşte orası tam bir muamma.

Murat'ın teyzesi Ayten hanım, aynı ablası gibi eğlenceli ve oldukça anaç görünümlü bir kadındı. Sevinirken bile evlatlarının konumunu gözetliyordu. Erkek çocuğu Levent–ufak olanmış- oturaklı ve kibar biriydi. Şaşırsa da kibar davranıp çok güzel ve içtenlikle tebrik etmişti beni. Karısı deseniz bir içim su. İkisi de benimle yaşıt gibi gözüküyordu zaten. Karısı Filiz, kıvırcık siyah saçlı gencecik bir kızdı. O da eşi gibi içtenlikle tebrik edip sarılmıştı bana. Sarılmasını beklemiyordum.

Aile de sarılmak alışkanlık edinildiği için geline bile aşılanmış. Şaşırmak lazım. Bana sarılırken tebessüm ettiğinde tek yanağındaki gamzesi belirdiğinde eşini tebrik ettim içimden. Nasıl güzel ve nur yüzlü bir kadınla evlenmiş böyle.

Ayten hanımın kızı Bade ise ikizlerin üçüncü kayıp kardeşleri gibiydi. Sıcak içten ve çok çok güzel bir kızdı. Aile boyu genlerde olan güzellik hepsine- gelin de dahil- uğramıştı. Ne kadar Aynur'a ısınamasam da o da güzeldi. Yüzündeki kemik hatları keskin uzun saçlı güzel bir kızdı. Bakışları sinsi ve mutsuz bakmasa onu sevebilirdim. Yani belki...

Herkes yerleştiğinde ortam gerginleşti. Konuşacak bir şey bulamayan aile dikkatini bana ve karnıma vermişti. Ayten hanım arada yerinden oynuyor bir şeyler sormak istiyor gibi gözüküyordu. Onun dışında herkes suspus oturuyordu.

"Size daha önce söylemediğimiz için üzgünüz teyze. Doğru zamanı kollayalım derken çok geçe kaldık," ortamın gerginliğini alan Murat patlamaya hazır soru bombası teyzesinin pimini çekmişti.

"Ne zaman evlendiniz oğlum? En azından nikâhınıza gelseydik. Anladık düğün yapmak istemediniz ama nikâha gelmeliydik," kadın olmayan nikâhımıza gelmediği için cidden üzülmüşe ve kırılmışa benziyordu.

Murat'a çevirdim kafamı tebessüm ettim. Buyur cevapla der gibi suratına bakıyordum. Kısa da olsa göz göze geldiğimizde haince sırıtıyorum diye o da tebessüm etti. Onun ki gerginliktendi biliyordum. Ailesine verdiği değer yüzünden gergin olduğunu anlamıştım. Bunu eve girmeden önce fark etmiştim.

Büyüdüğü eve tereddütle giren çocuk mutlaka suç işlemiştir. Murat da suç işleyen ve pişman olan küçük çocuklar gibiydi. Bana belli etmediğini sanıyordu ama yanılmıştı. Evinde gardını indirmişti haberi olmadan.