YENİ KOMŞUM

Bölüm2

Ecrin'le ayrıldıktan sonra eve gelmek için otobüse binmiştim. Toplu taşımaya binmeyi küçüklüğümden beri çok severdim. İneceğim durağa gelmeden ayağa kalkıp düğmeye basmıştım,durağa gelince otobüsten indim ve eve doğru yürümeye başladım. Zaten evimiz durakla çok yakındı,bu yüzden fazla yürümeyecektim. Evin önüne geldiğimde telefonum çaldı. Ecrin arıyordu. Muhtemelen eve varıp varmadığımı sormak içindi. ''Efendim ? '' ''Selin eve geldin mi? '' Tam da tahmin ettiğim gibiydi. ''Vardım kanka. Sizin misafirler geldi mi? '' Heyecanlı bir sesle ''Ayy geldiler. Hem de boş gelmemişler,yanlarında meteorla gelmişler. Ay kızım çocuk çok taş ya. '' Klasik Ecrin'di işte. ''Kızım sen Bora'dan daha yeni ayrılmadın mı? Biraz zaman geçseydi bari. '' ''Cicim Bora mı kaldı ya? Bora kalsa kalsa ancak mazide kalmıştır. Artık Cenk var. Hem bana bakıp gülüyor sürekli. Birazdan odama çağıracağım. '' deyip sinsi bir şekilde güldü. ''Ecrin ben sana artık ne deyim? Hem sen geçen gün Bora'ya aşığım demiyor muydun? Ne ara unuttun onu? '' ''Ya ben ona aslında aşık değilmişim. Sadece basit bir hoşlantıymış benimki. Yanılmışım. Bu arada siz hala Mertle misiniz?'' '' Evet....yanii sayılır. Ben ona karşı onun bana hissettiği gibi bir şey hissetmiyorum ama.... bilmiyorum Ecrin. Ona aşık değilim. Hata bence o da bana aşık değil. Olsa olsa basit bir hoşlantı olur bence. " "Ama sana nasıl baktığını görmedin mi? Sen ona evet deyince nasıl mutlu olduğunu. Bak bana da başta basit bir hoşlantıymış gibi geldi ama bakışları öyle demiyor. "O sırada arkadan bir ses duyuldu. ''Geliyorum annee. Neyse kızım annem çağırıyor gitmem lazım. Öptüm bay bay. '' deyip cevap vermeme fırsat tanımadan telefonu kapattı. Ecrin böyleydi işte. Ayran gönüllü. Ama aynı zamanda Ecrin benim ilkokuldan beri yanımda olan en yakın arkadaşım,daha doğrusu kardeşimdi.
Eve doğru yürürken telefonuma mesaj geldi. Mesajı açıp tam okuyacakken aynı zamanda da yürüyordum. Birden sert bir şeye toslamamla durdum. Ama baya sertti. Kafamı kaldırdığımda ''Dikkat etsene kızım. '' diyordu elindeki kutu yüzünden yüzünü göremediğim kişi. ''Nereden kızın oluyorum senin be? Yanlışlıkla oldu. Pardon. '' ''Tabi o elindeki telefon yüzünden önünü bile göremiyorsun. Geliyorsun bana çarpıyorsun. Neyse. '' ''Ya sana ne bundan. İster bakarım,ister bakmam. Ayrıca şu kutuyu indir de yüz yüze konuşalım. '' Kutuyu yüzünden indirdi ve beni taklit ederek konuştu. ''Sana ne ya. İster indiririm,ister indirmem. Sen ne karışıyorsun. Ayrıca ben sana şu yüzündeki makyajı çıkar da yüz yüze konuşalım diyor muyum? '' deyip sertçe bana bakmaya başladı. ''Salak! Benim yüzümde sadece çok çok az ruj var,sen beni o takıldığın kızlarla karıştırdın galiba? '' Sinirlenmiştim. Makyaj yapmayı pek sevmezdim,daha doğrusu gereksiz bulurdum. Bana bakıp ofladı. Ardından ''Bunca işimin arasında birde seninle uğraşamam,çekil önümden çakma prenses. '' deyip yanımdan geçti. ''Öküz! '' deyip bende eve girdim.

Umarım beğenirsinizzzz:))))))