YENİ KOMŞUM

Yolun Sonu

Slaculhaoğlu'na ithafen
Şu anda koltukta oturmuş, şaşkın bakışlarımı Savaş ve Gözde'nin üzerinde gezdiriyordum. "Siz... nereden tanışıyorsunuz? " Gözde gülerek bana baktı.

"O benim arkadaşımdı zaten. Bizim okula geldiğinde karıştığım kişiyi merak etmişti. Bende gösterdim. O günden beri seni seviyor Savaş. " Öğrendiğim gerçekle daha da şaşırırken Savaş'a döndüm.

"Gözde'yi tanıdığını neden daha önce söylemedin? "

"Sormadın. Denk de gelmedi. Ben de söylemedim. "

"Peki... Gözde, annemler nasıl ? ''

"Kötüler. Her yerde seni arıyorlar. "Üzgünce ona baktım.

"Peki söyleyecek misin burada olduğumu? "

"Tabi ki de hayır. Sana neden iyilik yapayım? " Cevapları beni şoka uğratsa da kendimi toparladım. Ne bekliyordum ki? Bana yardım etmesini falan mı?

"Onlar senin de anne baban. Nasıl izin verirsin acı çekmelerine? "

"Onlar bana acı çektirirken iyiydi. Sıra onlarda. "

"Uraz nasıl? "

"Kötü. " Konuşmaya giren Savaş'a baktım.

"N-ne demek kötü? "

"Sana dediğim gibi. İntikamımı alma vakti geldi çoktan. ''

"Ona bir şey yapmayacaksın. "

"Nedenmiş? "

"Çünkü o zaman seni öldürürüm de ondan. '' Gözde'ye döndüm.

''Annemler benim kaçırılmamda payının olduğunu öğrenince senden daha fazla nefret edecekler biliyorsun değil mi? "Gözde'ye baktığımda omuz silktiğini gördüm. 

"Bilemezsin. "

"Güzel plan yapmışsınız. Sonucunda ne olacaktı? Ben Savaş'la sen de Uraz'la mı olacaktın? "

"Öyle olacak zaten. Bir daha Uraz senin yüzüne bile bakmayacak. " Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Ne demeye çalışıyorsun sen? " Gözde tam ağzını açmış bir şey diyecekti ki Savaş lafa girdi.

"Gözde, seninle içeride konuşalım biz. " İkisi de ayağa kalktıklarında arkalarından bakakaldım. Onlar mutfağa girdiklerinde ayağa kalkmayı düşündüm ama yakalanırdım. Bunu biliyordum. Bende nefesimi tutup onların konuşmalarına kulak kabarttım.

"Sen mal mısın? Az daha planın içine ediyordun. "

"Ya nereden anlayacak o? Hem, eli yüzü çizik içinde.  Kıza bir şey mi yaptın? "

"Hayır. Arabadan atladı. "

"Ne diyorsun? ! Onda o cesaret var mıymış ya? "

"Ben de beklemiyordum. Ama attı kendini. Allah'tan ucuz atlattı. "

"Kıza zarar gelmeyecek. Tamam? Ayrıca... "Sesini iyice azalttı.

"Uraz nerede? Ne yaptın ona? "

"Depoda. Planımız için hazır. " İkisininde gülme sesini duyunca kalbimin sıkıştığını hissettim. Ne planıydı? Uraz'a ne yapacaklardı? Merak ediyordum. Mutfak kapısı aniden açılınca önüme döndüm.

"Sen şimdi git. Kimseye bir şeyden bahsetme.  Numaraya devam. "

Gözde gülerek kafasını salladı. Ardından bana döndü.

"Görüşürüz tatlım. Kendine iyi bak. Artık ne kadar iyi olursan. " 

Gözde gitti, sonra Savaş yanıma geldi. "Şimdi prenses...seninle bir oyun oynayacağız. Eğer dediklerimi yapmazsan... " Elindeki tableti açtı. O an kalbim durdu. Sandalyeye bağlanmış Uraz'ı görmemle nefesimi tuttum.
"Uraz ölür. " Dolan gözlerimle ona baktım. Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorlardı? Anlayamıyordum.
"Ne istiyorsun benden? "