YENİ KOMŞUM

Umut

Merhabalar bebeklerim! Uzunnnnnn bir aradan sonra buradayım! Çok uzun olmadı ama aceleyle yazdım bugüne yetiştirebilmek için. Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorum atın lütfen❤️
Gözlerime inanamıyordum. Bu gördüğüm kişi...Uraz!
Hızlı bir şekilde aşağıya indim. Anahtarımı alıp eve doğru koşmaya  başladım.
Yaklaşık birkaç dakika sonra evin önündeydim. Elimi zile basarken aynı zamanda da kapıyı çalıyordum.
"Uraz! Uraz gördüm seni! Aç kapıyı! " Her ne kadar kapıyı durmadan çalsam da açan yoktu.
Koşar adımlarla güvenliğe doğru gittim. Adam benim dağılmış halimi görünce hızla yanıma geldi.
"Hanımefendi? İyi misiniz? Bir şey mi oldu? "
Elimle evi gösterdim. "Orada oturan kişinin ismini öğrenebilir miyim?"
"Maalesef gizliliği korumak adına isim veremiyoruz hanımefendi. "
"Ama ben bir arkadaşıma sürpriz yapacağım. Ve orada oturup oturmadığından emin olmak istiyorum. Yeni taşındı ve acaba yanındaki bina mıydı diye düşünüyorum. Kimseye rahatsızlık vermek istemem. " Adam emin olamasa da sonunda pes etti.
"Peki o zaman. Hemen bakıyorum. "
"Caner Zorlu. " Kaşlarımı çattım.
"Ama nasıl olur? Doğru baktığınıza eminsiniz değil mi? " Adam kafasını sallayınca gözlerim doldu. Hızla arkamı dönüp ona bakmadan teşekkür ettim.
Ağlaya ağlaya eve gelip kendimi yere attım. Nasıl olurdu bu? Gördüğüm kişi Urazdı. Bundan emindim. Kafayı mı yiyordum? Belki de onu görmek istediğimden o sanmıştım. Caner Zorlu... Kimdi ki bu? İsmi de tanıdık değildi.
Hızla yukarıya çıkıp balkonuma geçtim. Kimse yoktu.
"Belki de biraz uyumalıyım. "
*****
"Selin akşam geliyorsun değil mi? " Cem'e döndüğümde ne kadar istekli olduğunu gördüm. Bugün kendimi yorgun hissetsem de Cem için gidecektim.
"Geliyorum. Nerdeydi? "
"Ben seni alabilirim. "
"Olur mu öyle şey, ben kendim gelirim. " Cem birkaç saniye düşündükten sonra devam etti.
"Hem bugün orada işim vardı. Seni de alırım. Olur mu? " Gülümseyerek konuştum.
"Bizim orada ne kadar da çok işin oluyor senin. " Küçük bir kahkahasını duydum.
"Belki de artık oraya taşınmalıyım. Tüm işim orada artık malum. "
                                  *****
Çıkışta Cem'in ısrarıyla alışveriş merkezine gelmiştik. Elbise bakıyorduk.
"Bu nasıl? Sana çok yakışır. Gerçi sen ne giysen yakışır da. " İltifatıyla kırmızı olurken yavaşça omzuna vurdum.
"Sus be! Abartma! " Benim bu halim onu güldürürken elindeki elbiseye bakmadan aldım.
"Kabine gidiyorum ben! "
Üstümdeki kırmızı, mini, kolları dantelli, omuzları açık elbiseye bakıyordum. Ağzımdan istemsizce ıhı diye bir ses çıkmıştı.
"Bu ne lan! Bunu giysem akşama eve gelemem. "
"Selin! Giydin mi? " Dudağımı ıstırırken ne yapacağımdan emin değildim.
"Ay bu bana olmadı sanki! Kilo mu almışım ne! " Umarım anlamaz.
"Saçmalama Selin. Giydiğini biliyorum. Gel hadi. " El mahkum çıkacaktım.
Yavaşça dışarı çıktığımda Cem'in tepkisini çok merak ediyordum.
Ağzı açık kalırken beni iyice süzdü.
"Çok...çok güzel olmuşsun. " Nutku tutulmuş gibiydi. Kendini silkeleyip bana baktı.
"Bunu almasak mı? " Kaşlarımı çattım.
" Neden? Hani çok güzel olmuştu! " Cem'e baktığımda ne söyleyeceğinden emin değil gibiydi.
"Tamam...pes! Çok güzel olmuşsun. Herkes sana bakacak. Bundan dolayı giyme dedim. " Birkaç dakika kahkahalarla güldükten sonra kendimi tuttum.
"Ya Cem... saçmalama! Ne olacak sanki? Beni kim napsın? " Dünyanın en saçma şeyini söylemişim gibi bana bakan Cem'e baktım.
"Emin ol seni isteyen birçok kişi vardır. Etrafına bak sadece. " Kaşlarım çatılırken ne dediğini anlamaya çalışıyordum. Cem saatine baktıktan sonra beni kabine yönlendirdi.
"Hadi eşyalarını al da gidelim. "
******
"Ya Cem! Nasıl böyle bir şey yaparsın? "
"Selin adam öldürmüşüm gibi konuşma! Sadece hediye aldım sana! Ne var bunda? " Ben kabindeyken Cem gitmiş ve üstümdeki elbiseyi bana almıştı. Henüz bu kadar samimi olduğumuzu düşünmüyordum. Bu kadar tepkimin sebebi buydu.
"Ben de alabilirdim. Gerek yoktu. "
"Tabi ki de Selin ama içimden geldi. " Cem bana masum masum bakarken olayı daha da fazla büyütmek istemedim.
"Peki... ama bir daha var ya böyle bir şey yap..."
"Yapacağım. " Ona şok olmuş bir şekilde bakınca gülüp geçti.
"Tamam tamam. Bir daha olmaz. "
Arabada partinin olacağı yere giderken yorulduğum için konuşmuyordum. Cem de bunu anladığından olsa gerek sessizdi.
Bir süre sonra gözlerimi açıp dışarı baktığımda hiç olmayacak birini gördüm.
"Dur! Cem dur! " Cem hızla arabayı durdurdu. Ardından bana döndü.
"Ne oldu Selin? Neden durduk şimdi? " Onu duyamıyordum. Hızla arabadan inip gördüğüm kişinin peşine takıldım. Birkaç adım attıktan sonra o kişi koşmaya başlayınca ben de koştum.
"Selin! Dursana ! " Cem'i umursamadan ciğerim şişene kadar koştum. O kişi sağa sapınca ben de sağa saptım. Aramızdaki mesafeyi açmıştı. Çıkmaz sokağa girdiğimde hızla onu bulmaya çalıştım. Yoktu.
"Nerdesin? Burada olduğunu biliyorum. Çık artık. Saklanma benden. " Omzumda hissettiğim ellerle mutlulukla oraya döndüm. Ama yüzüm anında asıldı.
"Gitti Cem. Uraz yine gitti benden. "
Cem birkaç dakika olanları anlayamadığı için susup bana sarılıyor aynı zamanda sırtımı sıvazlıyordu.
Kendime geldiğimde geri çekilip Cem'e baktım. "Ben... az önce eski sevgilimi gördüm galiba. Birkaç gündür onu görüyor gibiyim de ondan böyle oldum. Özür dilerim. " Cem'in şok olduğunu hissedebiliyordum. Ama çok belli etmeden beni kaldırıp arabaya götürdü.
                          *********
Partinin olacağı yere geldiğimizde biraz daha iyiydim. Cem'le beraber Ardaların yanına gelmiştik.