YENİ KOMŞUM

Uraz, Selin'e aşık olmuştu.

Bu kızı bir yerde gördüğüme adım kadar emindim. Ama nereden...nereeden. 

"Özür dilerim, benim hatam. " Karşımdaki kız, gülümseyip cevap verdi.

"Asıl ben özür dilerim. Mesaja cevap vermeye çalışıyordum, seni görmedim. "

Elini uzattığında, ben hala onu süzüyordum. Kızıl saçları, yeşil gözleri vardı. Gördüğüm en güzel kız olabilirdi.  Ama bu kız kimdi? Tanıdığıma emindim.Hah! Buldum. Bu kız Uraz'ın odasında bulduğum fotoğraftaki kızdı. Gerçekte daha da güzeldi. "Ben Rengin. " Bende gülümseyip elini sıktım.

"Bende Selin. Memnun oldum. " Daha sonra dayanamayıp sordum.

"Uraz Soylu'yu tanıyor musun? " Kız Uraz'ın adını duyunca yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade oluştu. Huzursuz olmuş gibi.  '' Evet tanıyorum da, nereden çıktı şimdi bu? "

"Uraz'ın odasında fotoğrafını görmüştüm. Kuzensiniz ya...sanırım seni çok seviyor. Başının ucuna fotoğrafını koymuş. Aranız iyi galiba. " Rengin gülerek sordu.

"Ne? Biz kuzen değiliz. Uraz benim eski sevgilim. Anlaşılan o ki beni unutamamış. Hala fotoğrafımı baş ucuna koyduğuna göre.  Gerçi bunu zaten biliyordum. Attığı mesajlarla bunu yeterince belli ediyor. Bu arada sen onun ne'si oluyorsun? " Ne? Eski sevgili mi? Unutamamak mı?

"Eski sevgilisiyim de...Uraz bana sizin kuzen olduğunuzu söyledi. Niye yalan söylesin ki? ''

"Niye olacak canım? Sana eski sevgilim deseydi, beni hala unutamadığını anlardın. Seni de avına düşürmek için böyle bir yalan uydurmuş. Beni kıskandırmak için her yolu denedi. Kaç kızla yatıp kalkmıştır şimdiye kadar Allah bilir?  "  Kulaklarıma inanamıyordum. Bu kız Uraz'ın eski sevgilisiydi. Hemde onunla olan fotoğrafını baş ucuna koymuştu. Şimdi Uraz beni kandırmış mıydı? 

Hissettiğim hayal kırıklığı suratıma da yansımış olacak ki karşımdaki kız küçük bir kahkaha attı.

 " Desene seni de kullanmış yani. " Acımasızca konuşması ağırıma gidiyordu. Bu kız neden bu kadar acımasız konuşuyorduki? 

 "Uraz böyle bir şey yapmaz. O beni gerçekten seviyor. " Uraz'ın böyle bir şey yaptığına inanmak istemiyordum.           

  "Öyle olsun küçük kız. Ama benden sana bir tavsiye. Ondan uzak dur. Çünkü onunla olduğun her saniye sana yalnızca acı verir. Seni daha fazla kandırmasına izin verme. Umarım dediklerimi dikkate alırsın.  "Zaten artık onunla görüşebileceğimi sanmıyordum.  Ayrıca...küçük kız mı? Tamam boyumuz 1.60 olabilir de niye herkes küçük diye ezmek zorunda?

 "Bay bay tatlım. " Kız yanımdan gittikten sonra kendi düşüncelerimle  baş başa kaldım.  

Ne yani şimdi  Uraz beni kullandı mı? Ama benim için okulunu bile değiştirdi. Beni sevdiğini de söyledi. Hemde defalarca. Tam o an aklıma annem ve Arzu teyzeyi konuşurlarken duyduğumda dedikleri geldi. Oğlum o kızı unutamamış demişti. Bu kız o kız olmalıydı. Of Allah'ım of. Tam mutlu olacağım derken hep bir şey çıkıyor. Nisan'ın elbisesini alıp odaya geri döndüm. Nisan'a fırlatıp, kıyafetlerimi değiştirmek için dolaba yöneldim. "Hiç gelmeseydin Selin. Hem ne bu sinir Allah aşkına. " Başımdan gitmeyeceğini bildiğim için, tek bir defalığına anlatıp, kurtulmalıydım. "Bak, bir daha anlatmam tamam mı? Soru sormak yok. " Kafasını salladı 'tamam' dercesine.

"Uraz, beni kullanmış. Az önce bir kızla çarpıştım. Kıza baktım. Şok! Uraz'ın odasında bir fotoğraf görmüştüm. Oradaki kız. Sordum. Bağlantın var mı diye. Sormaz olaydım. Kız Uraz'ın eski sevgilisiymiş. " Bir yandan da giyiniyordum. "Ohaa! " "Uraz bana kuzenim diye tanıtmıştı. Neyse, sonra kız anlattı. İşte Uraz bunu kıskandırmak için birçok kişiyle yatıp kalkmış da . Bende o kullandığı kızlardan biriymişim yani. " Üstümü giyindikten sonra çantamı alıp odanın kapısına yöneldim. "Dur! Nereye? " "Bilmiyorum. Bulurum bir yer. Sende Uraz'a bir şey söyleme tamam mı? " Dedikten sonra tek kaşımı 'tamam mı?' dercesine kaldırdım. Omuzlarını düşürüp "Peki. Söylemem. " dedi.  Ardından tekrar üzgünce konuştu. ''Kimse için kendine üzme. Değmez. Ayrıca, sen nerede kalacaksın? '' ''Bilmiyoruuum. Dedim ya, bulurum bir yer. Sen beni düşünme. '' ''Buldum! Bizde kal. Kız kıza takılırız. Dertleşiriz. Nolur Selin? Nolur noluuuurr? '' Hevesle bakan Nisan'a üzgünce bakıp konuştum. ''Olmaz Nisan. Aysun teyze anneme söyleyebilir sizde kaldığımı. Nerede kaldığımı bilmesini istemiyorum. '' ''Valla söylemez. Ben onu tembihlerim. Valla bak. '' Elimi omzuna koyup ona üzgünce baktım. Ağlamamak için zor duruyor gibiydi. Bende onu çok özlüyordum ama şartlar gereği böyle olmak zorundaydı. Yanaklarını öptükten sonra geri çekiliyordum ki ellerini belime koydu. "Seni çoooook seviyorum. Lütfen, lütfen, lütfen geri dön. Dönmesen bile telefonlarımı aç. Ama arayı açma. Aradığımda ulaşabileyim tamam mı? Hem annem de seni çağırıyor. Bize sık sık gel. " "Olur, seni seviyorum. Kendine iyi bak. " İkimizde geri çekildiğimizde birbirimize üzgünce bakıyorduk. Dolan gözlerimi silip "Abi gurbete gitmiyorum, eve gidiyorum. " Eve? Hangi eve gidiyorsun Selin? Anlatsana biraz.