YENİ KOMŞUM

İlan-ı Aşk

Bebeklerim yeni bölüm sonunda geldi! Umarım severek okursunuz. Oy ve değerli yorumlarınızı bekliyorum. Öptüm❤️❤️❤️

Yüzümden eksilmeyen gülüşümle tavanı izliyordum. Birkaç saat önce bu tavanı izlerken çok mutsuzdum. Ancak şu an ise dünyanın en mutlu insanıydım. Cidden hayat inişler ve çıkışlarla doluydu. Telefonuma gelen mesajla kafamı oraya çevirdim.

"Bugün hayatımın en güzel günüydü. Bunun için sana ne kadar teşekkür etsem az. Bu arada yarın seni ben alacağım. İyi geceler prenses.
Seni seviyorum. "
Gözlerim dolarken defalarca kez mesajı okuduğumu fark ettim. Ardından zar zor elimi kaldırıp aklıma gelen birkaç şeyi yazdım.
"Allah razı olsun. " Gözlerimi kapatırken anında aklıma gelen şeyle açtım.
"Allah kahretsin! Naptım ben? " Aşk gözümü köz etmişti.
"Çocuğa Allah razı olsun dedim! Silemem de şimdi! "
"Yani şey... beni okula bırakacağın için teşekkür ederim. Ben de seni seviyorum. " Ve telefonu temelli kapattım.
Yüzümdeki utançla yavaşça uykuya bıraktım kendimi.
*****
"Ne demek Allah razı olsun! Selin naptın sen! " Nisan sabah sabah telefonda bana bağırıyordu. Dün yaptığım salaklıktan sonra haklıydı da.
"Ya birden çıkıverdi işte! Tutamadım kendimi! Normalden olduğu için silemedim de! Belki görmemiştir. Napsam okula gelmesem mi? "
"Hayır kızım! Biz senin için nerden geldik! Sen de geleceksin! Hem kesin görmüştür. Ayrıca Urazcığım gelmiştir bile. Hadi in aşağı! " Nisanla telefonu kapattıktan sonra hızla hazırlanıp aşağı indim.
Uraz arabaydı. Alt dudağımı ısırıp hızla arabaya bindim.
"Merhaba Uraz! İyiyim sağ ol. Hadi gidelim! " Uraz bana şaşkın şaşkın bakarken alt dudağım kopacak duruma gelmişti.
"Sana da merhaba tatlım! Aa bu arada Allah razı olsun halimi hatrımı sorduğun için! " Görmüştü! Saate baktıktan soruna başımı dışarıya çevirdim.
"Aa geç kalıyoruz ! Hadi gidelim! " Uraz'ın kahkahası kulaklarıma dolarken utançtan konuşamıyordum.
"Hadi ya! Akşama kadar burada mı duracağız? "
Uraz elini çeneme koyup yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ani hareketiyle irkilsem de kendimi çabuk toparlamıştım.
"Daha okulun başlamasına çok var. Neden biraz takılmıyoruz? "
"Uraz tam sapıklar gibi konuştun! Giderken konuşuruz işte! " Bakışlarımı olabildiğince Urazdan kaçırmaya çalışıyordum. Ama o aksine bana yakınlaşıyordu. Beni tam öpeceksen gözlerimi kapatmıştım.
"Sen benden çekiniyor musun? "
"N-ne alakası var be? " Aniden çalan kornayla sıçrayıp Urazdan ayrıldım.
"Noluyor lan! " Tam karşımızda duran araba çalmıştı kornayı.
Arabaya baktığımdaysa dudaklarım şaşkınlıkla aralandı.
"Cem! " Uraza baktığımdaysa çenesinin kasıldığını gördüm.
"Ne istiyor bu şerefsiz? "
"Cem beni alıp giderdi okula. Senin geleceğini ona haber vermemiştim. Ben ona söyleyim seninle gideceğimi. " Arabanın kapısını açacakken Uraz'ın kapısı açıldı ve Uraz Cem'e doğru yürümeye başladı. Ardından ben de hızla çıkarken Cem de arabadan inmişti.
"Uraz bir sakin ol! " Uraz hızla giderken bana dönüp konuştu.
"Selin arabada kal! " Urazı dinlemeden ben de yanlarına gittim. İkisi de kırmızı görmüş boğa gibiydi.
"Selin senin bu herifin arabasında ne işin var? Bilmiyor musun seni alacağımı? " Alt dudağımı tekrar esir almıştım.
"Cem biliyorum ama... "
"Sen beni daha tanıyamamışsın aslanım! Benim yokluğumda Selini sen bırakmış olabilirsin ama artık ben varım! Her daim olduğu ve olacağı gibi! " Uraz'ın sözleri beni mutlu etse de Cem'e ayıp etmiştim.
"Sen de beni tanıyamamışsın Uraz efendi! Selin Ankara'da seninle olmuş olabilir ama burada benimle! Buranın sahibi benim! "
"Sendin! Artık değilsin! En azından ben buradayken! Yaylan şimdi! "
"Ben şimdi seni yaylandıracağım! " Cem Uraz'a vurmak için elini kaldırdığı sırada ben Uraz'ın önüne geçtim.
"Cem yeter! Durun! " Cem öfkeyle yanıp tutuşan gözlerini bana çevirdi.
"Selin sen karışma ! Çekil! " Cem Uraz'a doğru yürürken Uraz da ona doğru atıldı. Aralarında sıkışıp kalmıştım.
"Ya yeter! Bir sakin! " İkisi de beni dinlemezken aralarından çekildim.
"Tamam! Yiyin birbirinizi! Ben gidiyorum ! " Hızla gördüğüm en yakın durağa doğru koştum.
Bir taksi beklerken gördüğüm otobüsle kartımın olmadığını unutup atladım. Cem ve Uraz arkamdan gelseler de onlardan kaçabilmiştim. Beni dinlememelerinin cezasını çekmelilerdi.
"Kızım kartını basıp otursana! " Şoförün konuşmasıyla kendime geldim. Elimi cüzdanıma atmış Ankara kartımı çıkartacakken İzmir'de okuduğum aklıma geldi. Tam şoföre para teklif edecekken birisi kartını okuttu. Benim için bastığını fark edince basan kişiye baktım.
Arda! Benim şaşkın şaşkın baktığımı görünce kolumdan tutup arka tarafa götürdü. Yanına oturttuğunda ona dönüp gülümsedim.
"Teşekkür ederim. " Cüzdanımdan para çıkartıp verecekken elimin üstüne elini koydu.
"Saçmalama istersen. "
"Ama... "
"Hayır dedim Selin. Biz arkadaşız. Hatta sen benim yengemsin. Aramızda lafı bile olmaz. " Yenge lafını görmezden gelip ona minnettar bir şekilde bakarken bu kadar zengin birinin neden otobüse bindiğini düşündüm.
"Senin burada ne işin var? " Bunu dememle gülmeye başladı.
"Ben de bunu kendime soruyorum bazen. Bugünkü amacım şu soldaki kız. Bu kız bizim okulun çaprazındaki meslek lisesinde okuyor. İlk gördüğümde bizim okuldan sanmıştım. Ama sonra bizim okuldan olmadığını ve sürekli bu otobüse bindiğini görünce ben de bu hafta hep otobüsle gelmeye başladım. Belki görür de beğenir diye. Ama beni görmemek için direniyor resmen. " Arda'nın anlattıklarına birkaç dakika güldükten sonra kendime gelebildim.
"Ci-cidden mi? Şaka mı yapıyorsun? "
"Ciddiyim Selin. Aşkım için yapıyorum. " Bakışlarımı bahsettiği kıza çevirdim.
Açık kahverengi saçları vardı. Uçlarını hafifçe dalgalandırmıştı. Üstünde beyaz gömlek ve süveter, görebildiğim kadarıyla da altında etek vardı. Hafiften de balık etliydi. Önemli olan Arda'nın beğenmesiydi.
"Senin için çok sevindim Arda. Umarım yakın zamanda sana bakar. İstersen onunla konuşabilirim. "
"Hayır hayır. Cem de bunu teklif etti. Ne o öyle pısırık erkekler gibi. Ben zamanı geldiğinde kendim açıklayacağım. Ama yine de sağ ol. "
                             ****
Okula geldiğimizde Arda'yla beraber sınıfa doğru yürümeye başladık. Hızla yürüyordum. Çünkü Cem ve Urazdan kaçıyordum.
"Senin neyin var Selin? Ayrıca sen niye bindin otobüse? Özel şoförüne noldu? "
"Seviyorum halka karışmayı. "
Arda bana inanmadığını gösteren bakış atsa da sınıfa gelmiştik. Sıramda oturan Uraz'ı ve arkasındaki Cem'i görünce geri çıkmak istedim. Ama tabii ki de yapamadım.
Önümde oturan Barış'ın yanına gidecekken Uraz ayağa kalkıp yanıma gelmişti.
Onu umursamadan sıraya oturacakken kolumdan tutup cam kenarına çekti.
"Ne var Uraz! Ne istiyorsun? " Yeşil gözlerinde  fazlasıyla öfke vardı. Kaşının üstünde ise kırmızı kan lekesi vardı. Kavga etmişlerdi. İçim acısa da Cem'in yanımıza gelmesiyle bakışlarımı ona çevirdim.
Onun ise dudağı patlamıştı. "Oo! Beni dinlemiş ve kavga etmemişsiniz(!). İyi olmuş size! "
"Selin...biraz konuşabilir miyiz? "
Cem'e cevap verecekken Uraz araya girdi.
"Hayır tabi ki de! Sabah ne dediğimi unuttun herhalde! "
"Lan şerefsiz sabah kim kime ne dedi söylemeyim istersen! Biraz daha konuşursan diğer kaşın da patlayacak! "
"Lan p*ç... " Hızla araya girdim.
"Yeter! Bıktım artık sizden! Böyle kavga edecekseniz benden uzak durun! " Gitmek için adım atmıştım ki biri bir kolumdan diğeri diğer kolumdan tutup engel oldu.
"Özür dilerim Selin. " İkisi de aynı anda konuşmuştu.
Sinirle nefesimi verdim. "Bak Selin...seni üzdüğümüzün farkındayız. Bir daha olmayacak... söz veriyorum. " Uraz'ın sözünden sonra Cem de konuşmuştu.
"Selin sadece beş dakika dinle beni...lütfen. " Uraz'ın sinirle nefesini verdiğini görünce ona döndüm.
"Sen git ben de geleceğim. " Zorla Uraz'ı gönderirken Cem yanımdaydı.
"Evet Cem... Seni dinliyorum. Lütfen çabuk ol. "
Kahverengi gözleri sinirliyken bana çevirdiğinde yumuşamıştı.
"Selin... asla amacım seni üzmek değildi. Sadece Uraz geldiğinden beri benimle eskisi gibi ilgilenmiyorsun. Sabah da Urazla gittiğini görünce... ne bileyim işte. " Biraz durup gözlerimin içine baktı.
"Kıskandım işte. Uraz ve seni tam öpüşecekken görünce... kalbim sıkıştı. Seni seviyorum ve Urazla seni görmeye dayanamıyorum. Oldu mu! Seni seviyorum! Hem de çok! "