YENİ KOMŞUM

Bolum 11

Birkaç gün sonra
Bugün cumartesiydi.Gece film izleyip,jenga boom falan oynayıp geç yatmıştım ve haliyle de saat 12'de kalkmıştım. Uraz'ı o kızla görmemin üzerinden birkaç gün geçmişti. Uraz'ı öyle görünce açıkçası oldukça şaşırmıştım.Gerçi onu tanımıyordum.Belkide o kızları kullanıp,işi bitince de atan tiplerdendi.Ama içimden bir ses yanıldığımı söylüyordu.Bu konuyu sonra düşüneceğimi aklıma not düştüm ve ardından telefonumu elime aldım.Mert'ten 4 cevapsız çağrı ve birkaç sesli mesaj vardı. Diğerleri de Ecrin ve Nisan'dandı. Onları boş verip  Mert'in sesli mesajını dinlemeye başladım."Aşkım arıyorum açmıyorsun.Bugün antrenmanım yok. Sende boş isen dışarı çıkalım mı?Yeni bir kafe açılmış oraya gideriz birlikte."demişti.Uzun zamandır Mert'ten ayrılmak istiyordum.Onun  beni sevdiği ben onu  sevmiyordum .Çünkü ben Mert'i arkadaşım olarak görüyordum.Ama o bunu bile bile benimle çıkıyordu.Bu da vicdan azabı çekmeme neden oluyordu.Evet daha fazla sürdürmeyecektim bu ilişkiyi.Bugün Mertten ayrılacaktım. Mert'e saat 13.30 gibi bizim eve gelmesini söyledim ve ardından hızlıca odamdaki  banyoya girip kısa bir duş aldım.Ardından kıyafet dolabıma yöneldim ve kıyafetlerimi süzmeye başladım.Ben pek alışveriş yapmasam da annem benim yerime dolabımı fazlasıyla dolduruyordu.Bugün hava çok sıcak olduğundan altıma koyu kot şort, üstüne ise mor bir tişört giydim.Sonsuzluk kolyemi de taktıktan sonra Vanslarımı giydim.Son olarak da çantamı aldım ve odamdan çıktım.Annem muhtemelen Çağrı'yı spora götürmüştü.Babam zaten evde yoktu.Merdivenleri seke seke indikten sonra kahvaltımı Nesquik ile yaptım.Tam evden çıkacaktım ki bir ağlama sesi duydum.Sesi biraz daha dinleyince sesin İdil'in odasından geldiğini anladım.Sessiz adımlarla oraya doğru gittiğimde kapının açık olduğunu gördüm.İçeriye baktığımdaysa İdil'i yerde ağlar halde buldum. Tam yanına gidecektim ki ayağa kalktığını gördüm.Bende kararımı değiştirip hızlıca evden ayrıldım.Evden çıkınca Mert'i gördüm.Yalnız arkası dönük olduğu için beni görememişti.Bende fırsattan istifade Urazlar'ın evine baktım.Tam o sırada Uraz'ı bana sert bir şekilde bakarken gördüm.Neden öyle baktığını anlamasam da boş verip Mert'in yanına gittim. Mert'in yanına gittiğimde beni fark etmemişti.Sanki bir şeyler düşünür gibiydi.Hızlı bir şekilde ''Mert''diye bağırınca irkilip bana döndü.Gülerek ''selam''dedi.Bende ona karşılık ''selam''dedim ve onun gibi sevecen bir şekilde gülümsedim.Mert ''hadi bir taksi çağıralım da gidelim''deyince sinsice gülümsedim ve dilimi şaklatıp''bugün taksiyle değilde başka şeylerle gidelim.''deyince neyi kast ettiğimi anlamışçasına gözlerini büyütüp ''asla!asla o otobüse bir daha binmem''dedi.Bende elinden çekip aşağı sokaktaki durağa yürütmeye başladım.Sonrasında bana karşı direnmedi ve onu yürütmeme izin verdi.Bir keresinde ısrarlarım sonucunda Mertle aşırı dolu bir  otobüse binmiştik ve  yaklaşık bir hafta boyunca başımın etini yemişti.Ama haklıydı.Sonuçta nefes dahi zor alıyorduk ve neredeyse  her durakta birisinin üstüne düşüyorduk.Otobüs durağına gidene kadar oflayıp,poflasa da bir şekilde gelmiştik.Yaklaşık 9-10 dakika bekledikten sonra çok dolu olmasa da yinede dolu sayılacak bir otobüs gelince bindik ve ne olur ne olmaz diye çıkarttığım kartımı ikimiz içinde bastım.Sonra yerimize geçtik.Mert ortalara doğru ilerleyince bende onu takip edip peşinden gittim.Otobüste birkaç durağımız Mert'in oflamalarıyla geçmişti.Mert'in şu anki tipi o kadar komikti ki dayanamayıp güldüm.Mert bana baktı ardından tekrar önüne döndü.1-2 dakika daha böyle geçtikten sonra hiç beklemediğimiz  bir anda otobüs fren yaptı ve zaten tutunamadığım için dengemi kaybettim.Tam yere düşmeyi bekliyordum ki 2 güçlü kol beni tuttu.Kimin tuttuğunu anlamak zor değildi.Korkudan kapatmış olduğum gözlerimi açınca Mert'i gördüm.Zaten görmemek elde değildi.ÇÜNKÜ şuan Mertle yüzlerimiz çok yakındı. Mert'e baktığımda dudaklarıma baktığını ve yavaşça yutkunduğunu gördüm.İstemsizce benimde gözlerim Mert'in dudaklarına kaydı.Bizi ayıran şey ise bir amcanın ''iyi misin yavrum''demesi oldu.Mertle bulunduğumuz pozisyondan ayrıldık ve bende ''iyiyim amca saol''dedim.Sonra ineceğimiz durak geldi ve indik. Mertin bana bahsettiği kafe Tunalı'da oldukça Şirin bir kafeydi. Ara sokaklarda olduğu için çok kalabalık değildi.Bu da kafeyi sessiz sakin yapıyordu. Kafeye girip içeceklerimizi söyledikten sonra Mertle konuşmaya başladık.Mertle izlediğimiz diziler,sevdiğimiz ünlüler ve daha birçok zevkimiz aynıydı.Bir süre 13 reasons why,Prison break gibi dizilerden ve  daha birçok şeyden konuşup vakit geçirmiştik.şimdi ise asıl zor olan kısma geçmiştik.İkimizde susup içeceklerimize yönelince söze nasıl başlasam diye düşünüyordum.Ağzımı ne zaman açsam vaz mı geçsem diye düşünüyordum.Tam o esnada Mert ''söyle artık''dedi.Bende uzatmanın anlamı yok dedim ve o cümleyi söyledim.

''Mert ben ayrılmak istiyorum.''

Bu bölüm biraz kısa oldu.Ama bugün doğum günüm ve yetiştirmek için baya bir uğraştım umarım seversiniz.oy ve yorum atın lütfen.