Ecrin'in yanından uzaklaştıktan sonra bahçeye inip boş bulduğum ilk banka oturdum. Ecrin'de ki bu ani değişime bir anlam veremiyordum. Ecrin her zaman etrafındakilere iyi davranan ve her zaman iyi düşünen birisiydi. Şimdi ne oldu da böyle birine dönüştü, bilmiyorum.
Evet belki son zamanlarda onu biraz ekmiş ve Nisanla takılmış olabilirim. Bu sebepten ötürü Nisan'ı kıskanmış, onu unuttuğumu sanmış olabilir. Ama bunlar Nisan'ı sıkıştırmaya yeterli bir sebep değil. İkisini de çok sevdiğimden aralarında asla bir seçim yapamazdım. Birisi son zamanlarda her daim yanımda olan arkadaşım,sırdaşım, diğeri ilkokuldan bu yana beraber olduğum dostum. Nisan'ın da onun yerine geçmek gibi bir niyeti olduğunu da sanmıyorum. Nisan öyle bir kız değil. Ayrıca Ecrin ve Barış konusuna gelecek olursak hala anlayabilmiş değilim. Ecrin ve Barış sürekli atışır, aynı ortamda bulunmakta bile zorluk çekerlerdi. Durum böyle olsa da aramızdan birine bir şey olduğunda da yardıma ilk gelen onlar olurdu. Her ne kadar atışsalar da aslında birbirlerini içten içe sevdiklerini biliyorum. Ama sevmek derken Ecrin'in bahsettiği gibi değil,dostluk anlamında.Uzun zamandır ikisininde birlikte olduğu kimse olmadı. Bunun nedeninin birbirlerini sevdiklerinden olmadığını düşünüyorum. Ecrin ve Barış. Şöyle bir düşündüm de... hiç uymadı.Ayrıca Ecrin bana her şeyini anlatırdı.Eminim bu aşık olma durumu Barış'ın, Nisan'ı Ecrin'e tercih etmesindendir. Bence Ecrin, Nisan'ı kıskanıyor. Yoksa böyle şeyler yapmazdı. Ben böyle düşünürken telefonumun çalmasıyla gelmesiyle düşüncelerimden uzaklaştım. Annem arıyordu. Aramayı cevapladım. "Efendim anne."
"Okuldan çıkınca direk eve gel. Konuşmamız lazım. Önemli."
"Tamam. Bir şey mi oldu?"
"Sen sadece dediğimi yap.Şimdi kapatmam lazım.Evde görüşürüz. " deyip hızlıca telefonu kapattı. Birden bire ne olmuştu şimdi. Hem annemin bana bu kadar soğuk konuşması da gözümden kaçmamıştı. Derse girmek istemiyordum. Ders dinleyecek havamda değildim. En iyisi eve gitmek diye düşündüm ve teneffüste çantamı alıp okuldan çıktım. Eve yürüyerek gidecektim. Bu yüzden kulaklığımı çıkardım ve müzik dinlemeye başladım. Yolculukta kulaklığımı unutunca zaman geçmek bilmiyor. Bu yüzden kesin olarak kulaklığım benim için olmazsa olmazdır. Evin önüne geldiğimde anahtarımı almak için çantamı elime aldım. Ama anahtarım yoktu. Kapıyı çalmak yerine arka bahçeye geçip, mutfak kapısından eve girmeye karar verdim. Mutfak kapısını açıp içeri girdiğimde kulağıma annemlerin gülüşme sesi geldi.Yalnız...bir ses daha vardı. Bir kız sesi. Genç bir kız sesi. Mutfakta salonu gösteren açık alana geldiğimde salona doğru baktım .İçeride annem,babam ve tanımadığım bir kız vardı. Ve işin garibi....babam ve o kız sarılıyordu. Kızın yüzüne uzaktan baktığımda simasının çok tanıdık geldiği gözüme çarptı. Daha önce gördüğüme yemin edebilirdim.Hem onu nereden tanıdığımı bilmediğimden hemde babamla neden sarıldığını bilmediğimden kıza olan merakım daha da artmıştı. Daha fazla dayanamayacağımı anlayınca içeri girdim. İçeri girmemle tüm yüzlerin bana dönmesi bir olmuştu. Babam beni görünce hemen kızdan ayrıldı ve telaşla "Selin...Sen ne zamandır oradasın? " dedi.
Anneme baktığımda onunda yüzünü büyük bir endişe duygusunun kapladığını görmüştüm. Buna anlam veremesem de umursamadım ve babama döndüm.
"Şimdi geldim.Annem önemli deyince, birde canım sıkılmıştı. Bende geleyim dedim. Ama sanırım sizi rahatsız ettim. "dedim ve kızı incelemeye başladım.Göbek üstü bir tişört ve yok denilecek kadar az şortuyla tüm vücudunu gözler önüne sermişti. Yüzünü baktığımdaysaaa..... gerçekten siması çok tanıdık geliyordu. Eminim ki onu görmüştüm. Nereden,neredenn diye düşünürken....bingo. Buldum. Annemlerin odasında bulduğum fotoğraftaki kızdı.
Ela gözleri ve sarımsı saçlarıyla çok güzeldi. Ve anneme çok benziyordu. Annemin kumral-sarı karışımı saçları ve yeşilimsi gözleri, babamınsa ela gözleri ve esmer saçları vardı. Bu kadar benzemelerinin çok büyük bir tesadüf olamayacağı gerçeğini göz önünde bulundurunca ister istemez bir şeylerden şüphelenmiştim. Anneme döndüm ve "Evet anne. Konu neydi?"diye sordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ KOMŞUM
ChickLitUmut tükenince yine çarpar mıydı kalp? Hayatında hiçbir zorlukla karşılaşmamız bir kız. Normal bir aile. Normal bir hayat. Peki her şey mükemmel giderken, birden bu düzen bozulursa neler olur? Ailevi sorunları bir yana, sevgilisiyle olan sorunları...