YENİ KOMŞUM

Uçurumun Kıyısı

Çağrı'dan

Her ne kadar annemlere engel olmaya çalışsam da yapamamıştım. Annemlerin, Gözde'yi nüfusuna geçireceğini duyunca onlara karşı çıkmış, hatta bir hafta boyunca tablet ve bilgisayar oynamamayı bile teklif etmiştim. Ama onları kararlarından vaz geçirememiştim. 

Babam kararını açıkladığında korkarak Selin Ablama baktım. Şaşkın bir şekilde annemlere bakıyordu. Onun için hissettiğim acı paha biçilemezdi. Ona belli etmesem de onu çok seviyordum ve onun üzülmesine engel olamadığım için kendimi suçluyordum. 

Uraz Abi, gelip ablamı götürürken içimden ona şükrediyordum. Onlar giderken ben de ayağa kalktım. Boynumdaki papyonu çıkartıp sinirle yere attım. Annemlere baktığımda kameralara poz verdiklerini gördüm. Annem ona sinirle baktığımı görünce anlam veremeyip kaşlarını çattı. Ama bu kısa sürdü, ne de olsa herkesin gözleri üzerindeydi. Normalde olsa olay çıkartırdım ama bunun da etkili olmayacağını bildiğim için bundan vaz geçtim. 

Bulunduğum yerden çıkıp beni görünce yanıma gelen Sami Abi'ye baktım. Yıllardır bizimleydi ve o da artık bizim aileden sayılırdı. Zoraki bir şekilde gülümseyip arabaya bineceğim esnada kolumdan tutulmamla kafamı beni çeviren kişiye çevirdim.

''Nereye gidiyorsun Çağrı? '' 

''Eve gidiyorum Berrin Hanım. İzniniz var mı? ''

''Neden? Daha yeni başlıyor her şey. Ayrıca seni de soracaklardır, ne diyeceğim? Oğlumuz sıkıldı, kusura bakmayın eve gitti mi? Gir içeri. ''  Kaşlarımı çatıp ona baktım.

''Anne, saf mısın yoksa saf taklidi mi yapıyorsun? Ya farkında değil misin Selin Ablama ne yaptığını? '' Bu sefer o kaşlarını çattı.

''Ne yapmışım Selin Ablana? ''

''Ya siz az önce Gözde'yi nüfusunuza geçirdiğinizi açıkladınız. Ama Selin Ablamın ne hale düşeceğini hiç mi hesaba katmadınız? ''

''Çağrı, Selin'i düşündüğünü anlayabiliyorum, ama Gözde'yi de anla. Sonuçta o da bizim öz kızımız ve eğer ki onlar karışmasaydı şu anda Gözde zaten bizim nüfusumuzda olacaktı. ''

''Peki ya Selin Ablam, eğer ki o bir Özdemir nüfusuna geçseydi yine bu kadar anlayışlı olacak mıydın? '' Annem cevap veremezken ben cevabımı aldım. Ardından kendim için açılan kapıdan içeri girdim.

Selin'den devam

Duran arabayla Uraz'a döndüm. Sanki beni bırakmak istemiyor gibiydi. ''Bıraktığın için sağ ol Uraz. '' Elimi emniyet kemerine attığımda Uraz kapıyı kilitledi. Kaşlarımı çatıp ona baktım.

''Konuşalım mı biraz? '' Şu anda Uraz'la bile konuşmak istemiyordum.

''Ne konuşacağız? ''

''Selin, kendini fazla üzüyorsun. ''

''Bilerek mi yapıyorum sanıyorsun Uraz? ''

''Hayır tabi ki de. Belki kızacaksın ama annenlere de hak vermelisin. Ne de olsa öz kızları. Tabi ki de bir yabancının nüfusunda olmasını istemezler. '' Bakışlarımı Uraz'dan alıp dışarıya çevirdim.

''Orası öyle. Haklılar ama bana bir haber bile vermeden herkesin önünde böyle bir şey yapmaları, çok yanlıştı. Benim orada ne hale düştüğümü gördün mü? Herkes bana bakıyordu. Sanki onun hayatını çalmışım gibi. ''

''Onların ne düşündüklerini boş ver. Karışmak senin suçun değildi ve burada tek suçlu babaannen. Sizse yalnızca kurbanlarsınız. Sen de biliyordun ki er ya da geç Gözde bir Acar olacaktı. Sadece bunu erkene aldılar. '' Bakışlarımı camdan çekip Uraz'ın yeşillerine diktim.