CADI | ASKIDA

22. Neden Benden Nefret Ediyorsun?

Oy vermeyi unutmayın lütfen.

☾

NEDEN BENDEN NEFRET EDİYORSUN?

Gözlerimi açtığımda Darren'ın arabasındaydım. Boğazım acıyordu. Onu yumruklamak istesem de sakin kalmayı seçtim. Önce neler olduğunu öğrenecek, ondan sonra yumruklayacaktım.

Yatırılmış koltuğumda doğrularak oturup ona döndüm. Yayılarak rahat bir şekilde oturmuş, tüm ciddiyetiyle karşıya bakıyordu. Bir uçurumun kenarındaydık ve baktığı yerde ormandan başka bir şey yoktu.

"Beni neden kurtardın? Ölmemi istediğini sanıyordum."

Konuşmak boğazımın acımasına neden olmuştu. Sesim ise o kadar değişik çıkmıştı ki, bir anlığına benim mi diye düşünmüştüm. Daha önce sesimin kısıldığını hatırlamıyordum.

Duruşunu bozmadan cevap verdi.

"Ölmeni istemiyorum Emily."

Bu söylediği yanımda olacağını söylemesi gibiydi. Ona bir kez inanmıştım zaten, bir kez daha inanmayacaktım.

"Öyleyse beni neden buraya getirdin? Neden yanımda olacağını söylediğin halde beni içeri kilitledin?"

"Yanındaydım." Bana bakarak devam etti. "Seni onun elinden kim kurtardı sanıyorsun?"

Darren'ın cadı olmadığını bildiğim için yapabildiği şeyler beni şaşırtmıyordu artık. Ama söyledikleri ve bana davranışıyla ilgili aynı şeyi söyleyemezdim.

"Anlamıyorum Darren..."

Bu sefer oturuşunu da değiştirip, tüm vücudu ile bana döndü.

"Anlamayacak ne var bunda Emily, bu kadar salak mısın gerçekten?"

Bana salak mı demesi yoksa ucube mi demesi daha kötüydü acaba? Yoksa Darren'ın varlığı mıydı başlı başına kötü olan? Bana salak demesi konusunda bir cevap vermeyince devam etti.

"Sana daha önce çalışma yapacağımızı söylemiştik değil mi? Ne bekliyordun ki, spor yapacağını falan mı?"

"Hayır tabii ki. Büyü çalışması gibi bir şey bekliyordum. Beni uyaramaz mıydın sanki?"

"Karanlıktan neden bu kadar korkuyorsun?"

Böyle bir soru beklemediğimden, cevap vermeden önce birkaç saniye sessiz kaldım. Konuyu bir anda buraya getirmesi normalmiş gibi normal bir şekilde cevapladım.

"Bilmiyorum. Kendimi bildiğimden beri karanlıktan hoşlanmıyorum."

Cevap vermedi ama bana bakmayı da kesmemişti. İlk kez bu kadar uzun süre bakıyordu bana. Sanki gözlerimde bir şey arıyordu. Ne kadar süre bunun böyle sürdüğünü bilmiyordum. Anlamadığım bir şekilde ağlama isteği yükseldi içimde. Sanki beni bu hale getiren o değilmiş gibi ona sarılmak, sabaha kadar o şekilde kalmak ve kucağında ağlamak istiyordum. Ona sarılma isteğini bastırabilirdim ama ağlama konusunda o kadar başarılı değildim. Gözlerimin dolduğunu hissettim. Darren'ın bunu fark edip etmediğini bilmiyordum ama gözlerini benden kaçırıp tekrar biraz önceki pozisyonunu aldı.

"Seni buraya güçlerini açığa çıkarabilmen için getirdim. Ben yanında olsaydım bunu yapamazdın."

"Yanımda değildin ve yine yapamadım."

Sesimin titremesine engel olamamıştım ama ağlamayacaktım. Bundan daha ileriye gitmeyecektim.

"Denemek zorundaydım. Seni buna zorlamak zorundaydım."