CADI | ASKIDA

BÖLÜM 48| Cennet Kokusu

Cadı Wattys2018'de kısa listeye seçildi! ♥ 

Sonrasında kazanamadık ama olsun :)

Lütfen vote vermeyi unutmayın. Kaç kişinin okuduğunu net olarak görmek istiyorum. ♥

Balo için ay listesinin açıklandığı ev-kale melezi villa tercih edilmişti. Ay listesi gününün iki, belki üç katı fazla araba vardı dışarıda. Yüce konsey üyesiyle tanışma fırsatını kaçırmak istememişti hiçbir büyücü.

Arabayı görevliye teslim edip evin önünde indik. Bu sefer koruma büyüleri yoktu. Evin her yeri ışıl ışıl yanıyordu.

İçeri girerken Mag babasının koluna girmişti. Darren da kolunu Ramona'ya uzattığında, Ramona gülümseyerek teklifini kabul edip koluna girmişti. En arkada kaldığımız Dom ile birlikte onları gülümseyerek izlemiştik. Dom'a baktım. Gözleri ışıl ışıldı. Gözlerinin ilk kez mutlulukla parladığına şahit oluyordum. Bana baktığında bende de aynı şeyi gördüğüne emindim. Koluna girdiğimde merdivenlerden çıktık. Eve girdiğimizde tüm gözler bizim üzerimizdeydi. Öylesine şaşkındılar ki, bakışlarından hayatlarında ilk kez böyle bir şeyle karşılaştıkları açıkça okunuyordu. Mavi ve beyaz giymeyi tercih eden Mag ve Ramona, önden giderek dikkati yeterince çekmişti zaten, şimdi tüm gözler benim üzerimdeydi. Derin bir nefes alıp asıl alana indiğimizde yaşayacaklarımıza hazırladım kendimi.

"Titriyorsun."

Söylemesine gerek yoktu, titrediğimin farkındaydım. Bizi durdurup kolumdan çıkmadan bana döndü.

"Ne yaptığının farkındayım."

"Korktuğum için titremiyorum. Sadece... Nasıl anlatacağımı bilmiyorum... Sadece farklı hissediyorum."

"Biliyorum Emily. Seninle gurur duyuyorum."

Güldüm. Mathers kardeşlerden böyle şeyler duymaya, onların bana gülümsemesine asla alışamayacaktım sanırım. O da güldü. Dom bugün, tanıştığımızdan beri güldüğünden daha fazla gülmüştü sanırım.

"Bugün senin yanında olmaktan gurur duyuyorum," diye ekledi. "Asileri her zaman sevmişimdir."

"Çünkü sen de onlardansın."

Onlardansın diyerek kendimi o sınıfa koymamıştım çünkü ben sadece bir geceliğine asilik yapıyordum, öyle değildim. Benim karakterimde yoktu bir kere.

"Darren'dan önce belki. Ondan sonraki hayatım ona göz kulak olmakla geçti. Ama Darren gerçek bir asi."

Bir kez daha gözlerinde o ışıltıyı gördüm.

"Tahmin edebiliyorum."

"İnan bana tahmin edemezsin."

Dom'un, Darren'a bakıcılık yapmış olması gerçeği çok sevimliydi.

"Bu aslında bir başkaldırıdan çok, hayatımın iplerini elime aldığıma dair kendime verdiğim sözün imzası."

"Bazı şeyler senin için çok zor olmalı, seni çok iyi anlıyorum. Muhafızken büyücü olarak yaşamak, yarım yaşamak gibidir eminim. Bizim durumlarımız benzer."

Onlara hiç bu açıdan bakmamıştım. Onlar için zor olduğunu hep biliyordum ama bu açıdan birbirimize benzediğimizi hiç düşünmemiştim.

"Hep bir parçam eksik gibiydi," dedim.

"Bitmek bilmeyen bir hüzün vardı içinde."

"Öfkeliydim."

"Kendini oradan oraya savruluyormuş gibi hissediyordun. Ne yaparsan yap içindeki boşluğu dolduramıyordun."