CADI | ASKIDA

23. Şeytan

OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN ^^

☾

ŞEYTAN

"Onun kim olduğunu biliyor musun?" diye sordum, Darren'ın tekrar mühürlediği kapıya bakarken. Dişlerim birbirine vurduğu için güçlükle konuşmuştum. Kırık cam yüzünden buraya gelene dek soğuktan titremiştim ve hâlâ titriyordum. Belki de korkudandı, bilemiyorum.

"Neden soruyorsun? Bunun bir önemi yok."

"Bırak da buna ben karar vereyim," dediğimde, bana kaşlarını kaldırarak baktı. Verdiğim tepkiye şaşırmıştı. Bir duygu belirtisi daha... Darren'ın duyguları ya yavaş yavaş gün yüzüne çıkıyordu ya da ona artık alışmaya başladığım için ben anlayabiliyordum.

"Adı Rose. Yani öyle olduğuna inanılıyor. Yüz yıl kadar önce burada yaşıyormuş."

"Yüz yıl mı?" diye sordum şaşırarak. "Yüz yıldır ruhu burada mı yani?"

"Evet. Burada yaşarken bebeği kaybolmuş. Birinin çaldığını söyleyen de var, kocasının onu öldürdüğünü söyleyen de."

"O yüzden gidemedi," dedim onun için üzülerek. "O yüzden o bebeği kendi bebeği sanıyor."

Bazı anneler öldükten sonra bile çocuklarını sevmekten vazgeçmiyordu demek ki. Çocuğu tehlikede olan bir anne rahatça ölemiyordu bile. Onun bir başkasının bebeğini çalması tabii ki korkunç bir şeydi ama bir ruhtan, hem de yüz yıl boyunca buraya hapsolmuş bir ruhtan mantıklı düşünmesini bekleyemezdik. Bu, beni öldürmeye çalışması için de geçerliydi.

"Ne düşünüyorsun?"

Kapıdaki mühürleri inceledim. "Rose birinin bebeğini çaldı."

Darren alayla cevap verdi. "Kendi doğuramayacağına göre."

Gözlerimi devirerek ona baktım. "Kapı mühürlü Darren. Onun çıkıp bir bebek çalabilmesi için birinin mührü bozması gerekiyor." Aklıma gelen şeyle kaşlarım çatıldı. "Yoksa sen mi yaptın?"

Bu söylediğime ya gerçekten şaşırmıştı ya da çok iyi bir oyuncuydu. "Neden böyle bir şey yapayım?"

"Benim buradan kaçacağımı biliyordun. Beni tekrar içeri sokmak için bir bahane gerekiyordu."

Şaşkınlığı daha da arttı. "Aklının nasıl çalıştığını hâlâ çözebilmiş değilim. Bir de bana iblis diyordun."

Sinir katsayım artarken soğuk üzerimdeki etkisini kaybediyordu. Ellerimi belime koyarak ona döndüm. "Sen bana ne demek istiyorsun? Ben miyim iblis!"

O da bana döndü.

"İblis olduğunu söylemiyorum, aklının bir iblis gibi çalıştığını söylüyorum. Eğer muhafız olduğundan emin olmasam bunu ciddi anlamda düşünürdüm."

"Hah! İblis olduğumu düşünürmüş! Peki, ben senin ne olduğunu düşünüyorum biliyor musun?"

İkimizin sesi de aynı oranda yükseliyordu. Bizi kimin duyabileceği umurumuzda değildi o an. Hoş, aklı çalışan hiçbir insan buranın yakınlarında dolaşmazdı.

"Yeteneklerim arasında akıl okuma yok!"

"Şeytan! Senin şeytan olduğunu düşünüyorum."

Bu cümlemle birlikte Darren şaşkınlıktan çıkıp, şok olma seviyesine atlamıştı.

"Şeytan mı? Şeytan siz insanlardan başkası değil!"

"Bunu herkesten nefret eden Bay mükemmel mi söylüyor! Şeytanın tüm vasıflarını taşıyorsun sen!"