CADI | ASKIDA

29. Sana Ne Yaptı?

Biliyorum biliyorum, çok geç kaldım. Ama önce kötü bir hastalık geçirdim, sonrasında da benim için atlatması zor şeylerle boğuşmak zorunda kaldım. Bundan sonra daha düzenli bölümler umut ediyorum.

Geçmiş olsun dilekleriniz için teşekkür ederim. Sizi seviyorum. 

☾

SANA NE YAPTI?

Haftanın son günü okulu asmıştık. Mag, kütüphanenin en ücra köşesinde bulduğu çok eski bir kitap üzerinde çalışıyordu. Ben yine çok yediğim için uyuşmuş vaziyette yatağımda uzanarak telefonumda oyun oynuyordum. Ramona ise yeni tanıştığı akıllı telefonu ve interneti anlamaya çalışıyordu.

Bu sefer aklım Darren'da değildi, Dominic'i düşünüyordum. Boynundaki kolyeyi, ailesini... Aslında dolaylı yoldan da olsa yine Darren'ı düşünüyordum.

Telefonu yatağımın üzerine bırakıp, Ramona'nın oturduğu koltuğun diğer ucuna oturdum.

"Bize bilmediklerimizi ne zaman anlatacaksın?"

Ramona, Mag'in telefonunu yanına koyup bana döndü.

"Ne bilmek istiyorsun?"

"Her şeyi. İblisler nasıl varlıklar, ne yaparlarsa cehennemden kovulurlar, aileleri var mıdır ki Darren ve Dominic kardeşse annesi ve babası da olmalı. Yarı tanrılar kimler? Melekler cennette ne ile meşguller? Neden bize yardım etmiyorlar?"

Mag elindeki kitabı bırakıp yanımıza geldi.

"Tamam, önce iblislerden başlayalım."

Mag ile iyice yerlerimize kurulup, anlatacaklarını dinlemeye başladık.

"İblisler, aslında cennetten dünyaya değil, cehenneme sürülen meleklerdir. Işıklarını kaybeden ve değişen meleklerdir."

Bu bizim için yeni ve şok edici bir bilgiydi. Benim dilim şoktan tutulmuşken, aynı şeyleri düşündüğümüz Mag sordu, "Yani Darren ve Dominic bir zamanlar melek miydi?"

"Çok çok çok uzun zaman önce. İsimleri Darren ve Dominic değildi o zamanlar."

Ramona'nın gözleri, karşısında bir yere sabitlenmiş, bomboş bakıyordu. Muhtemelen gözünün önünde beliren anılarını izliyordu.

"Sanırım sürekli isim ve yer değiştiriyorlar."

"Cennetten neden sürüldüler?" diye sordum.

Cevap vermesi zaman aldı.

"Bunlar... Benim... Üzgünüm anlatamayacağım. Benim için çok zor."

Mag, "Onların gitmesi mi seni bu kadar yaralayan?" diye sordu.

"Evet. Hayır. Aslında... Giderken benden götürdükleri. Söylediğim gibi, canımdan çok daha fazlasını aldı."

Ramona, bahsettiği kişinin Dominic olduğunu gizlemiyordu.

"Çok uzun zaman oldu. Ama hâlâ ilk günkü kadar yakıyor canımı."

Binlerce yıldır geçmeyen bir acı. Ne kadar zor olduğunu asla tahmin edemezdik. Kendimizi onları yerine koymaya çalışsak eminim yakınından bile geçemezdik.

"Tamam, bundan bahsetmeyelim," dedim. "Peki cehennemden neden kovuldular?"

"Oranın işlerine pek karışmayız biz. Aslında, işler şöyle yürür: Birden fazla birim ve rütbe olduğunu düşünün. Hepsinin ilgilendiği işler farklıdır. Ben o sıralar birimimde rütbe atlamaya çalışmakla çok meşguldüm, bilmiyorum."