OY VERMEYİ VE ARKADAŞLARINIZA ÖNERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN^^
Bu bölüm beni bu yolda yorumları ile yalnız bırakmayan isimlerden birine gidiyor :)
AdaSu1 ❤ ^^
☾
ÖLÜM MUHAFIZI
Bu mutluluğun tadını çıkar öyleyse.
Ve işte Darren'ın bana kurduğu ikinci cümle...
Sormak istediğim yüzlerce soru vardı ancak sesimin çıkacağından emin değildim.
Dominic oturma grubunda benim tarafımdaki tekli koltuğa oturdu. Darren ise bizimle oturmak yerine yatakların bulunduğu kısma çıkan basamaklara oturmayı tercih etti.
Odada kimse konuşmuyordu. Dominic oturduğu yerden dikkatle beni izliyordu.
"Ben Dominic," dedi, büyük bir ciddiyetle. "Sen kimsin?"
"E-Emily," dedim kekeleyerek. Tanrım, Dominic beni korkutuyordu. Aslında Darren da beni korkutuyordu ama ona karşı olan duygularım o kadar yoğundu ki, korku birazcık geri planda kalıyordu. Sadece birazcık ama...
"Emily..." dedi parmaklarıyla çenesini kavrayarak, düşünceli bir ifade ile. "Ölüm muhafızı Emily..."
"Siz..." Sesim tamamen kendine güvensiz ve iğrenç bir şekilde çatallı çıkmıştı. Öksürüp omuzlarımı dikleştirdikten sonra cevap verdim. "Siz öyle olduğumu söylüyorsunuz."
Ölüm muhafızı olduğumu zaten onlar söylemişken şimdi neden bir şüpheleri varmış ya da sorguluyorlarmış gibi davranıyorlardı?
"O geceden sonra ölüm muhafızı olduğuna eminiz."
Pekâlâ, Mathers kardeşler tuhaf üzeri tuhaftı ama gören bir gözle ve yakından incelediğimde bir kez daha emin olmuştum ki insanüstü bir güzelliğe sahiptiler. Tek tuhaflıkları ikisinin de eşit derecede tuhaf olması değildi. Göz renkleri de birebir aynıydı. Bu nasıl bir gendi ki hem bu kadar muhteşem, hem bu kadar adil olabiliyordu. Daha önce böylesine güzel gözler görmediğime emindim. Adımın Emily olduğundan, cadı olup olmadığımdan, ölüm muhafızı olup olmadığımdan hatta yaşadığımdan bile emin değildim ama bundan emindim. Mavi denemezdi. Daha önce görülmemiş, isim konulmamış mavimsi bir renkti onlarınki. Kendilerine ait bir ışıklarının olduğuna da emindim. Gece karanlıkta daha çok parlayacağına da... Onlar gözlerimin şimdiye dek gördüğü en güzel canlılardı.
"Artık öğrenmen gereken şeyleri öğrenmelisin."
Darren yanımızdan ayrılmak için ayağa kalkıp kapıya doğru hareketlendiğinde, Dominic, sakin ama uyarı dolu bir tonda ona seslendi.
"Darren."
Darren dursa da ona dönmeden cevap verdi.
"Daha fazla burada kalmak istemiyorum."
Dominic'in cevabı ani ve sertti.
"Kalacaksın."
Darren tek bir kelime dahi etmeden ya da ona ufacık bir tepki göstermeden tekrar dönerek basamaklardaki yerine oturdu.
Dominic ödümü koparıyordu. Mag'in anlattıklarının üzerine bir de şahit olduğum olay sonucu Darren'ın,Dominic'in sözünden asla çıkmadığına emin olmuştum. Sözleri bir emirdi sanki.
Darren oturduğunda,Dominic karşıdaki boy aynasından gördüğü Darren'a baktı.
"Böylesi daha iyi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CADI | ASKIDA
FantasyYanılmıştım, gözlerinde şeytanın ışığını taşımıyordu. O; şeytanın ta kendisiydi. || * "Nesin sen Darren?" Dudaklarında oluşan kıvrım tehlike uyarısıydı. Onun bizden çok farklı olduğunu anladığımı biliyordu ama bu tehlikeli sulara gireceğimi düşünm...
