Sen ve Ben Değil! BİZ

İyiyiz Böyle

Bırak ya sevmezsen sevme ben kendimi severim. MAL!

Şarkı önerisi;
BTS- I Need U (Urban Mix) 🥰

ELÇİNİN Ağzından:

"Ya Reha o çocuğa öyle vurulur mu gitti çocuğun yakışıklı beybifeyst yüzü. Ayy Serdal yüzüne birşey oldu mu?"deyip koluna girdim.

Ne mi olmuştu? Anlatayım efenim.

Flashback​

Rehayla şirkete yarış yapa yapa varmıştık. Motordan inince kahkahalar atarak omzuma elimi koydum. Karnıma ağrılar girmişti çünkü. Kolunu girmem için açmıştı. Bende gülümseyip girdim.

Şirkete girince hemen fısırdaşmalar oluştu. Çünkü herşeyimiz aynıydı şu an. Sinirlendim ve

"Herkes sesini kesip işine devam ediyor!"diye bağırdım.

Sonra Rehaya kafamla gidelim komutu verdim. O da onayladı. Asansöre binip önce benim odama geldik. Masamın üzerinde bir kaç tane dosya vardı sadece. Oturup okudum ve ismimin altına imzamı attım. Benden sonra da abime gidecekti imza için.

Dediğim gibi dosya azdı. Hemen bitmişti.

"Elçin Sarp burdaysa ikimizin bir resmini çeksin mi?"deyip kolunu masaya dayadı.

"Olur. Burdadır o. Onu sadece çarşamba günleri bulamazsın"

"Kalk o zaman hadi"deyip elimden tuttu. Ayağa kalkmıştım ki Serdal gülümseyerek odaya girdi. Rehayı görünce gülümsemesi yüzünde dondu. Ve ellerimize kaydı bakışı. Tamamen gitmişti gülümsemesi.

"Buyur niye geldin?!"diye sert bir biçimde sordu Reha.

"Ben Elçinin geldiğini duyunca selam diyeyim, belki birşeyler içeriz diye gelmiştim. Siz sevgili misiniz?" Kaşlarımı kaldırıp Rehaya çevirdim bakışlarımı.

O da önce bana baktı baktı ve boğazını temizleyip

"Evet! Sevgiliyiz! Seni ne derece ilgilendiriyor ki bizim sevgili olup olmamamız!?"

"Ben Elçine hayranım. Ona aşığım. O derece ilgilendiriyor"demesiyle yumruğu yedi.

Flashback​

"Yok yok iyiyim sadece çenem kaydı hafiften"deyip çenesiyle oynadı.

Onu bırakıp ayağa kalktım.

"Ya sen niye gevura vurur gibi vuruyon çocuğa?!"

"E sevgilime aşık!"kulağına gidip

"Ya biz seninle sevgili değiliz kendine gel!"dedim.

"Banane. Aşıkmış işte. Hayranım diyor birde!"

"Serdal sen iyisin demi?"

"İyiyim ya sorun yok"

"İyi tamam. Yürü sen de resmi çektirelim"deyip omzundan itmeye başladım.

Dışarı çıkınca yine elimi tuttu. Önce ellerimize sonra da gözlerine baktım. Ve elimi elinden çektim. O da aynı benim gibi önce boş olan eline baktı, sonra da bana baktı. Onun birşey demesine izin vermeden önden önden asansöre ilerledim.

Arkamdan baktığının farkındaydım. Ama yapabileceğim birşey yoktu. Sevgilim olmayan bir insanın elini tutmam doğru olmazdı. Hem onun kısmetini kapatmış olurdum. Asansöre binip 24 yazan tuşa bastım. Kapı kapanmak üzereydi ki elini kapının boş kısmına koydu. Ve içeri girdi. Aramızda ki oluşan soğukluğun bende farkındaydım.