Sen ve Ben Değil! BİZ

O Kaza Nasıl Oldu?

Senden vazgeçeceğimi mi sanıyorsun? Asla bırakmam seni...

Şarkı Önerisi;
Manga- Dursun Zaman 💞

Elçinin Ağzından:

Sema abla bugün taburcu edilmişti. Ailesine haber vermiştik ve gelip götürmüşlerdi. Gitmek istememişti aslında ama biz gitmesini ve dinlenmesini söyleyince daha fazla ısrar edemedi. Çünkü abimde gitmesini istiyordu. Sema ablanın iyi olduğuna inandıramamıştık abimi bir türlü.

Sonrasında görüntülü konuşturmuştuk. Sema ablanın kaburgalarında kırık vardı ve hareket ettikçe canı daha çok yanıyordu. Doktorda izin vermemişti zaten. Bizde çareyi görüntülü aramada bulmuştuk. Abim biraz soğuk davranmıştı sanki.

Rehaya söylediğimde halsiz olduğundan öyle demişti. Haklıydı sanırım. Halsizdi zaten. Annemlerde gelmekte ısrar etmişti ama onlara yanında kardeşinin olduğunu söyledim. Annemde 'kardeşi de bakıma muhtaç. Hamile karnında bebek taşıyor ve sürekli midesi bulanıyor." Cevabını verdi. Sonrasındaysa Reha girdi devreye ve ikna etti. Aslı teyzelere de haber gitmişti.

Esenlerin bebeğinin durumu çok kritikti. Esenin ayağa kalkması demek bebeği kaybetmek demekti. Behzat söylemek istememişti ama durum ciddi olduğundan dolayı söylenmesi gerekiyordu. Sonrasında da söylendi. Aslı teyze kızına yardımcı olmak için buraya gelecekti.

Esenin doğumuna 3 ay vardı daha. Ve bu 3 ay onları fena zorlayacakmış gibiyidi. Elimden geldiği kadar yardımcı olacaktım. Ama önce abimi iyileştirmem gerekiyordu. Abim suyu içtikten sonra geri yerine yaslandı. Odada sadece ikimiz vardık. Reha Behzatın yanına gitmişti. Duygu ve Oğuzhan da yemek yemeye gitmişti.

Abimle sonunda baş başa kalabilmiştik. Abim gülümseyerek bana bakarken elini tuttum.

"Abim, çok korktum sana bişey olacak diye." Abimin gülümsemesi suratında büyürken

"Sapasağlam karşındayım. Korkma." Bende gülerken

"Sapasağlam olduğun söylenemez ama karşımdasın en azından." Abim bu söylediğime karşı bişey söylemezken boğazımı temizledim.

"Abi o kaza nasıl oldu?" Abimin suratında ki gülümseme öylece donarken yavaş yavaş yok oldu.

"Boşver sen abicim bunları şimdi. Konuşmaya gerek yok. Oldu bitti gitti."

"Abi, bu sefer öylece kaçamazsın o yüzden anlat." Abim derin bir nefes bırakırken

"Zaten sormanı bekliyordum. Bu kadar dayanmana bile şaşırdım açıkçası." Yutkunduktan sonra bakışlarını karşıda ki pastel tonlarında olan duvara kilitledi.

"Şirketteydik Semayla. Sema kahve almak için odamdan çıktı. Sonra modellerden Selda var biliyorsun ya. Kızın bakışlarını yakalıyordum zaten ama sırf bakıyor diye işten falan atamazdım. Semanın çıkmasıyla o odaya girdi. Üzerine dekolteli mor bir gömlek ve dar mini etek giymiş. Karşımda ki sandalyeye oturdu. Ben çıkın dedikçe daha saçma sapan konuşuyor. Tam ayağa kalktım kolundan tutup kaldırdım odadan çıkarmak için dibime girdi. Bu esnada da Sema girdi içeri. Sonra bağırıp çağırmaya başladı. Yanına gittim omuzlarımdan tutup itiyor vuruyor tam yine vuracakken tuttum bileklerinden bende bağırdım. Anladığı gibi bişey olmadığını anlattım. Sema ağlıyor ama tabi. Ne kadar sinir varsa hepsi tepeme çıktı. Seldaya da muhasebeye gitmesini ve hesabını kapatmasını istedim. Sonra da Semayı alıp şirketten çıktım. Sema çok pişman oldu tabi. Sonrasında biz arabanın içinde birbirimize bağırmaya başladık. En sonunda yine sesini yükseltince ona döndüm ve bağırma diye bağırdım. Araba geliyormuş arabayı görmedim. Sonra da kaza yaptık işte." Seldaya içimden saydırırken