Sen ve Ben Değil! BİZ

Neler Biliyor Neler

Şarkı Önerisi:
Deeprise & Jabbar- Raf 🥰

Elçinin Ağzından:

"Benum güzeller güzelu meleğum." deyip bir daha öptü Veli dede Adelyayı. Onlar Simay demeyi tercih etmişlerdi. Ve her Simay deyişlerinde içimde bir acı oluşuyordu.

"Siz naptınız Elçin. İşler nasıl?" Havva ablaya döndüm ve

"Abla ben fırsat bulamıyorum ki ilgilenmek için. En son tasarımları da evde tamamladım Rehayla şirkete gönderdim. Behzat numuneleri yapsın bir de gerçek halini görelim ona göre 2020  yaz kreasyonunu yapacağız."

"Tabi Adelya daha küçük bırakamazsın ki bir başına. Esenler napıyorlar? Gediz nasıl?"

"Abla Gediz o kadar tatlı ki. Siması aynı babası. Annesinden gözleri almış sadece."

"Adelya da sana benziyor. Burnu sadece babasının burnuna benziyor. Gözleri falan maviş maviş maşallah." Adelya ağlamaya başlarken ona döndüm.

"Acıktı heralde. Yemeğini yedirip uyutayım da geleyim ben. Boran amcanı çağırır mısın?" dedim telefonuyla ilgilenen Barana.

"Tamam yenge." deyip yerinden kalktı. Bende yukarı çıktım bu sırada. Adelya hala kucağımda ağlıyordu. Odaya gelince kapıyı arkamdan kapattım ve Adelyayı yatağa yatırdım. Altı temizdi, aç olduğu için ağlıyordu. En son geldiğimizde yemek yemişti. Ve biz geleli epey zaman oluyordu.

"Tamam annecim şimdi doyacak karnın." deyip Rehayı beklemeye başladım. Kapı açılırken içeriye Reha girdi.

"Efendim gülüm?"

"Adelyanın karnı acıktı sen yanında durda ben mama hazırlayıp geleyim."

"Tamam." deyip Adelyayı kucağına aldı. Ve aldığı gibi Adelya sustu. Alışmıştım artık şu olaya. Odadan çıkıp mutfağa indim. Ve mamasını hazırlamaya başladım.

°°°

"Anka kuşu yavrusu musun sen? Sende mi anne gibi kuş olacaksın? Melek misin sende annen gibi?" Rehanın söyledikleri kulaklarıma gelirken kapıyı açıp girdim ve gülümseyerek yüzüne baktım. Biberonu almak için uzanırken verdim. Adelya açlıkla ağzını açarken hemen mamasını içmeye başladı.

"O babasının kızı olacak. Babası gibi güçlü olacak."

"Annesi babasından daha güçlü ama."

"İkimizden de güçlü olacak o zaman." Reha alnımdan öperken Adelyayı tutmaya devam ediyordu. Adelya ise açlıkla mamayı içiyordu.

"Reha annemlerin yanına ne zaman gideceğiz? Aylardır görmüyorum onları ve çok özledim."

"Bitanem o kadar saat uçakla yolculuğu Adelyayla beraber yapabileceğimizi aklım kesse gideriz ama arabada bile durmadı ki."

"O da doğru."

"Ama annenlerin biletlerini alırım onlar gelir? Özlem giderirsin böylelikle. Olur mu?"

"İstanbula gidince al o zaman. Babanda geliyor zaten ev fazla kalabalık olmasın."

"Emin misin? Annenler sevmişti burayı?"

"Sevmişlerdi de ev zaten kalabalık olacak. Veli dedelerde durmuyor sürekli bişeyler yapalım derdindeler koskoca adamlar."

"Saçmalama bitanem ya. Annenlerle konuş istersen şimdi Adoş uyusun bilet bakarım bende."

"Emin misin?"

"Valla gayet eminim. Bu sefer otelde kalmayacaklar ama açık açık söyle." Sevinçle ayağa kalkıp şarjda ki telefonumu aldım elime ve annemleri aramaya koyuldum.