Bir bahar akşamı sev beni. Yıldızlar gökyüzüne yakışsın, sen yanıma...
Şarkı Önerisi;
Demet Akalın- Napıyorsan Yap 😍Elçinin Ağzından:
"Resimdekinden daha güzel. Bayıldım." Duyguya gülümserken elimi çenemin altına koydum.
"Elçin abla çok teşekkür ederim. Bayıldım gerçekten."
"Rica ederim tatlım. Güle güle giy. Eminim sana çok yakışacaktır."
"Teşekkür ederim."
"Ee, izin işini naptınız?" Duygunun ve Oğuzhanın suratları düşerken olmadığını anlamıştım.
"Maalesef. Başhekimle konuştum ama daha önceden haber vermem ve izni yazdırmam gerekiyormuş. Ben dönünce başkaları izine çıkacakmış. Onlarında elinden gelen bişey yokmuş. O izne çıkacak olan kişiyle konuş dedi. Aradım onu da ama otele rezervasyon yaptırmış. İptal edemem dedi. O nedenle Ankaraya dönüyoruz."
"Olsun ya sıkmayın canınızı. Sizde bir izin aldığınız zaman gelirsiniz bizde o zaman misafir ederiz sizi."
"Mecbur, öyle yaparız artık." dedi Oğuzhanda. Siparişlerimiz gelirken hepimiz bir yandan yemek yiyor ve sohbet ediyorduk. Keyiflerimiz gayet yerindeydi. Yemekleri yedikten sonra kahve içmeye başlamıştık. Ortam gayet keyifliydi. Derken Rehanın telefonu çalmaya başladı.
"Pardon." deyip cebinden telefonunu çıkardı. Kaşları çatılırken kimin aradığına bakmaya çalıştım ama ben bakamadan ayağa kalkıp bizden uzaklaştı.
"Doğumuna yakın gelebiliriz belki bizde." Bakışlarımı Rehadan çekerken Duyguya çevirdim ve gülümsedim.
"Gelin gelin. Yeğeninizi görürsünüz."
"Amca olacağım ya resmen."
"Ben teyze oldum. Yeğen çok başka gerçekten." Gülümserken
"Abim nişanlanacak benimde. Daha nişanlanamadı." Reha yanımıza gelirken
"Elçin, kalk hadi İstanbula dönüyoruz."
"Neden?" Rengi atmıştı resmen.
"Rengin atmış resmen. Noldu Reha?"
"Şirketle ilgili bir sıkıntı çıkmış. Hadi kalk hemen dönüyoruz. Eve gidelim ilk eşyalarımızı alalım gideceğiz sonra da." Çantamı aldıktan sonra bende yerimden kalktım.
"Sizde kusura bakmayın. Hemen dönmemiz gerekiyormuş."
"Yok abi sorun yok. Hayırlı yolculuklar." Onlarla vedalaştıktan sonra
"Sen arabaya git. Bende hesabı ödeyeyim geliyorum." Rehaya kafa salladım ve arabaya doğru ilerledim. İhaleyle ilgili bir sıkıntı olmuştu kesin. Oflarken arabaya doğru gitmeye devam ettim.
Rehanın Ağzından:
"Reha abi gitseydin ya sen. Biz hesabı hallederdik."
"Duygu, Elçinin çok fazla üzülmesi karşısında çocuğa zarar gelme olasılığı kaç?" Duygun kaşları çatılırken
"Aşırı stres sonucunda bebeğin kalp atışları durabilir. Ve bu fark edilmezse ya da erken önlem alınmazsa anneyi de zehirler. Ve anne de ölür. Ama noluyor abi?" Gözlerim dolarken yutkundum.
"Elçinin abisi trafik kazası geçirmiş. Sevgilisi de yanındaymış. Sevgilisine bişey olmamış ufak tefek sıyrıkları varmış ama abisinde iç kanama tespit edilmiş ve ameliyata alınmış." Saçlarımı karıştırırken derin bir nefes verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen ve Ben Değil! BİZ
Teen FictionElçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir..... Devamı kitabın içinde......