Sen ve Ben Değil! BİZ

Karadeniz

Ağladım çünkü seninle konuşamadım. Ağladım, çünkü sen beni görmüyorsun ve ben seni seviyorum.

Şarkı Önerisi;
TWİCE- TT 🥰

Elçinin Ağzından:

Yeni evimize yerleşmiş, yorgun yorgun oturuyorduk.

"Hayatım kahve ister misin?"

"Olur valla"

"Hemen getiriyorum"deyip mutfağa gittim ve ketıla su koydum hemen kaynaması için.

Sonra üzerinde kilit ve anahtar deseni olan, yan yana getirilince ElReh yazan kupa bardakları çıkardım.Bileğimde ki dövmeye bakıp gülümsedim. Sonra kahveleri kupalara koymaya başladım. Bu sırada Reha elinde ki telefonla geldi.

"Elçin birşey diyeceğim ama kızmak, trip atmak yok" Rehanın cümlesiyle kafamı kaldırdım ve gözlerimi kısarak baktım.

"Ne yaptın yine Reha?"

"Ya öyle birşey değilde. Şey diyeceğim"

"Söylesene Reha çstlatma adamı"

"Ya Elçin dedemle konuştum biraz önce. Trabzonda yaşıyorlar biliyorsun. Karadenizli olduğumu zaten biliyorsun da-"

"Reha uzatma da söyle"

"Ya, balayına gitmesekde Trabzona mı gitsek acaba ne dersin? Dedem geliniyle tanışmak istiyor"

"Reha ben sana böyle bir şey için neden kızayım? Zaten en başından beridir balayını istemiyorum biliyorsun. Seninle hayatımız zaten balayı gibi geçiyor. Olur gidelim. Tanışalım dedenle. 1 hafta falan kalır döneriz işler var biliyorsun"

"Babaannemde bana çok düşkündür. O da gelemedi düğüne uçaktan korkuyorlar, o kadar yolu da çekemeyiz dediler. Ondan dolayı seni çok tanımak istiyorlar"

"Tamam hayatım gidelim. Kahvelerimizi içelim valizlerimizi hazırlayalım. Yarın da sabah erkenden çıkarız yola"

"Tamam bitanem. Seni seviyorum. Gideyim de dedemleri arayayım haber vereyim"

"Tamam canım, bende seni seviyorum" Reha gülümseyip mutfaktan çıktı.

Dedesiyle ve babaannesiyle tanışacağım için heyecanlı değildim. Evlenmiştik zaten. Aklımda ki düşünceye gülüp bardakları suyla doldurdum. Sonra bardakları alıp salona geçtim. Reha dedesi ve babaannesi ile görüntülü konuşuyordu. Benim aile büyüklerim de yurt dışında yaşıyordu. Keşke ülke içinde yaşasalardı dediğim oluyordu.

"Dedeciğim bak geldi gelinin de"deyip telefonu bana uzattı Reha.

Dedesi telefona yaklaşıp baktı. Babaannesi de girdi kadraja.

"Ha bu kiz zayiftur oğlum!"

"Merhaba dedeciğim, Merhaba babaanneciğim. Nasılsınız ellerinizden öperim" Dedesi gülümsedi.

"İyiyiz kizum siz nasilsinuz? Kusura bakmayun yavrum düğünüze de gelemeduk"

"Olur mu hiç dedeciğim. İmkanlardan dolayı gelemediniz. Sağlık daha önemli sonuçta"

"Reha ha bu kiz çok zayuftur.  Hasibeyi beğenmedun bula bula bu kizu mu buldun?" Gülümsemem suratımda donarken Reha telefonu kendine çevirdi.

Kaşlarım çatılırken Rehaya baktım.

"Ya babaanne! Evlendim ben evlendim!"deyip yüzük parmağını hösterdi.

"Evlenduysan evlendun! Hasibe güzel kizdur oğlum. Bir daha düşun"