Sen ve Ben Değil! BİZ

Arama

Şarkı Önerisi:
Manga- Cevapsız Sorular (Akustik vers.)

Elçin'in Ağzından:

Esen hiçbir şey demezken burnunu sildi. Geleli 1 saat kadar oluyordu. Ve geldiğimizden beridir hiçbir şey konuşmamıştık. Gediz'i yatırıp yanımıza gelmiş ve öylece kalmıştı.

"Esen, ne olduğunu anlatacak mısın artık?" dedi Reha sessizliği bölerken. Esen'den yine ses çıkmadı. Bakışlarım Reha'ya kayarken yüzüne baktım öylece. Bu sırada Esen bir anda hıçkırarak ağlamaya başladı. Şaşırırken ona döndüm. Ağlama sesi yavaş yavaş yükseldi. Ve sonra nefes alıp

"Kimse beni neden anlamaya çalışmıyor ya?!" dedi. Reha'yla birbirimize anlamaz şekilde baktık.

"Gediz'in üzerine bu kadar düştüğümü neden kimse anlamak istemiyor?" dedi. Söylediği şeyle beraber kalp atışım hızlandı.

"Esen, yoksa Gediz-"

"Hayır, hasta falan değil." deyip burnunu çekti.

"E sorun ne o zaman? Açık açık söyle ki bilelim bizde."

"Benim çocuğum erken doğru biliyorsunuz sizde. Çok sıkıntı çektik. Doktor yaşamaz dedi ama yaşadı. Üzerine titremem normal değil mi?"

"Esen olayın üzerinden koca 1 yıl geçti farkında mısın sen? Gediz turp gibi bir bebek. Yaşına girecek 1 hafta sonra. Normal değil tabii ki üzerine bu kadar titriyor olman."

"Sen beni nasıl anlayacaksın ki zaten Elçin? Harika bir evliliğin var, kocan yanında. Behzat'ın beni bıraktığı gibi çekip gitmiyor. Bebeğin gayet sağlıklı doğdu. E işinde harika. Ne gibi bir derdin olabilir ki? Bende salak gibi senin beni anlamanı bekliyorum burda." dedi ve kendi kendine güldü. Sinirlenirken kucağımda ki yastığı yere fırlattım. Esen korkarken Reha da irkildi.

"Sana ne oldu bilmiyorum ama o kadar iğrenç bir insan oldun ki. Daha ne kadar kendinden soğutursun diye düşünüyordum hep. Daha fazla soğutamazsın eminim ki. Elindekilerinin değerini hiç bilmiyorsun. Gecenin bu saatinde seni düşünüp yanına geliyoruz senin dediklerine bak. Yazık sana Esen, gerçekten yazık. Acınacak haldesin." deyip kapıya doğru ilerledim. Reha da peşimden gelirken derin bir nefes alıp verdim. Sinirlendiğim için gözlerim dolmaya başlamıştı. Arkaya dönüp Esen'e baktım.

"Hani diyordum ya başın ne zaman sıkışırsa gel, hep elini tutarım diye. Gelme sakın olur mu? İğrendiğim bir insanın elini tutacağımı hiç sanmıyorum. Ama umarım boşanmazsınız. Gediz için diyorum bunu da kendi üzerine alınma. Ne halin varsa gör. Bizi arama." deyip evden çıktım. Reha da peşimden çıkarken kapıyı kapattı. Ağlamaya başlarken Reha kolumdan tuttu ve beni kendine çekti. Kafamı göğsüne bastırırken ağlamam şiddetlendi.

"Canın çok acıyor farkındayım. Dostunu kaybetmek çok acıtıyor. Ama ben yanındayım. Her zaman hemde." deyip saçlarımdan öptü.

Batu'nun Ağzından:

"Ciddi misin lan?"

"Ciddiyim, Behzat Uzay abi de şimdi. Elçin de biraz önce uyudu. Ve Esen'e cidden ağır konuştu ilk defa."

"Esen nasıldı peki?"

"Ağlayıp duruyor ne yapsın."

"Abi anlayamıyorum Esen ne yapmaya çalışıyor. 15 yıllık arkadaşını, dostunu kaybetti önce kendi emekleriyle. Şimdi sıra kocasına mı geldi cidden?"

"Valla bilmiyorum Batu. Biz de morali biraz düzelir belki diye gittik ama keşke götürmeseydim Elçin'i. Gelene kadar ağladı kız. Sonra da Adelya'yla ilgilendi biraz. Ardından uyuyakaldı."