Sen ve Ben Değil! BİZ

Benim Canım 10 Yanar

Makyajsız hali makyajlı halinde güzel olan kızlar lütfen kendinizi harcamayın.

Şarkı Önerisi;
BTS- Let Me Know 🤎

Elçinin Ağzından:

Tepsiyi getirip masaya koydum. Sonra bende yerime oturdum ve tekrar Simaya döndüm.

"Anlat artık" deyip kahvesini önüne koydum.

Kahve bardağına elleriyle sarılırken tekrar gözleri dolmaya başladı.

"Bardan çıktıktan sonra eve gittik beraber. Ama morali hep bozuktu. Hiçbir şey demedim, duymazdan geldim. Odama çıktım, duş aldım. Odama geldim kitap okumaya başlayacakken Batu girdi içeri. 'Neden evlenemiyoruz' diye sordu"

Simayın Ağzından:

"Neden evlenemiyoruz?" Kitabı kapatıp ayağımın tekini altıma aldım ve oturdum.

Kitabı komodinin üzerine koyup Batuya baktım.

"Batu, nedenini açıklamıştım"

"Simay, bu neden bana yeterli gelmiyor"

"Batu hazır değilim" Batu bir anda ayağa kalktı

"Neye hazır değilsin! Ya neye hazır değilsin!" Bağırmasıyla beraber yerimde sıçradım.

"Batu sakince konuşabilir miyiz?"

"Konuşalım, anlat hadi, derdin ne? Neden evlenmek istemiyorsun"

"Batu, ailenin yanına, Brezilyaya gittiğimiz zamanı hatırlıyorsun değil mi?" Olumlu anlamda kafa salladı.

"Sen babanla dışarı çıkınca annenle de ben kalmıştım onu da hatırlıyorsundur" Tekrar kafa salladı.

"Annen benimle konuşmak istediğini söyledi. Bende konuşalım dedim. Bana beni istemediğini söyledi. Yani sana layık görmediğini söyledi. Ve seni bırakmamı istedi. Ama ben bırakmayacağımı söyledim. Eninde sonunda senin beni bırakacağını söyledi. Üzülmemem için ilk benim bırakmamı söyledi. Ama ben bırakmadım. Sonuna kadar senin elini tuttum. Sende benim elimi tutacak mısın bu duyduklarından sonra? Tutacağından eminsen evlenelim" Batu elleriyle suratını kapattı.

Sonra çekip etrafa bakmaya başladı. Derin bir nefes bırakarak kafasını yere eğdi. Batuya yaklaşıp çenesini kaldırdım bana bakması için.

"Batu, sana bir soru sordum. Cevap ver bana"

"Ben... Ben bilmiyorum Simay. Yani bir tarafta ailem, bir tarafta sen. Onlar beni büyütüp bugüne getiren kişiler. Sense sevdiğim kadınsın"

"Bu bir cevap değil Batu. Elimi tutacak mısın tutmayacak mısın?"

"Bilmiyorum Simay"

"Ne demek bilmiyorum ya? Ben senin için herşeyi karşıma alırım! Sen gelmişsin bana burda bilmiyorum diyorsun!"

"Senin için bu şekilde söylemesi çok basit Simay! Ailen yok! Akraban yok! Benim için kimi karşına alacaksın! Karşına alacağın kimse yok" Gözlerim duyduğum gerçeklerle doldu.

"Teşekkür ederim gerçekleri bir daha yüzüme vurduğun için" Bakışlarım yüzüğe kayınca göz yaşlarım arda arda düştü.

"Cevap vermek için kendini zorlama. Ben cevabı aldım zaten" deyip valizimi dolabın üzerinden alıp içine eşyalarımı doldurmaya başladım.

"Simay ne yapıyorsun?" Kolumu tutmuştu ki sertçe geri çektim.

Ve tek bir parça eşyamı dahi bırakmadım.