Şu zamanda ne dost belli ne düşman. Herkes menfaatince insan...!
Şarkıyla okumanız tavsiye edilir...
Rehanın Ağzından:
Nilin dediği şey ile donup kalmıştım.
"Nil ne dediğinin farkında mısın sen?!"
"Sen hayatımda yoksan yaşamam için sebebim yok. O zaman tedavi olmama da gerek yok. Kemoterapi olup saçlarımı son zamanlarımda kaybetmek istemiyorum"
"Nil!"
"Bana geri dönecek misin?"
"Başka birşey iste. Sana geri dönsem de mutlu olmayacağımı biliyorsun. Buna rağmen istiyor musun?"
"Seni mutlu görmeyi tabiki istiyorum Reha. Ama karşımda o kızla olmanı istemiyorum. Bana geri döneceksen, Elçinden ayrılacaksan tedaviye yarın başlarım"
"Nil ben Elçini çok seviyorum" Nil elini masaya vurup dolu gözleriyle gözlerime baktı.
"Bende seni çok seviyorum Reha. Ben söyleyeceğimi söyledim. Bana geri döneceksen tedaviye başlarım"
"Yarını Elçinle geçirsem olmaz mı? Yarın yılbaşı Nil"
"Bu evet demek mi? Bana geri mi döneceksin?" Önceden aşkla baktığım gözlerini kocaman açmıştı.
"Tedavin için Nil. Aklından başka birşey geçmesin. Ve artık gitmem gerekiyor. Kalk seni de evine bırakayım" çantasını ve montunu alarak kalktı anında.
Aklım Elçinin ne kadar acı çekeceği ve ne kadar üzüleceğindeydi. Ama bir insanın hayatı bana bağlıydı. Son raddedeydi belki de ama kurtulma şansı düşükte olsa vardı. Ve ben Nile birşey olursa vicdan azabı çekmek istemiyordum.
Nilin evi hastaneye yakındı. Kısa bir sürede evine varmış ve Nili bırakmıştım.
"Yarın hastaneye yatışını falan hallettir, ben de cumartesi günü yanına geleceğim"
"Peki, iyi geceler"deyip çantasını alıp indi.
Eve girdiğini görmeden arabayı çalıştırıp sürmeye başladım. Elçinin ağlayışı aklıma geliyordu. Benden nefret edecekti. Onlar aklıma gelince aklımı kaçıracak gibi oluyordum. Nilin hayatı da bana bağlıydı. Tek elimle direksiyonu tutarken diğer elimi saçlarıma atıp sıkıntıyla ofladım. Bir tekel bayi de durup 2 bira, 1 paket sigara ve 1 çakmak aldım.
Sonra sahile sürmeye devam ettim.
.........
Biramın birini bitirmişken aklıma Elçine söyleme fikri geldi. Elçin benimle oyunu sürdürürdü. Vicdanlı bir insandı Elçin. Sigarayı ve çakmağı cebime koyup birayı orada bıraktım. Kayalıklardan hızla kalktım. Arkamı dönmemle gideceğim kişinin bana gelmiş olduğunu gördüm. Elçin elinde ki dondurmayla buz gibi havada bana bakıyordu. Diğerleri de yanındaydı.
Elçin olduğu yerde sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Hızlı adımlarla yanına vardım ve elini tutup yürütmeye başladım.
"Reha bırak beni"dedi önce sessizce.
Ama onu duymamış gibi yaparak yürütmeye devam ettim.
"Reha bırak dedim!" Arabaya varmamıza az kalmıştı.
Elini hızla çekip çığlık attı. Diğer elinde ki dondurmayı da hızla attı yere.
"Bırak ya bırak! O kızın elini tuttuğun elinle dokunma bana, tutma elimi! O pis ellere dokunduğun ellerle dokunma bana! Yeter Reha! Her boku yapıp, hiç bir şey olamamış gibi geri dönmenden bıktım, yoruldum! Kızlarla gidiyorsun. Ama benden birşey demememi bekliyorsun. Elçin güvenir çünkü değil mi!?" Ellerini iki yanına açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen ve Ben Değil! BİZ
Novela JuvenilElçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir..... Devamı kitabın içinde......