Sen ve Ben Değil! BİZ

Evlilik

Mesafeler dokunmaya engeldir sevmeye değil.
                                   Lee MinHo 🍀

Şarkı Önerisi;
Suzy- I Love You Boy 💛

Elçinin Ağzından:

Yemeklerimizi yemiş, sahilde gezip dondurma yemiştik. Şimdi ise dağılma zamanıydı. Hepimizin evi birbirine uzaktı ne yazık ki.

"Simay, Batu siz ne zaman evleniyorsunuz?" dedi Esen.

"Valla nişan takıldı ama evlilik ne zaman daha konuşmadık. Biz iyiyiz hem böyle değil mi Batu?"

"Evlensek fena olmaz hani" diye mırıldandı Batu.

Simay yutkunup

"Evliliğe Batu hazırda, sıkıntı bende. Ben hazır olmadığımdan evlenemiyoruz"

"Sizin durum da hep ters oluyor ha. Bizde de ben hazır değildim"

"Bizde ki durum da öyleydi kardeşim" dedi Behzat.

"Mutlu değil gibisin Reha bey? Noldu? Rahat değil misin? Memnun olmadın mı durumdan? Evlenmeseydik o zaman!" deyip elini bıraktım.

"Hemen tastikliyor birde. Evlenmeseydik o zaman Behzat. Daha geçen demiyor muydun hayatım evlilik çok güzelmiş diye?"

Rehaya ters ters bakıp yürümeye başladım.

"Hadii" Kolumdan tutup kendine çekti.

Bırakması için debeleniyordum ama olmuyordu.

"Boşuna uğraşma bırakmam seni" Saçlarımdan öptü ama hala debeleniyordum.

"Seninle evlenmeyi nasıl istediğimi iyi biliyorsun. Ama bizler için, yani erkekler için evlilik biraz korkutucu. Eski ortamlara gidemeyeceksin mesela. Bazı arkadaşlarınla aranda mesafe olacak eskisi gibi görüşüp buluşamayacaksın. Bir evin yükü sana ait. Karın, çocuğun var. Üzerinde büyük bir sorumluluk var. Bunlar kolay şeyler değil" Açıklamasına hak vermiştim. Ki Reha, Behzat ve Batu ortamlara çok giden kişilerdi.

Evlendiğimizden beridir Reha bir kere bile bara gitmemişti. Hatta ve hatta içtiğini bile görmemiştim. Gerçi bizde aynı durumdaydık. Uzun zamandır bizde içmiyorduk.

"O zaman yarın bir bara gidip takılalım biraz? Olmaz mı?" Herkesin bakışları Simaya kaydı.

"Yarın pazar günü. E hepimiz izinliyiz. Akşam gider kafayı dağıtırız" Hepimiz onaylar anlamda kafa salladık.

Sorunlar da çözülünce herkes birbirine veda edip arabalara bindi.

"Reha, sen askere gittin değil mi?" Reha bakışlarını yoldan çekmeden cevap verdi.

"Evet hayatım. Senin Brezilyaya gidip beni terkettiğin sene askere gittim. Amasyada yaptım"

"Behzat ve Batu?"

"Behzat Isparta da, Batu da Ankara da yaptı. Hepimiz rahattık yani. Doğu çıkmadı"

"Esen asker yolu bekledi desene" dedim gülerken.

"Sen cidden irtibatı sağlam koparmışsın. Askere gidip gitmediğimden haberin yok"

"Öyle olması gerekiyordu. Yoksa dersleri falan boşlardım. Eseni bile 2 hafta da 3 hafta da bir arıyordum" Kafa sallayıp gülümsedi.

Sonra eve gidene kadar ikimizde hiç konuşmadık. Eve varınca Reha arabayı evin garajına park etti. Çantamı alarak arabadan indim. Ve yürürken anahtarı aramaya başladım. Ama bir türlü bulamıyordum. Çantadan anahtarı aramaya devam ederken ayağım taşa takıldı. Düşmek üzereyken Reha belime sarıldı ve kendine doğru çekti. Kafası omzumun üzerindeyken kulağıma