Sen ve Ben Değil! BİZ

Anne Gibi

Mükemmel kişileri aramaktan vazgeçin. Tek ihtiyacınız olan size sahip olduğu için şanslı olduğunu düşünen biridir.

Şarkı Önerisi;
BTS- Converse High 😘

Elçinin Ağzından:

Abimi bindirmiştik. Canım biraz sıkkındı. Mutlu olamıyordu. Ne yaparsa yapsın yüzü gülmüyordu bir türlü. Reha kahvaltı yapalım demişti. Şimdi o arabayı kullanıyor, bende yumruk yaptığım elimin üzerine kafamı koymuş camdan dışarı bakıyordum. Tekrar oflarken Rehadan derin bir nefes bırakma sesi geldi.

"Hayatım, kaç oldu bu saymayı bıraktım artık. Abini bıraktığımızdan beridir oflayıp duruyorsun. Sorun ne?" Kafamı kaldırırken koltuğa yasladım.

"Daha ne olsun Reha. Abimin yüzü ne olursa olsun gülmüyor. Eminim sürekli Sema ablayı düşünüyor. Kendine gelmesi gerekiyor. Bir an önce hemde. Ama Sema ablayla konuşmayı çok istiyorum gerçekten."

"Konuşunca ne geçecek ki eline? O açıklamasını yapmış zaten Uzay abiye. Bizi ilgilendirmez."

"Abimi ne hale soktuğundan bahsetmek istiyorum. Abimin bu halde olmasının tek sorumlusu o çünkü." Kırmızı ışıkta dururken Reha bana döndü.

"Hadi diyelim konuştun. Ne olacak? Sema abla geri mi dönecek Uzay abiye. Hayır dönmeyecek. Kafasına koymuş çünkü o bitirmeyi. Sen sadece abini küçük duruma düşüreceksin. Abin istemiş gibi olacak. Ve Sema abla da içinden ezik diyecek. Emin ol. Ve dediğim gibi bu ikisinin ilişkisi. Abin konuşmak istedi mi hiç? Aradı mı?" Olumsuz anlamda kafa salladım. Bu sırada yeşil ışık yanmıştı. Reha arabayı hareket ettirirken

"Abin de istemiyor demek ki. İsteseydi abin de konuşabilirdi. Ama aramaya bile tenezzül etmedi. Çünkü istemiyor. O istemedikten sonra sen ne diye konuşacaksın?"

"Ama konuşmak istediğini biliyorum Reha. Gururuna yediremiyor."

"E şimdi sen konuşunca abinde bunu duyuna seni tebrik mi edecek? Aksine sana kızacak. O yüzden konuşmayacaksın. Bu konuda burda kapandı." Derin bir nefes bırakırken hak verdim. Ve olumlu anlamda kafa salladım. Haklıydı, abim bana kızacaktı. O yüzden aramaya falan gerek yoktu. Karnım guruldarken hafifçe belli olan karnıma baktım.

"Acıktınız bakıyorum?" Rehanın dediğine gülümserken

"Evet, çok hemde." dedim. Reha da gülümserken

"Az kaldı sabredin bakalım birazcık." Sonrasındaysa ikimizdende ses çıkmadı ve arabada ses olsun diye açtığımız şarkıyı dinlemeye başladım.

•••

"Tamam geliyoruz Behzat. Üzerimizi giyinelimde."

"Tamam kardeşim hadi görüşürüz." Uzanıp Rehaya baktım.

"Nereye gidiyormuşsun?"

"Behzattı hayatım. Esen çok sıkılmış. Aslı teyze de yemek yapmış. Esende bizi istemiş. Sana sormadan geliriz dedim ama istemiyorsan arayayım." dedi eline telefonu tekrardan alırken.

"Hayır hayır gidelim. Aslı teyze de döktürmüştür şimdi. Hadi gidip üzerimizi değiştirelim o zaman." derken üzerimde ki battaniyeyi atmıştım. Ve hızla ayağa kalkmıştım.

"Ani hareketler yapmaman lazım senin. Niye hiç dinlemiyorsun doktorunu?" Omuz silkerken cevap vermedim. Reha da gözlerini devirirken ayağa kalktı. Ve sonra kolunu omzuma attı. Ve yanağımdan öptü.

"Hadi o zaman koca bebek. Gidip giyinelim sonra da karnımızı doyuralım." Beraber odaya çıkarken ne giysem diye tartışıyorduk. Hava epey soğuktu. Kar atıştırıyordu zaten ama öyle çok yağmamıştı daha. Bu durum üzüyordu beni. Odaya gelince direk dolabı açtım ve dün aldığım kıyafetlere bakındım.