Sen ve Ben Değil! BİZ

EsBeh

Herkes paranoyak gibi birbirini süzüyor toplu taşıma araçlarında. Eldeki poşete bakıyor dik dik. Güzel deliriyoruz yalnız.

Şarkı önerisi;
TWİCE- Knock Knock 😍

Elçinin Ağzından:

Rehayla kantine gelince

"Sen boş masalardan birine otur bende bize yiyecek birşeyler alıp geliyorum"dedi ve sıraya girdi.

Bende önce etrafı süzdüm. Sonra da kenarda boş bir masa buldum. Ve hızlı adımlarla o masaya gidip oturdum. Ama oturmamla yanıma Aybars oturdu. Kaşlarımı çatıp Aybarsa baktım.

"Aybars kalkar mısın burdan"

"Ben 3 senedir peşinden koşuyorum senin. Ama sen Rehayla tanışalı daha 6 ay oldu. 6 ayda onu sevdin ama bana karşı hoşlanma bile hissetmedin. Niye Elçin? Reha ve benim neyim farklı? Cidden sevilmeye değmeyecek bir insan mıyım ben?"dedi söylediklerimi tınlamayarak.

Yüzüme de bakmıyor sadece tam karşısına bakıyordu.

"Aybars sana bunu en baştan söylemiştim ben zaten. Benim peşimde boşuna dolaştığını, benim seni sevemeyeceğimi söylemiştim. Sen anlamadın. Bak iyisin, hoşsun, e yakışıklısında. Git kendine başkasını bul. Ben Rehayla çok mutluyum. Senin yüzünden aramız açılsın istemiyor. O yüzden şimdi bu masadan kalkıp gider misin?"

"Peki Elçin. Ama sana da şunu söyleyeyim, Reha senin tanıdığın gibi biri değil. Onunla olduğuna o kadar pişman olacaksın ki. Ve senin peşini bırakmayacağım bunu aklına sok"deyip gitti.

Arkasından gözlerimi devirmekle yetindim sadece. Neyse ki Reha hala sıradaydı da görmemişti bizi. Kafamı masanın üzerine koyup gözlerimi kapattım. Rehayla olduğuma neden pişman olacaktım ki? Yoksa Aybarsın bilip benim bilmediğim birşey mi vardı? Kesin öyleydi. Yoksa neden kendinden emin bir şekilde konuşsun ki.

Masaya koyulan bardakla kafamı kaldırdım. Reha gülümeeyerek suratıma baktı. Sonra da gülümsemesi yavaş yavaş yüzünden silindi ve

"Birşey mi oldu? Suratın neden asık senin?"deyince gözlerimi kaçırdım ve

"Yok... Yani hayır birşey olmadı. Sadece uykum var ondan böyleyim"dedikten sonra bardağı alıp çikolatadan bir yudum aldım.

"Fazla... Düşünceli duruyorsun Elçin. Ben sıradayken birşey mi oldu?"

"Ha... Yok dedim ya Reha. Neyse sınıfa çıkalım zil çalacak"deyip çikolata bardağını elime alıp ayağa kalktım.

Rehada benimle ayağa kalktı. Sonra boşta olan elimi tuttu. Herkesin bakışı bizdeydi. Bizde olması normaldi gerçi. Ne ben sevgili yapardım ne de Reha. Yani bildiğim kadarıyla Rehanın bu okuldan hiç sevgilisi olmamıştı. Reha suratında ki soğuk bakışlarla dimdirek yürüyordu.

Başkalarına karşı böyle soğukken bize karşı bambaşka biri oluyordu. Gerçi böyle olması daha iyiydi. Bize gösterdiği yönü fazla tatlıydı çünkü. Kızların gözleri zaten onun üzerindeydi o yönüyle tam olurdu.

Sınıfa gelince yerime oturdum. Reha arkadan benimle uğraşıp duruyordu. Habire tikimle oynuyordu. Biz böyle gülerken ağlayarak Esen girdi içeriye. Gülmem suratımda soldu. Hemen ayağa kalkıp Esenin yanına ilerledim. Kaşlarımı çatıp

"Esen niye ağlıyorsun?" Bir yerine birşey olmuş mu diye kontrol ettim bu sırada.

"Ben sürtük müyüm Elçin?"deyip daha fazla ağladı.

Böyle demesiyle kaşlarım daha fazla çatıldı. Batu elinde ki sütle içeri girdi. Eseni görünce sütü yanında ki çöpe atıp yanımıza geldi.